18 เมษายน 2545 14:09 น.
ตฤณ
เธอเคยเป็นคนที่เข้าใจในตัวฉัน
รักที่ให้กันก็คงมั่นไม่ไปไหน
เธอเคยเป็นคนดีที่คอยห่วงใย
เป็นอะไรที่มากกว่าหัวใจที่ให้กัน
ถูกแล้ว..ตัวเธอไม่เคยเปลี่ยน
กลับเป็นตัวฉันซะอีกที่แปรผัน
ใช่..ฉันเองที่ผิดและไม่ดีในวันนั้น
ทำให้ตัวเธอต้องการไปจากกัน..ไปจากหัวใจ
ฉันเองที่วุ่นวาย เรื่องมาก
จุ้นจ้าน ตามตลอดไม่ว่าเธอจะไปไหน
คอยเอาใจใส่ ดูแล สารพัดจะห่วงใย
สิ่งที่ได้รับกลับคือความรำคาญใจ รำคาญกัน
ไม่เคยรู้เลย...
เพราะถ้าเพียงเธอไม่เอ่ยถ้อยคำในวันนั้น
ฉันจะไม่คิดเลยว่าเธอคนที่เคยเข้าใจกัน
...เขาน่ะเหรอก็แค่คนน่ารำคาญไปวัน วัน ไม่มีอะไร...
จะไม่เสียใจมากมายขนาดนี้
ถ้ามันเป็นเพียงคำที่เธอพร่ำบ่นถึงฉันคนนี้ที่เคยมีใจให้
แต่มันเป็นเหมือนถ้อยคำระบายระหว่างเธอ กับ คนนั้นซ้ำให้ปวดใจ
เป็นเหมือนฉันเป็นคนคั่นกลาง ..ระหว่างใจ.. ..ใจร้ายจัง..
12 เมษายน 2545 16:48 น.
ตฤณ
ขอบคุณนะสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอบคุณสำหรับความรักที่เคยทิ้งขว้างไม่เคยแยแส
ขอบคุณนะที่ไม่เคยแม้แต่จะเหลียวแล
ขอบคุณนะที่เห็นฉันมันก็แค่คนเคยรักกัน
อาจจะไม่ใช่คนใจดีอะไรมากมาย
แต่ไม่สามารถทนเห็นเธอเสียใจได้ขนาดนั้น
และคงจะทำใจไม่ได้อีกถ้าเธอกลับมาหากัน
กลัวว่าเรื่องราววันวานจะผ่านซ้ำแล้วไม่ผ่านไป
ใช่..ฉันเคยเป็นผู้หญิงไร้ค่าคนหนึ่ง
คนที่เธอเคยซึ่งยกใจให้
แต่ก็แค่เคยนะ เธอ แค่เคย..จำไว้..
ไม่ใช่อะไรที่เธอต้องการอยากจะได้ เมื่อไร ก็มา
ให้ได้แค่ความสงสาร
คำพูดปลอบประโลมหัวใจยามอ่อนล้า
แค่นี้ก็ถือว่าเป็นความใจดีเป็นหนักเป็นหนา
จากผู้หญิงที่เธอเคยบอกว่าไร้ค่าและตราหน้าว่า..นอกใจ..
ฉันไม่เคยทำอะไรผิด
มีแต่เธอคนเดียวที่คิดหาเรื่องปกปิดเหลวไหล
ตัวเธอเองนะที่ห่างเหินแล้วก็กลายมาเป็นเปลี่ยนใจ
ยังใส่ความกันได้กับคนที่ทำอะไรต่อมิอะไรเพื่อเธอ
พอใจแล้ว...
ตัวฉันจะได้รู้ว่าคนที่ฉันรักและต้องการอยู่เสมอ
เขาไม่เคยอยากจะรักไม่เคยอยากจะเจอ
หรือที่ทำไปอาจจะแค่เผลอให้ใจ..
เสียใจอยู่นานเหมือนกัน
แต่ถ้ามัวแต่จะมาคิดว่าเราขาดกันขาดเขาไม่ได้
จะยิ่งเป็นการรังแต่จะเสียน้ำตา เสียใจ
ไม่เป็นไรนะ..รักเองได้..ก็ปลอบหัวใจตัวเองได้ .. เช่นกัน ..
