8 เมษายน 2547 17:43 น.
ตฤณ
ลองทบทวนดูสักทีจะดีไหม...
ฉันอยู่ในฐานะอะไรกันแน่
ไม่เข้าใจจริง จริง ...จะยังไงก็แล้วแต่
ฉันเป็นเพื่อนไม่ใช่แม่ไม่ต้องทำเชื่อฟัง
เรารู้จักกันในฐานะมิตรสหาย
อย่าทำเป็นเรื่องง่ายดาย บอกรักง่าย ง่าย อย่างนั้น
ฉันรู้ตัวดีไม่อาจแปรเปลี่ยนความรู้สึกที่ให้กัน
ถ้าไม่บอกเธอตั้งแต่ตอนนี้ แล้วพอไปถึงตอนนั้น..ฉันจะลำบากใจ
เพราะฉันเองละมั้งที่ทำให้เธอเข้าใจผิด
ด้วยเพราะความสนิท ความร่าเริง ความสดใส
ผู้ชายที่ไหนจะหักห้ามใจไม่ให้รักฉันได้ไง
อย่างหลังนี้ล้อเล่นแค่อยากให้เธอกลับมาเป็นคนเดิม
...ไม่ใช่คนใหม่ที่หมายจะมอบใจให้ครอบครอง
8 เมษายน 2547 14:21 น.
ตฤณ
ปิดบังเอาไว้ทำไม..
เรื่องราวระหว่างใครเธอคนนั้น
ย้ำชัด ชัด กับ ฉัน ช้า ช้า ดัง ดัง
ว่าไม่ได้มีความเกี่ยวข้องเกี่ยวพันไม่ว่ากรณีใด
เขาแค่เดินมาทางถาม...
นี่ฉันขี้หึงหรือเธอบ้ากามตอบไปได้
จูงมือเขาอยู่เนี่ยนะ แค่ถามทางได้ไง
ฉันคงต้องไปศึกษาทฤษฏีซะใหม่ .. จะได้ไล่ทัน
ต้องการอะไรจากฉันอีก...
แค่เพียงบอกกันก็ยอมหลบหลีกเส้นทางฝัน
คนรักของใครเขาก็ต้องหวงต้องห่วงกัน
แต่นี้ยังจะทู้ซี้อยู่อย่างนั้น .. มันไม่ควร
ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เสียใจ...
กับการที่จะต้องจากไปอย่างไร้ลมหวล
เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะเก็บทั้งสองคนไว้..ลองทบทวน
แล้วเธอจะรู้สึกว่ามีบางส่วนก่อกวน..จากหัวใจ
1. เธอเห็นว่าเพื่อนสำคัญกว่าฉัน
2. บางครั้งเราก็เข้ากันแทบจะไม่ได้
3. เธอมองโลกในแง่ร้ายจนเกินไป
4. แล้วเธอก็ไม่เคยไว้ใจให้ฉันไปไหนมาไหน..กับผู้ชาย
ทั้ง ทั้ง ที่ผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนกันเธอก็รู้...
ไม่ใช่อยากเลิกเพียงแต่ให้ไตร่ตรองดูด้วยเหตุผลง่าย ง่าย
บอกว่าฉันอยากจะเลิกกับเธอตั้งนานแล้ว ยกเรื่องราวขึ้นมาอ้างสาธยาย
แค่หลบหน้าเธอแล้วใช้หางตาอธิบาย ก็เข้าสามารถเข้าใจได้ตรงกัน
ถ้าเธอไม่ปรับปรุงตัวเองใหม่..
ฉันก็คงจะไม่...อยู่อย่างนั้น
การเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคนที่รัก..ดูแล้วถ้ามัน
แสนยากลำเข็ญนักก็อย่าไปเปลี่ยนกัน .. แล้วแต่มันจะเป็นไป
7 เมษายน 2547 18:24 น.
ตฤณ
อรุณสวัสดิ์ครับความรัก...
อรุณสวัสดิ์ค่ะความห่วงหาา
หายไปไหนมานานไม่เห็นหน้า
ก็แหม ไม่ทันพูดจาก็มีคนทำท่าจะลืม
ประชดประชันเก่งจังนะครับ
ก็แน่นอนละคะฉันใช้บทเรียนเป็นตัวรื้อฟื้น
แล้วที่ผมหลับฝันถึงคุณไม่อยากตื่น?
