23 พฤษภาคม 2545 18:37 น.
ตฤณ
เพราะฉันแสนดีเกินไปใช่ไหม
เพราะมีมากความห่วงใยให้ถามหา
เพราะเอาใจใส่ไม่ให้ห่างสายตา
เพราะรักเธอเกินกว่าจะไกลกัน
เธอเลยทิ้งความผูกพันซะตรงนี้
เธอเลยไม่ใยดีต่อตัวฉัน
เธอเห็นว่ามันไร้ค่าไม่น่าผูกพัน
เธอให้กันได้แค่ความเย็นชา
ฉันต้องทนรับความรู้สึกไว้
ฉันต้องอยู่ให้ได้แม้อ่อนล้า
ฉันรักเธอ ไม่อยากอยู่นอกสายตา
ฉันยินยอมฝันฝ่า ปัญหาใด
ขอเพียงเธออยู่เคียงข้างฉัน
ขอเพียงเธอเคียงข้างกันไม่ไปไหน
ขอเพียงรักฉันบ้าง จะเป็นไร
ขอแค่นี้จะได้ไหม - คนเคยดี -
21 พฤษภาคม 2545 13:16 น.
ตฤณ
โปรดอย่าทำร้ายหัวใจกัน
แค่เธอไม่รักก็ทำร้ายฉันอยู่เสมอ
จะให้ทนรับฟังเรื่องเขาและเรื่องเธอ
คล้าย คล้าย กดดันให้ฉันเสนอคำลา
เพราะรู้ว่าเธอมีคนใหม่
พยายามเข้าใจและจะไม่ต่อว่า
เพราะตลอดเวลาที่เรารักกันมา
ก็ใช้ความสุขซะจนคุ้มค่า น่าจดจำ
เพราะความสุขมีปิกบินได้
มันเลยอยู่ได้ไม่ นาน ให้หัวใจช้ำ
แต่เธอไม่มีปีกบินไม่ได้ แต่ก็ยังทำ
ให้หัวใจจดจำ การสูญเสียรักที่หวานช่ำ สิ้นไป
21 พฤษภาคม 2545 12:43 น.
ตฤณ
พยายามฝืนใจ...
รักเขามากเท่าไรก็เจ็บกลับมาอีกหลายเท่า
หัวใจไม่พร้อมที่จะใช้คำว่าเรา
จดจำความรู้สึกเก่า เก่า ขึ้นใจ
เพราะตรงนี้ยังมีเธออยู่
ยังคอยทำร้ายจิตใจให้หดหู่ หม่นไหม้
ไม่มีเหตุผลว่ารักกันเพราะอะไร
แต่มีเหตุผลว่าร้างกันทำไม..ต่างกัน
20 พฤษภาคม 2545 16:58 น.
ตฤณ
นี่น่ะหรือ..คือรักเธอ
กาดาษ
--------------------
เธอบอกว่าเธอรักฉัน..
แต่สิ่งที่เธอกระทำ..มันตรงข้ามกันเลยรู้ไหม
ความรักของเธอ..คือทำให้ฉันเพ้อเจ้อ..ทำให้ฉันเสียใจ
นี่หรือไง..ความหมายของคำว่ารักของเธอ
ถ้าอย่างนั้น..เธออย่ารักฉันจะดีกว่า
เมื่อรักของเธอมีแต่การกระทำที่เย็นชาอยู่เสมอ
โปรดจำไว้..ฉันไม่ต้องการความรักที่ไม่มีความจริงใจจากเธอ
ที่ผ่านมาก็จะคิดเสียว่า..ฉันแค่ฝันเพ้อไปคนเดียว
จบกันแค่นี้เลยดีไหม
เธอจะได้ไปกับคนของใจ..ไม่ต้องมาแลเหลียว
เจ็บแค่นี้..ไม่สะเทือนหัวใจเลยสักนิดเดียว
เล็กๆ น้อยๆ แค่เศษเสี้ยว..เดี๋ยวก็ลืม
นี่หรือคือรักเธอ
ตฤณ
-------------------
รักไม่รักดูที่ตรงไหน
เอาอะไรมาวัดว่าเธอรักแต่ฉัน
เห็นทุกวันเฝ้าเพ้อเฝ้ารำพัน
บอกว่าคนเก่าดีอย่างโน้น ดีอย่างนั้น ต่างกับฉันมากมาย
เป็นใครจะไม่น้อยใจ
แค่ไม่เอาใจใส่ก็แปลว่าไม่รักแปลว่าไม่หวาน
รักของฉันทำให้เธอเพ้อฝัน นานแสนนาน
คิดหรือเปล่า คำบางคำก็ทำเอาร้าวรานหัวใจ
ถ้าเธอต้องการอย่างนั้น...
