27 เมษายน 2547 13:21 น.
ตฤณ
เห็นฉันเป็นตัวอะไร...
คิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไปอย่างนั้น
ทำทีท่าเหมือนไม่เคยมีอะไรกัน
ไม่ว่าอยู่ต่อหน้าหรือลับหลัง .. ฉันเป็นอะไร
ที่ตั้งใจมาถามเธอวันนี้...
เพราะรู้สึกว่าค่าที่เคยมีจะเริ่มไร้
รู้ดีว่าคบกันน่ะไม่ต้องออกหน้าออกตาก็ได้
เพียงแต่ฉันต้องการความมั่นใจ .. ไร้กังวล
ตอบมาให้แน่สิที่รัก...
จะได้ประจักษ์ต่อหน้าฟ้าและฝน
คนอย่างฉันจะไม่พูดอะไรถ้าไม่เข้าตาจน
ก็อยากจะรู้ว่าคนอย่างเธอจะตอบว่ายังไง
27 เมษายน 2547 11:21 น.
ตฤณ
เพราะคำว่ารักในใจใช่ไหม..
ตัวฉันเองถึงไม่ยอมห่างไกลจากเขาคนนั้น
รู้ทั้งรู้ว่าเยื่อใย เก่า เก่า หลายร้อยพัน
ไม่อาจฉุดรั้ง ให้ใจเขานั้น ดีดั่งเดิม
ฉันคอยหมั่นรดน้ำพรวนดิน
หวั่งว่าต้นรักจะผกผิน ใบโตเพิ่ม
แต่ให้น้ำมากไปจนกลายเป็นเศษเกิน
ต้องหอบหัวใจให้ห่างเหิน .. กับความจริง
คงเพราะยอมรับมันไม่ได้...
ปวดหัวใจคล้ายรักเราติดหนี้สิน
ต้องคอยป้อนความรักไม่ท้วงติง
เพื่อที่จะให้เขาหยุดนิ่ง ... ตรงต่อเรา ..
24 เมษายน 2547 11:01 น.
ตฤณ
..จะไม่สนใจ..ไม่มีเธอฉันคงไม่ตาย
**พาฝัน**
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
...ฉันจะทำเฉยกับเธอแล้วนะ
ไม่เอาแล้วล่ะ..กับการกระทำอย่างนี้
ฉันไม่แคร์แล้ว..กับคนที่ไม่เคยมาใยดี
จะหายไปอีกซักกี่ปี..ก็ไม่เกี่ยวกัน
....เอาเลย อยากทำอะไรก็เชิญเถอะ
จะไม่วุ่นวายกับเธอ..ไม่ใส่ใจอะไรทั้งนั้น
แต่อย่าหวังนะ..ว่าฉันจะให้คำว่า..คนสำคัญ..
เออ..ลืม..เธอคงไม่ต้องการมัน...อีกต่อไป..
...โทดที..เมื่อกี๊สำคัญตัวเองเกินไปหน่อย
ก็เธอเคยบอกบ่อย-บ่อย..เป็นมากว่าเพื่อนได้ไหม
ความเคยชิน..ทำให้ปากมันเผลอไป
งั้นขอแก้ตัวใหม่..ถือว่าไม่ได้พูด..ก็แล้วกัน
...นี่..ฉันไม่ได้แกล้งประชดเธอนะ
มันคือความจริงเลยล่ะ..ฉันต้องการทำอย่างนั้น
อยากให้จบซะที..คาราคาซังอย่างนี้..ฉันทรมาน
พอซะทีจบกัน....อกหักก็แค่นั้น..ฉันคงไม่ตาย..
..ฉันก็เช่นกัน..
ตฤณ
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
อยากจะทำอะไรก็ตามแต่ใจ...
ไม่ต้องมามาแจ้งแถลงไขให้ใครรู้
ฉันหายไป .. มันเรื่องอะไรลองคิดดู
สถานภาพที่เป็นอยู่ล้วนเกี่ยวพัน
ใช่สิ..ฉันจะทำอะไรก็ย่อมได้
สาธุสมพรปากเหอะให้ตายที่พูดมาอย่างนั้น
ไม่ต้องการแล้วล่ะกับตำแหน่งคนสำคัญ
ขอกันกินยังมากกว่านั้น .. เธอรู้ดี
ไม่เป็นไรนะถ้าสำคัญตัวเองผิด
ผู้หญิงก็อย่างนี้แหละชอบยึดติดพูดจาเสียดสี
อ้างความเคยชิน .. ก็เห็นน้ำตารินทุกที
แก้ตัวใหม่อาจทำไม่ได้ดีกว่านี้ .. ฉันมั่นใจ
ไม่หรอกเธอไม่เคยประชดประชัน
เธอจะเอาอย่างนั้นเราจบกันก็ย่อมได้
ใช่เธอฝ่ายเดียวที่ไหน ที่ทรมานปางตาย
ฉันก็ทุกข์กว่าเป็นไหน ไหน ... รอดจากเธอมาได้ .. ต้องทำบุญ..
