21 เมษายน 2547 14:02 น.
ตฤณ
เกลียดความแสนดีที่เป็นเธอ...
เกลียดความเสมอต้นเสมอปลาย .. ที่ใครทั้งหลายต่างหลงไหล
เกลียดแฟนน่ารัก ที่ใคร ใคร ก็อยากเอาใจ
เกลียดรสนิยมหญิงไทยที่ชอบอะไร อะไร คล้าย คล้าย กัน
ไม่ได้หมายความว่าเกลียดเธอ..
แต่ไม่อยากให้ใครมาเจ๋อ เก็บเธอไปใฝ่ฝัน
เกลียดจริงเชียว พวกแฟนเผลอแล้วเจอกัน
นิสัยเธอสนุกสนาน มีมนุษยสัมพันธ์..ไม่ได้คิดอะไร
แต่ถ้าสามารถเกลียดเธอได้ก็คงดี...
แต่รักเธอเท่าโลกใบนี้ .. เชื่อไหม
รักเธอน้อยกว่าพ่อ แม่ ญาติพี่น้อง .. นิดนึงไง
ต่อให้ตายแล้วเกิดใหม่ .. ก็ไม่รู้จะทำได้ไหม .. ให้เลิกหึงเธอ
21 เมษายน 2547 12:43 น.
ตฤณ
รักนั้นคืออะไร .. ใครรู้บ้าง
คือการเดินทาง คือร่วมใจ และร่วมฝัน
การเสียสละ ความห่วงใย ให้แก่กัน
ความเชื่อมั่น ความสัมพันธ์ พร้อมศรัทธา
หรือคือความปรารถนาดีที่พร้อมให้...
คือไว้ใจ สื่อสารได้ทางใบหน้า
คือคงมั่น ซื่อตรง ทุกเวลา
คือห่วงหา ทั้งต่อหน้า และห่างกัน
หลากหลายมากมายในความรู้สึก
แล้วแต่เราจะคิดนึกและใฝ่ฝัน
อดทน แสนจริงใจ พร้อมแบ่งปัน
เมื่อทั้งหมดหมายรวมกัน .. ฉันรักเธอ ..
21 เมษายน 2547 12:40 น.
ตฤณ
อึดอัดมากไหมคนดี...
ที่คอยจุ้นจ้านแบบนี้..อยากจะรู้
เซ้าซี้ ไร้สาระ คงน่าคาญน่าดู
แต่เพราะอะไรเธอคงรู้อยู่แก่ใจ
ความรักของผู้หญิงหนึ่งคน
ที่ดูไร้เหตุผลและอดทนมากมายไม่ได้
ขี้หึง ขี้ระแวง กลัวโดนแย่งคนรักไป
เพราะอะไรถึงทำขนาดนี้ได้ ... เธอรู้ดี
ฉันจะทำ .. ทำไมถ้าไม่รัก
ถ้าไม่แคร์ คงไม่คิดหนักขนาดนี้
รู้อยู่แก่ใจว่าอะไรที่มากไปมันก็ไม่ดี
แต่ะให้หมดรักเธอตอนนี้...
...ตายแล้วเกิดใหม่อีกที .. คงมีแวว
21 เมษายน 2547 12:35 น.
ตฤณ
ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนไป...
หัวใจคงไม่ร้าวไหวแปรผัน
อาการที่เห็นกันอยู่แล้วทุกคืนวัน
ก็คงต้องปล่อยมันไม่ใส่ใจ
ถ้าไม่มีกันในวันนี้...
คนดีคงอยากอยู่กับเขาใกล้ๆ
เทียบกันแล้วเราห่างกันแสนไกล
เปรียบหัวใจโดนกั้นด้วยกำแพง
คล้ายต้นไม้ใหญ่ใบหนา...
หากปราศจากคลอโรฟิลด์มาสังเคราะห์แสง
คงอยู่ไม่ได้ แห้งเหี่ยว หมดแรง
เปรียบคลอโรฟิลด์ดั่งกำแพง .. กั้นใจ
หากแต่ในเวลานี้...
เป็นหัวใจคนดีไม่ใช่ต้นไม้
อาจจะร้าวไหว โอนอ่อน ง่ายดาย
หากเพียงเธอเดินก้าวไป ไม่ใส่ใจ .. ดูแล
ต่างกันโดยสิ้นเชิงกับเขาคนนั้น
เปรียบเทียบกันฉันคนนี้เป็นผู้แพ้
บางครั้งที่ร่ำไห้ไม่ได้แปรว่าหัวใจจะอ่อนแอ
หากแต่ความหมายนั้นอาจแปรว่า ... เสียเวลา..
20 เมษายน 2547 18:50 น.
ตฤณ
ไม่เป็นไรหรอกเหตุผลที่มี...
ลงตัวพอดีกับเหตุการณ์ในวันนั้น
คำบางคำมันมีความหมายในตัวของมัน
ไม่จำเป็นต้องบีบคั้นรื้อฟื้นกันออกมา
ตกลงเรื่องหัวใจกับเขา...
เรื่องของเราพักไว้ระหว่างนี้จะดีกว่า
การกระทำชัดเจน บ่งบอกมองเห็นจากสายตา
อย่ามัวเสียเวลากับเรื่องราวที่ผ่านมา..
...ละไว้ในฐานะที่เข้าใจ
หน้าส่วนตัว
869
