9 เมษายน 2547 18:33 น.
ตฤณ
****. .ฉั น รั ก . . ฉั น ร้ า ย. .****
First_January
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ในอ้อมแขนเธอมีฉันอยู่...
แต่ในใจฉันไม่รู้ เธอมีคนไหน
ต่อหน้าเธอยิ้มให้ฉัน ลับหลังนั้นเธอยิ้มให้ใคร
ไม่ได้อยากรู้หรอกรู้ไหม..ไม่จำเป็น...
แต่ถ้าจับได้เมื่อไหร่ ก็เจ็บเมื่อนั้น...
สับรางให้ดีละกัน แล้วจะรู้ว่าฉันไม่ได้พูดเล่น
เก็บกิ๊กเธอไว้ในกล่อง อย่าลองไม่กลัวไม่เกรง
ถึงฉันจะอดทนเก่ง แต่เรื่องใจฉันเอง ก็ร้ายพอ
อย่าคิดจะสลัดฉันง่ายๆ...
เวลาเบื่อเลยหมดความหมาย ก็ไม่มาง้อ
อย่าหวังว่าฉันจะเป็นของตายเพื่อรอ
จะเตือนไว้สักข้อ นิสัยแย่ๆ น่ะพอ ได้แล้วคนดี
เวลาฉันรัก ก็รักสุดชีวิต...
เวลาร้ายก็ร้ายสุดขีด ร้ายจนสนิทแบบนี้
ฉันรักเธอหมดใจ ถ้าโดนทำร้ายก็ชํ้าใน ทั้งหมดที่มี
และพร้อมตอบแทนเต็มที่ รักเต็มดีกรี ความร้ายที่มีก็เท่ากัน
****. .เ ธ อ ร้ า ย . . ฉั น รัก . .****
First_January
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อะไรมาดลใจเธอให้คิดมากนะ...
ทั้ง ทั้ง ที่ตอนนี้ฉันน่ะก็อยู่ในอ้อมแขน
ต่อหน้าหรือหลับหลังกันไม่มีใครมาทดแทน
เพราะฉันมีเธอเป็นแฟน..แล้วเราก็แสนจะรักกัน
จะหาเรื่องอะไรมาให้จับผิดคะ...
สับรางอะไรละ ไม่ได้เป็นเจ้าหน้าที่สถานีรถไฟฟ้ามักกะสัน
คิดได้อย่างไรมีกิ๊กใหม่ ทั้งที่ยังมีกัน
ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกมัน ... ไม่จำเป็น
สลัดคนได้ไง .. ไม่ใช่สลัดผัก...
ที่ไม่ง้อเพราะอยากให้เธอได้เล็งเห็น
ไม่ใช่เบื่อเพียงแต่อยากให้เธอใจเย็น
รู้ค่ะว่าพ่อคนเก่งน่ะใจนักเลง..พอตัว
ฉันรักเธอเพราะเธอเป็นแบบนี้
ร้ายบ้างก็ดี จืดสนิทมากไปก็เวียนหัว
รักเธอมากนะ เลิกคิดได้แล้ว .. ชักหลวมตัว
ถึงเธอจะใจร้าย ฉันก็ไม่กลัว .. ควรเชื่อใจ ^_^
9 เมษายน 2547 15:53 น.
ตฤณ
ฉันคงไม่ทนเป็นคนโง่อีกต่อไป
ยาหม่อง
*-*-*-*-*-*-*
ฉันไม่อาจทนรับความจริงได้อีกต่อไป
เมื่อเธอไม่เหลือเยื่อใยให้กันในวันนี้
ที่เฝ้าทนให้เธอรักเขาอย่างยินดี
ไม่ได้แปลว่าฉันคนเดิมที่มีเธอจะต้องทำร้ายใจ
หรือว่าฉันยังใจกว้างไม่พอ
เธอจึงมาร้องขอให้เขามากกว่าที่เคยให้
ละเลยคนที่รักเธออย่างฉันด้วยการไม่ใส่ใจ
มันเห็นแก่ตัวเกินไปที่เธอทำให้กัน
ถ้าจะโทษคงต้องโทษตัวฉันเอง
ที่อดทนไม่เก่งทำเพื่อเธอได้มากกว่านั้น
ไม่อยากมานั่งแกล้งว่าเข้มแข็งอยู่ทุกวัน
ทั้งที่ในใจมันดื้อรั้นว่าต้องเลิกรา
ฉันคงไม่ทนโง่อีกต่อไป
ในเมื่อความยุติธรรมในหัวใจเธอไม่เคยรักษา
มันเห็นความแตกต่างที่รู้ได้ทางสายตา
ว่าเขาหรือฉันที่เธอรักมากกว่า..ในหัวใจ
อย่าทนต่อไปให้โง่งม
ตฤณ
*-*-*-*-*-*-*
ฉันอาจจะดูใจร้ายเย็นชา...