เราจะควรค่าแก่การรักกันอยู่หรือไม่
เธอบอกว่าเจ็บแค่นี้..ไม่สะเทือนหัวถึงหัวใจ
เล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้ามีใหม่ เดี๋ยวก็ลืม
นี่หรือที่เธอว่ารักกัน
พูดไปก็แค่นั้น เธอตัดสินใจแล้วก็อย่าฝืน
รักฉันคงมีค่าไม่มากเท่า ไม่เพียงพอให้เธอกล้ำกลืน
ที่ผ่านมา ใจฉันไม่เคยเป็นอื่น คงมีแต่เธอที่เฝ้าแต่รื้อฟื้นเรื่องราว
20 พฤษภาคม 2545 16:28 น.
ตฤณ
วันที่มีสายฝน
กาดาษ
------------------
ทุกครั้งที่สายฝนโปรยปราย..
ไม่รู้ทำไมต้องรู้สึกเหงาเดียวดายขึ้นมาทุกครั้ง
อาจเป็นเพราะบรรยากาศเป็นใจหรือด้วยเหตุผลอันใดกัน
รู้แต่ว่าในตอนนี้ฉันคิดถึงเธอ...จนหมดหัวใจ
อากาศทางโน้นเป็นยังไงบ้าง
สายฝนทำให้ใจเธออ้างว้างบ้างไหม
รู้หรือเปล่า..คนทางนี้คิดถึงและห่วงใย
อยากไปอยู่ใกล้ๆ..สัมผัสอุ่นไอ ข้างกายของเธอ
แต่ก็คงทำได้เพียงแค่คิด
เพราะฟ้าลิขิต..ให้ฉันห่างไกลเธอเสมอ
แต่เธอรู้ไหม..ในความห่างไกล..หัวใจฉันอยู่ใกล้เธอ
นับจากวันที่เราพบเจอ...จนถึงวันที่เธอจากไกล
ฉันยังคงเฝ้ามองสายฝน
ถึงมันจะทำให้คิดถึงคนหนึ่งคน..จนใจหาย
แต่ในความคิดถึง..ก็มีความลึกซึ้งปะปนอยู่มากมาย
แค่นี้ก็ทำให้คนเหงาเดียวดาย..ยิ้มออกมาได้แม้อยู่คนเดียว
วันที่มีสายฝน
ตฤณ
------------------
ทุกครั้งที่สายฝนโปรยปราย...
คิดถึงคนของความหมายในความเหงา
อยากให้คนของหัวใจคิดถึงเรา
สัมผัสไออุ่นรักเก่า เก่า เคียงข้างใจ
อยากให้คนดีได้มาเห็น
แสงแดด อบอุ่น สายลมเย็น พัดไหว
ทุกค่ำคืนฝนฟ้ากระหน่ำอยู่ร่ำไป
แสนห่วงใยคนไกล อยากใกล้กัน
อย่าคิดมาก คิดไปไกล นะคนดี
เพราะเหตุผล หน้าที่การงานที่มี เป็นความฝัน
ต้องมีวันนั้น ที่เรา 2 ได้พบกัน
พร้อมรอยยิ้มพิมรำพันติดตรึงใจ
ถึงจะห่างก็ห่างแต่ระยะทาง
แต่หัวใจใช่ห่างเหินกันไม่
แม้ตัวห่างใจไม่ห่างนะจำไว้
เข้มแข็งให้จงได้ สัญญาว่าจะเข้าใจ นะคนดี