30 เมษายน 2547 15:36 น.
ตฤณ
ปากดีนักนะเธอ...
เที่ยวว่าฉันไปเสนอหัวใจให้
ใครกันคะคุณที่มาจีบฉันก่อน..ออดอ้อนเอาใจ
ผู้ชายอะไรหน้าไม่อาย..แถมยังปากดี
พอทีเถอะคุณ...
อย่าทำให้ฉันหัวหมุน อย่าตามเซ้าซี้
ฉันมันผู้หญิงใจง่ายคุณเองก็บอกว่าฉันไม่ดี
แล้วก็สงสารเลยรับรักผู้หญิงคนนี้..เอาบุญ
อับอายนักเหรอคะ...
ที่มีฉันอยู่เคียงข้างบนทางเปื้อนฝุ่น
ทำดีกับฉันเพื่ออะไร บอกได้ไหมคุณ
หรือเพียงเพราะขาดความอบอุ่นจากคนในครอบครัว
หยุดเหอะพ่อคนตีสองหน้า...
หยุดเถอะวาจาหลอกฉันจนเวียนหัว
ไม่เคยกลัวหรอกนะ ไม่เคยกลัว
ถึงเธอจะจากไป ฉันคงเสียเวลาปรับตัวแค่ 2 วินาที
ปล. แบร่ะ ๆ ไปเลย ไม่ต้องกลับมานะ ชิชะ ปากดีนัก อิอิ
30 เมษายน 2547 13:17 น.
ตฤณ
หัวใจฉันเย็นชา...
ไม่เคยสัมผัสคำว่ารักได้เต็มที่
เพราะที่ผ่านมาโดยรวมแล้วคงโชคไม่ดี
ที่ไม่เคยเจอะเจอกับคนที่จริงใจ
จนกระทั่งได้พบเธอ...
ยิ่งตระหนักได้อยู่เสมอว่าค่าไร้
เธอมาตอกย้ำความทรงจำให้ลึกลงไป
แทนที่ด้วยความทรงจำใหม่ที่แสนโหดร้าย..ร้าวรอน
แต่ยิ่งร้ายฉันก็ยิ่งรัก...
ก็อยากจะรู้นักว่าเธอจะเลวกว่าไหม..กว่าเขาคนก่อน
ชินซะแล้วละกับการเสียน้ำตาก่อนเข้านอน
แล้วก็อย่าหวังว่าฉันจะเริ่มก่อน..เว้าวอนให้เลิกรา
ถึงเธอจะเงียบหายไป..
ฉันก็จะตามหาให้พบจนได้แม้อ่อนล้า
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงร้ายกาจ..สลัดไม่ขาดหรอกคราบน้ำตา
เพียงแต่จะให้เธอรู้ว่า..ฉันจะยอมทุกข์ทรมา..ดีกว่าเสียเธอให้ใคร..
29 เมษายน 2547 14:53 น.
ตฤณ
ขอโทษนะที่ทำตัวขี้ขลาด...
ไม่อยู่ในโอวาทของเธอชอบขัดขืน
ฉันโตแล้วนะ .. ไม่ใช่เด็กเมื่อวานซืน
ที่ต้องคอยหยิบยื่น .. ช่วยเหลือตลอดเวลา
ฉันตัดสินใจเองได้..
ไม่ต้องคอยมาจ้ำจี้จ้ำไชเสนอหน้า
ต้องให้บอกอีกกี่หนถึงจะจำนนต่อสายตา
ว่าฉันไม่เคยนอกใจสักครา .. โปรดเข้าใจ
ถ้าหากเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก
ฉันจะไม่หลบหลีกตีหน้าซื่อทำยิ้มใส
หึงหวงน่ะได้ แต่พอประมาณ..เข้าใจไหม
เพราะฉันไม่ต้องการให้ใครต่อใคร .. มองเธอได้ว่าไม่ดี
ฉันเตือนเพราะเห็นความสำคัญ . . .