ก็เราเข้ากันไม่ได้นี่นาแล้วใครจะทนไหว
ฉันไม่ดีพอ ส่วนเธอดีพร้อม เราไม่เข้าใจ
แล้วจะให้ทนอยู่ไปทำไม .. ต้องการอะไรเธอ
มีเธอผูกพันธ์ .. แต่ฉันรักเขา...
แล้วเหตุไหนอีกยกมาเล่าสิเรื่องฝันเพ้อ
ฉันผิด .. แล้วขอโทษ หากแต่เธอโกรธไม่อยากพบเจอ
ฉันก็ยินดีที่จะไม่เสนอหน้ามา..
เธอยินยอมและตอบรับ...
ยินดีอยู่เคียงข้างไปพร้อมกับรักแม้อ่อนล้า
ขอบคุณนะที่เคยรักกัน แต่เธอช่างเจรจา
ยินยอมเสมอมาและตลอดไป ...
ยอมรับอยู่เหมือนกันว่าเห็นแก่ตัว
เพียงแค่ในหัวมีแต่เรื่องแบบนี้คิดต่อไม่ไหว
แยกกันเถอะนะ ถึงเวลาแล้วละต้องทำใจ
ในเมื่อเธอทนอยู่ไม่ได้ .. ก็อย่าทนต่อไปให้โง่งม
โชคดีนะเธอคนนั้น...
สักวันอาจจะเจอคนที่ดีกว่าฉันและเหมาะสม
หัวสูงเกินไป ฉันรับไม่ไหว พาลจะเป็นลม
ร้องไห้ให้สาสม .. กับรักอันโสมม .. ของเรา
9 เมษายน 2547 12:19 น.
ตฤณ
๏ ใครสักคน...
เมจิคเชี่ยน
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
หากเธอต้องการความรัก...จากใครสักคน
เรื่องราวของเหตุผล เธอตั้งเงื่อนไขไว้แค่ไหน
ใช่...ต้องพร้อม ต้องเก่ง ต้องเอาอกเอาใจ
หรือว่าต้องมีอะไร ที่ทำให้หัวใจยิ้มได้เมื่ออยู่ใกล้กัน
หากเธอกำลังมองหา...ใครสักคน
เพื่อเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งปะปน ตามที่หัวใจฝัน
เธอแน่ใจหรือเปล่า ที่จะเอาเขาเข้ามาผูกพัน
ใช่ว่าทำประชดประชัน เพียงเพราะความเหงานั้นรังแก
หากเธอหาใครสักคน...คนนั้นไม่เจอ
จะปวดร้าวไหมเธอ ที่ปล่อยใจลอยเพ้อตามหารักแท้
หรือว่าไม่รู้สึกอะไรเลย เฉยๆไม่เคยทำให้อ่อนแอ
เพราะชีวิตมีอะไรที่ย่ำแย่ มากกว่าเรื่องของหัวใจ
และถ้าหากฉันขอเป็น...ใครสักคน
ที่รักเธอมากล้น และมีตัวตนเธอจะรักฉันไหม
ไม่ใช่แค่คนรู้จัก ที่เธอมองผ่านเหมือนทุกทีไป
แต่เป็นคนที่เธอรัก และอยากอยู่ชิดใกล้....
.........จะเป็นไปได้ไหม นี่คือคำถามจากหัวใจ
............ ข อ ง ... ใ ค ร สั ก ค น ....................
๏ คนที่ฉันรอ..
ตฤณ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ความรักจากใครคนนั้น...จำเป็นไหม?
เหตุผลต้องถามไถ่ เงื่อนไขต้องหนักหนา
ผลพลอยได้น่ะคือ ความพร้อม ความเก่ง รวมทั้งหน้าตา
ความชื่นชม กับความรัก จะไม่นำมาเปรียบเทียบกัน
ความรักจะไม่เกิดก่อ...
หากไม่เพียงพอต่อเหตุผลเหล่านั้น
ความประชดประชันแค่พลั้งเผลอมาผูกพัน
ไม่เป็นส่วนประกอบของคนรักกัน .. แน่นอน
เพราะผู้หญิงเพียงหนึ่งคน...