12 เมษายน 2545 16:33 น.
ตฤณ
สัญญาว่าจะรักกันตลอดไป
เท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้ชายคนหนึ่งได้ในตอนนี้
สัญญาว่าจะจงรักภักดี
จะไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะเปลี่ยนใจ
สัญญาอีกหลายเรื่อง
จะไม่ทำให้เธอขัดเคืองจะไม่ทำเรื่องเหลวไหล
สัญญาว่าจะคิดถึงเธอทุกลมหายใจ
สัญญาว่าจะไม่ไปไหนจะคอยอยู่ใกล้ ใกล้ ใจเธอ
สัญญาว่าจะห่วงหา
จะไม่ให้เธอห่างสายตา จะเฝ้าดูแลอยู่เสมอ
สัญญาด้วยหัวใจถ้ามีใครใหม่ก็จะบอกเธอ
จะไม่ทำตัวเผลอเรอ ปิดบังเธอ แม้นิดเดียว...
12 เมษายน 2545 16:04 น.
ตฤณ
เพื่ออะไร...
ในเมื่อตัวเธอและหัวใจก็ให้ไปกับเขา
อย่าตอกย้ำถ้อยคำ ความทรงจำ ระหว่างเรา
อยากให้ตัวเองลืมวัน เก่า เก่า ลืมมันไป
เธอกลับมาคราวนี้..
จุดประสงค์ที่มีไม่ใช่คืนดี แต่มีบางสิ่งจะให้ทำให้
นั่นคือการปรึกษาเรื่องราวระหว่างหัวใจ
เธอกับเขาเข้ากันไม่ได้ เพราะหัวใจมันต่างกัน
แค่เธอทิ้งไป..
ก็เจ็บเจียนตายแล้วหัวใจฉัน
พร่ำว่ารักเขา อยากอยู่กับเขาทุกคืนวัน
แต่กับฉันมันต่างกันจนเหนื่อยใจ
ความรักครั้งนี้..
ถ้าเธอไม่สามารถตัดสินใจใยดีอะไรได้
ขอแนะนำ ไม่ต้องรักกันเลย ..เป็นไง..
สิ้นเรื่อง สิ้นราวไป..ง่ายดี..
11 เมษายน 2545 14:24 น.
ตฤณ
เธอจะมาเข้าใจอะไร...
กับความอ่อนไหวและการจากไปในครั้งนี้
ทั้ง ทั้ง ที่เคยรัก เคยรู้สึก ดี ดี
ต้องมาจบลงตรงที่ไม่เข้าใจ
ฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิม...
ส่วนเธอคงมีใครมาเพิ่มเติมให้หวั่นไหว
รักที่ฉันให้เธอนั้นมากค่าทุกวันแต่เธอเห็นว่ามันลดน้อยลงไป
แล้วจะให้ทำยังไง ฉันยังตัดใจไม่ได้ ยังอาลัยในตัวเธอ
ฉันจะให้เวลา...
ไปทบทวนดูนะ สิ่งที่เธอทำมาอาจเป็นความพลั้งเผลอ
อาจจะหลวมตัว เผลอใจ หรืออาจจะละเมอ
มองเห็นใคร ใคร เป็น ตัวฉัน เสมอ ก็เลยเผลอนอกใจ
ยืนยันมาดีกว่า...
อย่าเอาคำพูดเก่า เก่า คร่ำคร่า มาเฉไฉ
คนนั้นเพื่อน คนนี้น้อง คนโน้นล่ะใคร
รู้สึกว่าญาติสนิท มิตรสหายของเธอจะมีหลายล้านคน
ไม่ใช่เรื่องขำขัน...
ฉันพูดความจริงยืนยันว่ารักเธอ ตั้งหลายหน
จะเอายังไง ต้องการจากไป จะได้ไม่เป็นกังวล
ถึงจะเสียใจแต่ก็เป็นการเหมาะสมเพราะแค่หนเดียว
หน้าส่วนตัว
663