เป็นคนอื่นอย่าได้นึกฝันจะเตือนกันอย่างนี้
เพื่อนพ้องฉันเริ่มระอาต่างพากันหลบหนี
ขอเถอะนะคนดี .. หนนี้ .. อย่ามีเรื่องเลย
เหตุเกิดตอนมีมีหนุ่ม หนุ่ม มาเกี้ยวพาราสี ตาคนนี้ก็หึงซะไม่มีเลยค่ะ (เหตุการณ์สมมตินะคะ)
29 เมษายน 2547 11:26 น.
ตฤณ
ผิดที่ (เคย) เจ้าชู้
รักคุณคับ
***********************
..ผิดหรือ! ที่หลายรัก
อยากรู้นัก ผิดตรงไหน
ที่รักหลาย-หลายใจ
คบใครใคร..หลาย-หลายคน
..ผิดหรือ! ที่ส่งยิ้ม
ทำกรุ้มกริ่ม เหมือนจะสน
ก็ตามันซุกซน
ชอบมองคน..หน้าตาดี
..ผิดหรือ! ที่พูดจา
ดูเหมือนว่าชอบเต็มที่
ก็ปากไม่รักดี
พูดซี้ซั๊ว..อยู่ร่ำไป
..ผิดหรือ! ที่ชอบมอง
คอยนั่งจ้อง ให้หวั่นไหว
ทำให้ใครต่อใคร
เขาหวั่นไหวกันวุ่นวาย
....ผิดหรือ! ที่เจ้าชู้
แสนอยากรู้ ผิดตรงไหน
ไม่เคยจะเข้าใจ
ผิดมากไหม..ช่วยตอบที
..ผิดหรือ! ที่ขี้เล่น
ไม่ได้เป็น..อย่างเขานี่
จะได้เงียบทั้งปี
ช่างดูดี..เสียกระไร
..ผิดหรือ! ใครกันผิด
นี่มันสิทธิ์ ฉันใช่ไหม
เกิดมามีหัวใจ
รักทำไม..แค่หนึ่งคน
..ผิดหรือ! ที่แบ่งปัน
ความผูกพัน ไว้หลายหน
หนึ่งใจรักหลายคน
ก็ปะปน..ในใจเดียว
..กฎหมายยังไม่ขัด
ใครบัญญัติห้ามยุ่งเกี่ยว
ให้รักเพียงคนเดียว
ห้ามแลเหลียวกับผู้ใด
..แต่เมื่อเธอเข้ามา
ความคิดที่ว่า..กลับจางหาย
เริ่มรู้เริ่มเข้าใจ
กับความหมายของรักจริง
..ขอนะ..หนึ่งโอกาส
ความผิดพลาด..ของทุกสิ่ง
ครั้งนี้ฉันรักจริง
จะไม่ทิ้ง..เหมือนอย่างใคร
..ตอนนี้ฉันรักนะ
มากเลยล่ะ..รู้บ้างไหม
รักมาก..สุดหัวใจ
ไม่เหมือนใครที่ผ่านมา
..ก็เธอดีแสนดี
อย่างงี๊สิ..รักหนักหนา
อดีตที่ผ่านมา
ขอเวลา..แก้ไขมัน
..คำพูดที่จริงใจ
ความห่วงใยที่ให้ฉัน
ความรักที่ให้กัน
ฉันตื้นตัน และขอบคุณ
ไม่ผิดหรอกที่ (เคย) เจ้าชู้
ตฤณ
***********************
ไม่ผิดหรอกที่หลายรัก
แค่อยากรู้จัก ผิดตรงไหน
เที่ยวแจกจ่ายรักทั่วไป
คบใครต่อใครทีละหลายคน
ไม่ผิดหรอกที่ส่งยิ้ม
ทำหน้ากรุ่มกริ่มให้สาวสน
วิสัยชายแหละชอบซุกซน
มองสาวแต่ละคน .. หูตาแพราวพราว
ไม่ผิดหรอกที่คมในฝัก
ทำให้คนอื่นรักชั่วประเดี๋ยวประด๋าว
คนไม่รักดีหวานเสน่ห์ตามันวาว
ปากก็พูดว่ารักแต่เรา อยู่ร่ำไป
ไม่ผิดหรอกที่ชอบมอง
สายตามันฟ้องให้ใจหวั่นไหว
รุกกันทางสายตาจนติดอกติดใจ
ใครเขาจะไปทนไหว..เผลอใจกันระนาว
ไม่ผิดหรอกที่เจ้าชู้
ถึงจะอยู่ในฐานะคุณปู่มีหลานสาว
แค่เกริ่นนำน่ะอย่าคิดเป็นเรื่องราว
เพียงเปรียบเทียบเรื่องเล่าก็เท่านั้น
ไม่ผิดหรอกที่ขี้เล่น...
