31 มีนาคม 2545 12:00 น.
ตฤณ
คงทำอะไรไม่ได้
ถ้าเธอจะจากกันไปในวันนี้
ไม่มีอิทธิผลอะไรที่จะรั้งเธอไว้อยู่ดี
ในเมื่อวันนี้เธอไม่มีใจ
จะให้เหมือนคนรักกัน
คนไม่มีค่าอย่างฉันคงทำไม่ได้
ในเมื่อคู่รักอย่างเธอรอคอยวันจะไป
เคยรักกันแค่ไหน..ก็คงไม่มีค่าอะไรให้จำ
31 มีนาคม 2545 08:38 น.
ตฤณ
เธอลืมอะไรไปหรือเปล่า...
ตอนนี้เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม
แต่ตัวเธอทำเหมือนไม่แคร์อะไร
เหมือนไม่มีใจ ไม่มีใคร ข้าง ข้าง เธอ
เธอลืมอะไรไปหรือเปล่า...
ฉันคนเก่า คนนี้ ให้รักอยู่เสมอ
แต่เธอกลับทำเหมือนใจไม่อยากเจอ
ถ้าจะลืมก็คงจะเป็นคำว่า เออเราเลิกกัน
เธอลืมอะไรไปหรือเปล่า...
ไม่ว่าคำพูด การกระทำ หรือทุกอย่างนั้น
ฉันยังไม่ได้รู้สึก และรับรู้มัน
เพราะฉะนั้นมาพูดกันให้เคลียร์
เธอลืมอะไรไปหรือเปล่า...
จำเป็นไหมที่ฉันต้องกลับไปสั่งเสีย
หรือว่าคน คน นั้น น่ะ ยัวร์เดียร์
โอเคไม่ต้องเคลียร์ฉันเข้าใจ...
30 มีนาคม 2545 15:50 น.
ตฤณ
พอใจไหมกับคน คน นี้
คนที่ได้ชื่อว่าเธอยกใจให้
พอไหมสำหรับความจริงจัง-จริงใจ
มากไป หรือ น้อยไป เอาแค่ไหนถึงจะดี
พอใจไหมกับความรัก
ทุกอย่างประจักษ์เป็นพยานเป็นสักขี
เพราะอะไรต่อมิอะไรก็เพื่อเธอ..คนดี..
แล้วทั้งหมดใจที่มีเธอให้ใคร
เธอก็ยังไปกับเขาคนนั้น
ทั้งที่คาราคาซังกับฉันใช่ไหม
ฉันถามเธอก็บอกว่าเพื่อน..เพื่อนเท่านั้นไม่มีอะไร
พยายามทำความเข้าใจ..แต่มันรับไม่ได้..ไล่ไม่ทัน
เพราะเธอรู้ถึงอย่างไรฉันก็รัก
ยอมทุกอย่างทั้งภักดี ทั้งความฝัน
อะไรทำได้เพื่อเธอฉันก็จะทำ
แม้สิ่งเหล่านั้นจะทิ่มแทงหัวใจ
ฉันต้องการเพียงแค่นี้
ห่วงใย ใส่ใจ หวังดีกับฉันจะได้ไหม
เรื่องแค่นี้มันคงไม่หนักหนาอะไร
ถ้าเธอจะทำ ก็ต้องทำได้ ฉันมั่นใจในตัวเธอ
30 มีนาคม 2545 13:26 น.
ตฤณ
เพราะไม่เคยรักใครมากมายขนาดนั้น
พอเจอกันจึงเทใจให้มากมายขนาดนี้
แม้ว่าบางครั้ง เธอจะดื้อรั้น--อวดดี
แต่อยากบอกให้รู้ว่าคนอย่างนี้นะ--จริงใจ
เห็นเธอเป็นคนสำคัญ
และเป็นคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้ฉันหวั่นไหว
ยิ่งเวลาทะเลาะกันยิ่งทำให้ฉันไม่สบายใจ
ร้องให้ฟูมฟายจะเป็นจะตายแทบทุกครั้งมา
บางครั้งที่ต้องเสียใจ
ก็อยากให้เธอเป็นคนเปิดใจ--เป็นคนเดินเข้ามาหา
อยากได้ยินความจริงจากปากเธอที่ไม่ใช่มายา
และอยากได้ยินว่า--จะไม่ทำซ้ำอีกครั้งครา
หอมแก้มฉันแล้วบอกว่า
..ขอโทษนะ...เธอจะไม่ทำอีกฉันก็จะให้อภัย
30 มีนาคม 2545 08:38 น.
ตฤณ
ครั้งหนึ่งฉันเคยเป็นของเธอ
ไม่เคยเผลอมีใจไปเป็นอื่น
แต่ตอนนี้ขื่นขมเกินกล้ำกลืน
เพราะเธอเป็นอื่นลืมฉันไป
ใจฉันจึงว่างเปล่าไร้คนจอง
คงไม่ผิดถ้ามีใครมาครองใจฉันไว้
เรื่องครั้งนี้ฉันจะไม่โทษใคร
เพราะตอนนี้มันเหงากใจต้องการแค่ใครมาดูแล