24 เมษายน 2547 11:00 น.
ตฤณ
..จะไม่สนใจ..ไม่มีเธอฉันคงไม่ตาย
**พาฝัน**
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
...ฉันจะทำเฉยกับเธอแล้วนะ
ไม่เอาแล้วล่ะ..กับการกระทำอย่างนี้
ฉันไม่แคร์แล้ว..กับคนที่ไม่เคยมาใยดี
จะหายไปอีกซักกี่ปี..ก็ไม่เกี่ยวกัน
....เอาเลย อยากทำอะไรก็เชิญเถอะ
จะไม่วุ่นวายกับเธอ..ไม่ใส่ใจอะไรทั้งนั้น
แต่อย่าหวังนะ..ว่าฉันจะให้คำว่า..คนสำคัญ..
เออ..ลืม..เธอคงไม่ต้องการมัน...อีกต่อไป..
...โทดที..เมื่อกี๊สำคัญตัวเองเกินไปหน่อย
ก็เธอเคยบอกบ่อย-บ่อย..เป็นมากว่าเพื่อนได้ไหม
ความเคยชิน..ทำให้ปากมันเผลอไป
งั้นขอแก้ตัวใหม่..ถือว่าไม่ได้พูด..ก็แล้วกัน
...นี่..ฉันไม่ได้แกล้งประชดเธอนะ
มันคือความจริงเลยล่ะ..ฉันต้องการทำอย่างนั้น
อยากให้จบซะที..คาราคาซังอย่างนี้..ฉันทรมาน
พอซะทีจบกัน....อกหักก็แค่นั้น..ฉันคงไม่ตาย..
..ฉันก็เช่นกัน..
ตฤณ
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
อยากจะทำอะไรก็ตามแต่ใจ...
ไม่ต้องมามาแจ้งแถลงไขให้ใครรู้
ฉันหายไป .. มันเรื่องอะไรลองคิดดู
สถานภาพที่เป็นอยู่ล้วนเกี่ยวพัน
ใช่สิ..ฉันจะทำอะไรก็ย่อมได้
สาธุสมพรปากเหอะให้ตายที่พูดมาอย่างนั้น
ไม่ต้องการแล้วล่ะกับตำแหน่งคนสำคัญ
ขอกันกินยังมากกว่านั้น .. เธอรู้ดี
ไม่เป็นไรนะถ้าสำคัญตัวเองผิด
ผู้หญิงก็อย่างนี้แหละชอบยึดติดพูดจาเสียดสี
อ้างความเคยชิน .. ก็เห็นน้ำตารินทุกที
แก้ตัวใหม่อาจทำไม่ได้ดีกว่านี้ .. ฉันมั่นใจ
ไม่หรอกเธอไม่เคยประชดประชัน
เธอจะเอาอย่างนั้นเราจบกันก็ย่อมได้
ใช่เธอฝ่ายเดียวที่ไหน ที่ทรมานปางตาย
ฉันก็ทุกข์กว่าเป็นไหน ไหน ... รอดจากเธอมาได้ .. ต้องทำบุญ..
24 เมษายน 2547 10:50 น.
ตฤณ
..คิดว่าฉันจะเจ็บเหรอ..เฮ๊อะ!! เธอเดาผิด..
**พาฝัน**
*-*-*-*-*-*
. ..นี่..ฉันจะบอกเธอให้เอาบุญ
สิ่งต่าง-ต่างที่เธอลงทุน..ทุ่มเทให้ฉัน
ชิ..อยากจะบอกว่าไม่เคยมองเห็นแม้แต่ความสำคัญ
แกล้ง-แกล้งรับไปก็เท่านั้น..แค่ไม่อยากเห็นมัน..น้ำตาผู้ชาย
...แต่..จะมาทวงคืนตอนนี้ไม่ได้หรอกนะ
สารภาพก็แล้วกันล่ะ..ว่าฉันทำมันหล่นหาย
ก็ในเมื่อไม่มีค่า..ฉันจะเสียเวลาเก็บมันไว้ทำไม
รู้แล้วเป็นไง..ผิดหวังใช่มั๊ยในสิ่งที่ฉันทำ
...แล้วที่เคยบอกว่ารักนักรักหนา..