เพียงทำเป็นให้สาวเฝ้าใฝ่ฝัน
รู้น่ะว่าให้เงียบคงทำไม่ได้ทั้งวัน
เธอก็พูดกัน .. แบบนั้นเกินไป
ป่าวนะไม่ได้บอกว่าผิด
ก็มันเป็นสิทธิ์ของเธอนี่ใช่ไหม
รู้หรอกว่าสิ่งมีชีวิตต้องมีหัวใจ
หากเพียงลองคิดสักนิดไหม .. ใจเขาใจเรา
ไม่ผิดหรอกถ้าจะแบ่งปัน
ความผูกพันเป็นสิ่งสร้างสรรค์ให้รุ้มเร้า
หากแต่หนึ่งใจรักหลายคนส่งผลกระทบระยะยาว
อย่าให้รักสูญเปล่าด้วยการกระทำ
จริงอยู่กฎหมายไม่เคยขัด
จะขจัดให้พ้นทางใจถลำ
ห้ามข้องแวะ..ใจเดียว..กลับน้ำคำ
หากห้ามได้ เธอคงกลั้นใจตาย
แค่เพียงเพราะฉันเข้ามา...
เธอจึงมอบกลอนนี้กันประหม่า .. ใช่ไหม
ความหมายของคำว่ารักจริงนั้นคืออะไร
ถ้าหากเธอตอบได้ .. ฉันจะยอมจำนน
ตกลงนะ ..เพียงหนึ่งครั้ง
ถ้าเธอจะลบล้างความคิดอกุศล
ก็จะลองให้ใจเว้นไวสักคน
ถ้าทำฉันหมองหม่น .. ได้เห็นดี
ตอนนี้ฉันก็รัก...
มากยิ่งนัก รักครั้งนี้
ถนอมไว้นะ พ่อตัวดี
แล้วฉันก็จะมีแต่เธอ
ฉันก็ดีกับทุกคน...
ถึงคราวสับสน คอยปลอบเสมอ
เพียงแต่เธอเท่านั้น เพียงแต่เธอ
ลบล้างอดีตให้ได้แล้วนำมาเสนอต่อหัวใจ
คำพูดที่จริงจัง..
อาจลบล้างความหลังที่มีได้
คนอื่นเขาจะมองเธอว่ายังไง
ฉันไม่เคยสนใจ .. เพราะจะยังไงก็รักเธอ
27 เมษายน 2547 13:21 น.
ตฤณ
เห็นฉันเป็นตัวอะไร...
คิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไปอย่างนั้น
ทำทีท่าเหมือนไม่เคยมีอะไรกัน
ไม่ว่าอยู่ต่อหน้าหรือลับหลัง .. ฉันเป็นอะไร
ที่ตั้งใจมาถามเธอวันนี้...
เพราะรู้สึกว่าค่าที่เคยมีจะเริ่มไร้
รู้ดีว่าคบกันน่ะไม่ต้องออกหน้าออกตาก็ได้
เพียงแต่ฉันต้องการความมั่นใจ .. ไร้กังวล
ตอบมาให้แน่สิที่รัก...
จะได้ประจักษ์ต่อหน้าฟ้าและฝน
คนอย่างฉันจะไม่พูดอะไรถ้าไม่เข้าตาจน
ก็อยากจะรู้ว่าคนอย่างเธอจะตอบว่ายังไง