แล้วนึกยังไงละคะ ถึงได้ฝืนลุกขึ้นมา
คล้าย คล้ายว่าคุณจะคิดถึงผม
คิดถึงคุณตอนจะสิ้นลมมากกว่า
เขาว่ากันว่าคิดถึงใครคนสุดท้ายน่ะสำคัญหนักหนา
แค่คิดว่าคุณคือคนที่ฉันอยากเห็นหน้าก็เท่านั้น
งั้นผมก็คือคนสำคัญของคุณ...
รุ่งเช้ายามรับอรุณอบอุ่นคล้ายคุณอยู่เคียงข้างฉัน
ขอโทษนะคนดีที่หายหน้าไปหลายวัน
เก็บถ้อยคำเหล่านั้นอย่ารีบพลันพูดจา
เป็นอย่างไรบ้างครับสบายดีนะ
สบายดีค่ะ แล้วคุณล่ะคะคุณชายห่วงหา
ผมปกติดี เพียงแต่ตอนนี้อยากมีเวลา
เอาไว้คุณกลับมา เราค่อยพูดกัน
ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไปไหน
ก็เห็นทำท่า ออกทางว่าจะไปแบบนั้น
น้อยใจอีกแล้วนะครับ ผมงานยุ่งทั้งวัน
ก็แล้วจะให้ฉันนั่งยิ้มนั่งฝันหรือยังไง
น่ารักจังเลยนะคุณไม่เคยเปลี่ยน
แต่ละคำฟังแล้วเอียนแทบทนไม่ไหว
ผมสังเกตุอยู่นะคำพูดผมคุณน่ะอมยิ้มในใจ
ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าชอบใจคำพูดคุณ
เถอะน่ะดีกันนะ ดีกันดีกว่า
ดีกว่าอะไรคะ..พูดจาให้ว้าวุ่น
ก็ดีกว่างอนผมอย่างนี้ แก่เร็วนะคุณ
แน๊ะ! ยังกะตัวเองมีหุ่นผอมเพรียว
ดีไม่ดีคุณก็รักแหละน่า
พูดสักคำหรือยังคะ?พ่อคนเฉลียว
ก็เห็นคุณไม่ปฏิเสธและก็มีผมเพียงคนเดียว
คิดเอาเขาไปข้องเกี่ยว เกลียดนักเชียว คนรู้ทัน
แหะๆ เอาไว้ต่อกลอนหน้านะคะ อยากแต่งเล่น ๆ ไว้น่ะคะ ชอบๆๆ
ปล. เครื่อ่งหมายในคำพูดเป็นของชายนะคะ
ส่วนคำที่ไม่มีเครื่องหมายเป็นของหญิงค่ะ
^__^
7 เมษายน 2547 13:58 น.
ตฤณ
ยังคงเป็นที่หนึ่งอยู่เสมอ...
หลังจากเธอเฝ้าเพียรถามกันหลายหน
ยังเป็นคนแสนดีที่ฉันอุทิศตน
เติมหัวใจให้เปี่ยมล้นจนเต็มใจ
หากแต่เพียงในวันนี้...
คนดีหาใช่ที่หนึ่งอีกต่อไปไม่
อย่าถามฉันด้วยเพราะเหตุผลอันใด
ลองถามใจตัวเธอเองแล้วทบทวน
เก็บคำถามในใจมาก็นาน
ไม่เคยเอ่ยวาจาถามแกล้งเสสรวล
เธอเองเป็นฝ่ายเริ่ม...ใจเรรวน
รับไปซะคำตอบห้วน ห้วน จากหัวใจ
พูดไปสองไพ่เบี้ย..นิ่งเสียตำลึงทอง
เธอมาสะกิดแผลกัน...ลองของ?รับไม่ได้
โกหก ลวงหลอก กลิ้งกลอกทำไม
หรือเห็นฉันโง่งมงาย ง่ายจึงลวง
แล้วคนนั้นน่ะใครกันคะ
ฉันเพียงพอแล้วกับการเฝ้าหึงหวง
อย่าได้ริเอ่ยปากถามความกำกวม
จากปากชายหลอกลวง..เฉกเช่นเธอ
7 เมษายน 2547 10:00 น.