รู้มั๊ยว่า..ฉันต้องกลั้นหัวเราะแล้วนั่งขำ
เฮอะ!!อ่ะนะ..คำพูดนี้ฉันพูดทั่วไป..เป็นประจำ
ขอบอกไม่ได้ย้ำ..ซ้ำ-ซ้ำ..เฉพาะเธอ..
...เห็นแล้วใช่มั๊ย..ในสิ่งที่เป็นฉัน
ยังคิดว่าเธอเป็นคนสำคัญอย่างนั้นเหรอ
ฮะ ฮะ ผิดแล้วล่ะ...เดาผิดเต็ม-เต็มเลยนะเธอ
คนอย่างฉันก็เพ้อเจ้อ..บอกรักเธอทั้งที่ไม่คิดเคยอะไร
...เฮ๊อะ!! คงคิดว่าฉันจะเจ็บสินะ
กับการที่เธอลา..หายหน้าไปไหนต่อไหน
โอ๊ยย!! พูดแล้วขำ..รู้มั๊ยฉันยิ่งแสนจะดีใจ
มีเวลาไปจี๋จ๋ากับคนใหม่...ฮะ ฮะ ดีจังเลย..
...ขอบคุณเธอจริง-จริงเลยนะเนี่ย
ที่เธอทำอย่างเงี๊ยะ..หายไปเสียเฉย-เฉย
ว้าวๆๆ จะรีบหากิ๊กใหม่..ให้มีเป็นเข่งเลย
คอยดูนะเธอเอ๊ยย!!...จะเจ้าชู้กว่าที่เคย..แล้วหันมาเย๊าะเย้ย..เธอคอยดู..
....คิดว่าเก็บความรู้สึกอยู่เหรอ !! แม่ตัวดี..
ตฤณ
*-*-*-*-*-*
ฉันไม่ใช่เปรตมาขอส่วนบุญ...
สิ่งต่าง ต่างที่เคยทุ่มทุนก็อย่าหวังความหมาย
ถ้าเธอบอกว่าไม่เห็นความสำคัญแต่ท่าทางนั้นดีใจจะตาย
เขาถึงว่าไง มารยาผู้หญิงหลากหลายร้อยเล่มเกวียน
ไม่ได้มาทวงคืนหรือถือสิทธิ์
เพราะไม่ได้มอบชีวิต .. ส่วนเธอก็เป็นแค่เศษเสี้ยน
ถูกแล้วนี่ ที่ไม่มีค่าแล้วจะเก็บไว้ทำไมให้อาเจียน
ไม่ผิดหวัง เพราะตีค่าเธอไม่ผิดเพี้ยนจากความจริง
แล้วทำไมฉันต้องนั่งฟังทุกอย่าง..
จะห้อยโหนเป็นลิงข่าง บ่างชะนีไม่สมหญิง
หรือจะพรอดรักไปทั่ว เกลือกลั้วเป็นอาจิณ
ฉันก็ไม่เคยประวิง เธอก็แค่ผู้หญิงเสเพล
ซึมซับได้ดีเลยละหล่อน...
ขอที อย่าตามหลอกหลอนเป็นเนื้อร้ายทำหัวเส
คิดว่าฉลาดเป็นอยู่คนเดียวหรือแม่ป้ายรถเมล์
โดยฉันทิ้งแล้วทำหันเหความสนใจ
ไม่หรอกคนอย่างเธอเจ็บไม่เป็น
ไม่ว่าฉันจะหายหน้าหรือว่างเว้นไปไหนต่อไหน
บ้าหรือเปล่า หัวเราะกลบเกลื่อนก่อนทำใจ
หรือว่าเสียสติไป เพราะฉันมีใหม่ ก็ขอโทษเธอ
ขอรับไว้นะคำขอบคุณ...
ต่อไปจะได้ไม่มีคนคอยจุ้นวุ่นวายอยู่เสมอ
ไปเหอะนะ .. ตามทางของผู้หญิงเร่ร่อนอย่างเธอ
ให้ฉันคอยดูเก้อ?..อย่าเลยเธอ แต่ให้หันมาเยาะเย้ยน่ะเออ! น่าสนใจ