ต้องการความรักสุขล้นจนใจรุ่มร้อน
ปวดร้าว อ่อนไหว ร้าวใจ อาวรณ์
หากคิดจะรักก็ไม่กลัวกับการบั่นทอนจิตใจ
และถ้าหากว่าเป็นเธอคนนั้น...
เรามารักกันแล้วทุกอย่างพลันสดใส
ลองให้โอกาส ปราศจากความเห็นใจ
จะเป็นไปได้ไหม .. นี่คือคำตอบจากหัวใจ
....... ของ ... ใครที่เธอรอ ...............................
9 เมษายน 2547 11:23 น.
ตฤณ
ไม่ต้องน้อยใจไปหรอกนะ
Completely
*-*-*-*-*-*
คนนู้นคนนี้น่ารักละลานตา
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ... ฉันอาจจะบ้าไปแล้วก็ได้
ขาวๆหมวยๆสวยกระชากใจ
เห็นแล้วอยากเข้าไปใกล้ ... ไปขอเบอร์
เดี๋ยวก่อน ... อย่าเพิ่งงอนสิคนดี
ในเมื่อในวันนี้ ... ฉันมีสายตาไว้จับจ้องเพียงเธอเสมอ
จะสวยแค่ไหน ... จะดีเท่าไร ... แต่คนที่ถือหัวใจฉันคือ เธอ
เธอที่ทำให้พร่ำเพ้อ ... เธอที่เจอกันอยู่ทุกวัน
เข้าใจแล้วใช่ไหม
จะได้ไม่ต้องน้อยอกน้อยใจกันแบบนั้น
เชื่อใจกันนะ ... เราจะมีเพียงกันและกัน
สำหรับฉัน ... เธอเท่านั้น ... คนเดียวพอ
น้อยใจสิคะฉันก็ผู้หญิง
Completely
*-*-*-*-*-*
มองอะไรหนักหนาคะพ่อยอดชาย..
สายตากรีดกราย..อย่างกับคนใจง่ายแบบนั้น
ฉันก็อยู่ตรงนี้นะเนี่ย ดูสิหน้าหื่นขึ้นทันควัน
ขาวสวยหมวยอึ๋ม อย่างนั้น...ฉันทำไม่เป็น
อย่ากล่าวหากันสิคะว่าฉันงอน..
แค่ไม่อยากออดอ้อน คุยด้วยอย่างที่เห็น
ดูก็รู้น่ะว่าคุณก็รัก ดูจากสายตาที่ซ่อนเร้น
ปากก็บอกว่ารักเป็น ตาก็มองคนนั้นทีคนนี้ที
ก็อยากจะเชื่ออยู่หรอกนะหัวใจ...
คนอื่นไม่สามารถทำให้เธอรักได้เหมือนฉันคนนี้
แต่ขออย่างได้ไหมแววตาที่มี .. จ้องตอบกันบ้างสิ
เวลาที่ฉันเอ่ยวจี..คล้ายทำทีจะสนทนา (แบร่ะ)
ปล. ปากก็พูดกับเรา ตาไปมองคนอื่น
ผู้ชายคนอื่นเขาก็ทำกันดาษดื่นจะอะไรหนักหนา
ใช่สิฉันเป็นหญิงต้องนิ่งเผื่อความจริงจะปรากฎมา
จะได้รู้สักทีสิว่า .. แค่มองให้ผ่านตา .. หรือเอาไว้เจรจาภายภาคหน้า..ฮึเธอ/font>
8 เมษายน 2547 19:11 น.
ตฤณ
อะไรที่อยู่ใกล้จนเกินไป...
สัมผัสได้ว่าค่าไร้จึงเพิกเฉย
มองข้ามความรู้สึกกันแล้วทำละเลย
เหมือนไม่เคยรักกัน...บั่นทอนใจ
ฉันเป็นฝ่ายก้าวเดินออกมา...
ก้าวผ่านวันเวลา และยืนหยัดอยู๋ตรงนี้ได้
ไม่เคยรบกวน ร้องขอ ความเห็นใจ
อยากให้รู้ว่ายังห่วงใย และคิดถึงกัน
ขอบคุณนะสำหรับคำขอโทษ...
ไม่เคยนึกโกรธ เธอยังคงเป็นความรัก และความฝัน
ขอโทษทีที่เสียมารยาท แต่เธอกลับมาทำไมกัน
เธอใช้ 10 วินาทีตัดฉัน แตกต่างกัน ฉันใช้ 10 ล้านวินาทีนั้น เพื่อลืม
หน้าส่วนตัว
750
