30 มีนาคม 2545 15:50 น.
ตฤณ
พอใจไหมกับคน คน นี้
คนที่ได้ชื่อว่าเธอยกใจให้
พอไหมสำหรับความจริงจัง-จริงใจ
มากไป หรือ น้อยไป เอาแค่ไหนถึงจะดี
พอใจไหมกับความรัก
ทุกอย่างประจักษ์เป็นพยานเป็นสักขี
เพราะอะไรต่อมิอะไรก็เพื่อเธอ..คนดี..
แล้วทั้งหมดใจที่มีเธอให้ใคร
เธอก็ยังไปกับเขาคนนั้น
ทั้งที่คาราคาซังกับฉันใช่ไหม
ฉันถามเธอก็บอกว่าเพื่อน..เพื่อนเท่านั้นไม่มีอะไร
พยายามทำความเข้าใจ..แต่มันรับไม่ได้..ไล่ไม่ทัน
เพราะเธอรู้ถึงอย่างไรฉันก็รัก
ยอมทุกอย่างทั้งภักดี ทั้งความฝัน
อะไรทำได้เพื่อเธอฉันก็จะทำ
แม้สิ่งเหล่านั้นจะทิ่มแทงหัวใจ
ฉันต้องการเพียงแค่นี้
ห่วงใย ใส่ใจ หวังดีกับฉันจะได้ไหม
เรื่องแค่นี้มันคงไม่หนักหนาอะไร
ถ้าเธอจะทำ ก็ต้องทำได้ ฉันมั่นใจในตัวเธอ
30 มีนาคม 2545 13:26 น.
ตฤณ
เพราะไม่เคยรักใครมากมายขนาดนั้น
พอเจอกันจึงเทใจให้มากมายขนาดนี้
แม้ว่าบางครั้ง เธอจะดื้อรั้น--อวดดี
แต่อยากบอกให้รู้ว่าคนอย่างนี้นะ--จริงใจ
เห็นเธอเป็นคนสำคัญ
และเป็นคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้ฉันหวั่นไหว
ยิ่งเวลาทะเลาะกันยิ่งทำให้ฉันไม่สบายใจ
ร้องให้ฟูมฟายจะเป็นจะตายแทบทุกครั้งมา
บางครั้งที่ต้องเสียใจ
ก็อยากให้เธอเป็นคนเปิดใจ--เป็นคนเดินเข้ามาหา
อยากได้ยินความจริงจากปากเธอที่ไม่ใช่มายา
และอยากได้ยินว่า--จะไม่ทำซ้ำอีกครั้งครา
หอมแก้มฉันแล้วบอกว่า
..ขอโทษนะ...เธอจะไม่ทำอีกฉันก็จะให้อภัย
30 มีนาคม 2545 08:38 น.
ตฤณ
ครั้งหนึ่งฉันเคยเป็นของเธอ
ไม่เคยเผลอมีใจไปเป็นอื่น
แต่ตอนนี้ขื่นขมเกินกล้ำกลืน
เพราะเธอเป็นอื่นลืมฉันไป
ใจฉันจึงว่างเปล่าไร้คนจอง
คงไม่ผิดถ้ามีใครมาครองใจฉันไว้
เรื่องครั้งนี้ฉันจะไม่โทษใคร
เพราะตอนนี้มันเหงากใจต้องการแค่ใครมาดูแล
30 มีนาคม 2545 08:38 น.
ตฤณ
เลิกกันไปก็ดี
ที่ทนฝืนอย่างนี้ก็ปวดร้าว
ไม่เคยเข้าใจกัน...กับความผูกพันธ์ระหว่างเรา
เหนื่อยเปล่าๆคาราคาซังให้ปวดร้าวทำไม
เมื่อเรามันต่างกัน
ช่องว่างช่องนั้นไม่อาจเติมฝัน...ไม่อาจแก้ไข
สรุปเลยดีกว่าว่าเธอหมดใจ
แก้ตัวไปทำไมแค่นี้ฉันก็เจ็บเจียนตายเกินทน
29 มีนาคม 2545 18:43 น.
ตฤณ
ช่างกล้าดีเหลือเกิน
เอาความผูกพันผิวเผินมาหวั่นไหว
เขาก็แค่คนที่ไม่เคยใส่ใจอะไร
ฉันคือคนที่ถูกมองข้ามไปเท่านั้นเอง
ช่างกล้าดีนักนะ
แล้วความรักฉันล่ะเมื่อไหร่ที่จะเห็น
เขาก็แค่เศษเกิน - เศษเดน
จะทิ้งให้รักแบบตายทั้งเป็น..ไม่มีทาง...