5 สิงหาคม 2545 08:30 น.
ตฤณ
อย่าเหนี่ยวรั้งฉันไว้ด้วยคำว่าสงสาร
ทั้ง ทั้ง ที่ฉันยืนกราน ว่าไม่เป็นไร ฉันอยู่เองได้
เธอก็กลัวว่าฉันจะต้องร้องไห้ ฟูมฟาย
เสียใจกับการกระทำ กับการจากไปของอีกฝ่าย ทุกที
ไม่เป็นไรหรอกนะสำหรับตัวฉัน
ดูแลตัวเองให้ดีแล้วกัน นับจากนาทีนี้
ฉันสัญญาว่าจะดูแลตัวเอง ให้ดีดี
ไม่ต้องห่วงว่าเยื่อใยที่มีจะขาดไป
ฉันยังเป็นฉันคนนี้คนเดิม
มีแต่จะคอยเพิ่มเติมความรักให้
ไม่ว่าเธอจะรักฉันหรือเปล่า หรืออยู่ในฐานะอะไร
ฉันก็เด็มใจที่จะให้ ขึ้นอยู่กับว่าเธอจะรับได้ . . ไหมเธอ
2 สิงหาคม 2545 12:39 น.
ตฤณ
มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหนักหนา
กับคนที่เฝ้ารักตรงหน้าจะหวั่นไหว
ไม่ผิดหรอกนะหากเธอคิดจะหาคนรู้ใจ
จนลืมว่าข้าง ๆ น่ะ ร้าวไหว มีคนรอ
ยินดีนะ . . ต่อไปจะไม่เหงา
อย่าสนใจอะไรเก่า เก่า ที่เฝ้าพ้อ
เธอมีความสุขดีแค่นี้ก็เพียงพอ
และไม่ต้องคิดต่อ ว่ารักที่เกิดก่อจะทำร้ายใคร
เพราะให้หัวใจตัดสินจะเลือกทำ
จะไม่ให้คำตัดพ้อสักคำหลุดออกไปได้
แม้ว่าคนตรงนี้ เป็นอยู่แค่เพื่อนเสมอไป
ขอให้รักเธอสดใส ส่วนคนทางนี้ จะอยู่ต่ออย่างไร อย่าใส่ใจ อย่ารู้เลย
2 สิงหาคม 2545 12:29 น.
ตฤณ
ท้องฟ้าเบื้องบนรู้ดีทุกอย่าง
รู้แม้ว่าฉันไม่มีใครคอยเคียงข้าง ก็ไม่สามารถบอกได้
เพราะท้องฟ้าอยู่สูงจนเกินไป
ไม่ว่าจะทำยังไง ก็ไม่สามารถรับรู้ความเป็นไปจะได้ยิน
ผิดกับคนตรงหน้าที่สามารถพูดจาได้
แต่ฟังยังไงก็ไม่เข้าใจ หมดทั้งสิ้น
คงคิดว่าความรักฉันไร้ค่า มันผ่านตาจนชาชิน
จึงไม่สามารถจะได้ยินเสียงหัวใจ
เธอเห็นเพียงความรู้สึกของตัวเธอ
ที่มีต่อใครอยู่เสมอ อย่างไม่ต้องสงสัย
ฉันคนที่ถูกมองข้ามเสมอเวลา เสมอใจ
คืนนี้กำลังร้องไห้ ต่อรักที่ร้างไร้ .. เธอกลับไม่รู้เลย
2 สิงหาคม 2545 12:19 น.
ตฤณ
ใจร้ายจังเลย . . คนดี
สิ่งที่ผ่านมา และเคยมี ใช่ถ่วงเวลาไม่
เพราะรู้ว่าไม่มีอะไรดีขึ้นมาแล้วทุกอย่างเป็นไป
แค่รู้สึกกลัวกับการจากไป ร้างไร . . เธอ
เคยรักกัน จึงรู้ทุกอย่าง
ไม่อยากให้ความรู้สึกอ้างว้าง พร่ำเพ้อ
ครั้งหนึ่งเราเคยคบกันแต่นั่นได้ผ่านตาจนพร่าเบลอ
และไม่อยากให้เธอมีข้อเสนอของหัวใจ
ต้องการอิสรภาพจากกัน
เป็นของขวัญชิ้นสำคัญชิ้นสุดท้าย
หลับตา หันหลัง แล้วให้ฉันเดินจากไป
ให้เก็บไว้คิด ต่อจากนี้จะทำอย่างไร เมื่อไม่มีเธอ