ตฤณ
จากนี้..คือ เธอ
รักคุณคับ
*-*-*-*-*-*-*-*
....เคยชินกับการใช้ชีวิตตามลำพัง
น้ำตาทุกหยดที่หลั่ง..ก็สามารถเช็ดเองได้
มองไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องมีใคร
มาจัดแจง..ดูแลหัวใจ..ให้กันและกัน
.....มีความสุข ฉันก็สุขของฉันคนเดียว
มีทุกข์..ก็ไม่ต้องมีใครมาเกี่ยว..เจ็บกับฉัน
ใช้ชีวิตธรรมดา..ตามประสาผู้ชายไปวันวัน
ไม่มีรัก..ไม่มีความผูกพัน ให้กับผู้ใด
.....ทำตัวดูเหมือนเป็นคนกล้าแกร่ง
ไม่เคยอ่อนแรง ให้กับ..ความอ่อนไหว
แต่ใครจะรู้! ผู้ชายใจแข็ง..ที่ไม่เคยรับรักใคร
ผลสุดท้าย..จะต้องแพ้พ่ายให้กับใจตัวเอง
.....เดินซุ่มซ่าม! ตกหลุมรักเธอเข้าเต็มเปา
นี่ต้องกลายเป็นคนโง่เขลา..แล้วหรือ? ไอ้คนเก่ง
เมื่อความรัก..จู่โจมหัวใจจอมนักเลง
ก็ต้องยอมรับตัวเอง..ว่าวันนี้ฉันแพ้ใจ
.....อุตส่าห์อยู่อย่างผู้ชนะมาตลอด
แต่ก็ไปไม่รอด..ต้องยอมยกธงขาวจนได้
เพิ่งรู้วันนี้เอง..ว่าการที่เรารักใครซักคนจนหมดทั้งใจ
จะทำให้โลกมีความหมาย..มากกว่าที่เคยเป็น
.....อุปสรรคต่างๆ ที่เคยพบเจอ
ก็กลับมีเธอ..มาร่วมออกความคิดเห็น
จากเมื่อวาน..ที่ก้าวผ่านมันมาอย่างยากเย็น
แต่วันนี้กลับกลายเป็น..เรื่องง่ายดาย
.....ขอบคุณนะ..ที่มาอยู่เคียงข้างฉัน
คอยปลอบโยนดูแลกัน..ไม่ห่างหาย
ถึงแม้รักดี-ดี..จะไม่ได้มีอยู่ตามท้องถนน..มากมาย
แต่ฉันก็รับรู้ได้..ว่ารักของเธอมีความหมาย
...มากเพียงใด...
เธอ..คือเส้นทางฝัน
ตฤณ
*-*-*-*-*-*-*-*
เคยชินกับการใช้ชีวิตเพียงคนเดียว
น้ำตาที่แห้งเหี่ยวเพราะสามารถซับเองได้
คิดอยู่เหมือนกันว่าสักวันต้องมีใคร
คอยดูแล .. คอยห่วงใย .. ซึ่งกันและกัน
มีความสุขก็ปันกันสุขกับเขา
ครั้งทุกข์ร่วมปัดเป่าเศร้าโศกสรร
ชีวิตที่เคยอยู่โดดเดี่ยว ต้องมีหลายสิ่งข้องเกี่ยวพัน
อาทิเช่น ความรัก เส้นทางฝัน ฉันและเธอ
เนี่ยแหละฝันเล็ก เล็ก ของฉัน
คงมีสักวันจะมีใครนำหัวใจมาเสนอ
ผู้หญิงอย่างฉันก็คล้ายคนทั่วไปที่อยากพบเจอ
กับความรักที่แสนเลิศเลอ..เช่นกัน..
เดินคิดอะไรเรื่อยเปื่อย..ชนเธอเข้าเต็มเปา
แล้วนี่เราจะทำอย่างไรดีเล่าตัวฉัน
แรกพบ สบตา เธอก็คว้าหัวใจกัน
ต้องยอมรับกับตัวเองว่ามันช่างรู้สึกดี
นี่สินะความรู้สึกที่ว่านั้น...
ที่อยากจะรู้จักมันวันนี้ซึมซับกันเต็มที่
เปี่ยมด้วยความหมายของหัวใจที่แสนดี
และวินาทีถัดจากนี้..เธอจะยิ่งสำคัญ
เรื่องราวต่าง ต่าง ที่ผ่านพ้นมา
วันวานกลับรู้สึกช้า เวลาก็แสนสั้น
ต่างจากวันนี้มีเธอเคียงข้างชี้ทางกัน
ทำให้ก้าวผ่านคืนวัน .. เส้นทางฝัน.. ง่ายดาย
ขอบคุณเช่นกันนะที่เธอคอยเคียงข้าง
คอยดูแลฉันทุกอย่าง..ล้านความหมาย
ไม่สำคัญหรอกนะ ถ้าพรุ่งนี้จะเปลี่ยนแปลงไป
เพราะตอนนี้ฉันสามารถรู้สึกได้
..ว่ารักของเธอยังคงมากมาย..ขึ้นทุกที
หน้าส่วนตัว
1105
