7 พฤษภาคม 2545 16:45 น.
ตฤณ
พอกันที..
กับความรักครั้งนี้ เกินทนไหว
เพราะความรักคือการทุ่มเท..ให้ใจ
แต่รับรู้มันไม่ได้ เหมือนว่าไกลจนลับตา
ทั้งที่ทุ่มเทให้เธอ
กลับดูเหมือนสิ่งที่เจอเป็นสิ่งไม่มีค่า
เพราะรักเธอมากมายเกินกว่า
จะทนเห็นตัวเองเสียน้ำตา เสียใจ
ยอมรับทุกอย่าง
รักเธอมาก รักเธอนะ รักกันบ้างไหม
คำตอบที่ได้รับจะจดจำให้ขึ้นใจ
..เคยรักกัน..มีเยื่อใย..เคยสัญญา
พอกันที..
เพราะจากนี้หัวใจเจ็บจนท้อล้า
เพิ่งจะรู้ความรักของคนเราเปลี่ยนได้ตามกาลเวลา
ก็ต่อเมื่อเจ็บจนปวดปร่า..จนทั่วใจ
7 พฤษภาคม 2545 16:35 น.
ตฤณ
เพราะฉันคิดว่าการให้อภัย...
จะทำให้เธอสำนึกได้ในครั้งนั้น
เพราะความผิดที่เธอทำร้ายกัน
ไม่สามารถทนรับมันอีกต่อไป
เพราะฉันคิดว่าความห่วงหา...
จะทำให้สื่อถึงแววตาที่สดใส
และทำให้เธอรับรู้ถึงความจริงใจ
ที่ฉันคนนี้มอบให้เสมอมา
เพราะฉันคิดว่าความคิดถึง...
ที่มอบให้ใครคนหนึ่งซึ่งโหยหา
เขาจะรักษามันไว้ดั่งวาจา
ที่เคยเอ่ยพร่ำออกมาว่า..รักกัน..
เพราะฉันคิดว่าความเข้าใจ...
จะทดแทนสิ่งไหนก็ได้ดั่งใจฝัน
รักที่มี จึงลดน้อยความผูกพัน
เพราะคิดเข้าข้างตัวเอง ทุกวัน แทนตัวเธอ
7 พฤษภาคม 2545 11:09 น.
ตฤณ
คิดถึงนะ คิดถึงเธอ ได้ยินไหม
เสียงหัวใจ เรียกร้อง คนึงหา
ฟากฟ้าไกล แต่ใจใกล้ กว่าสายตา
และหวังว่า จะได้รับ กลับเช่นกัน
คิดถึงนะ คิดถึงเธอ จะได้ไหม
เมื่อหัวใจ เฝ้าเพ้อ ละเมอฝัน
เธอคนดี เป็นที่หนึ่ง ของทุกวัน
ร่วมผูกพัน ร่วมสร้างฝัน ร่วมเดียวดาย
คิดถึงนะ คิดถึงฉัน บ้างหรือเปล่า
หรือมีใคร คนอื่นเขา เฝ้าหมั้นหมาย
เพราะรักเธอ จนล้นเอ่อ ส่งรักไป
หวังชื่นใจ ส่งรักกลับ รับมาครอง
คิดถึงนะ คิดถึงเธอ คิดถึงฉัน
ไม่ขอหวัง ให้รักกลับ กลายเป็นสอง
ฉันรักเธอ มากมายกว่า จะเป็นรอง
ถ้าเธอหมอง ในรักฉัน ฝันคงตรม
26 เมษายน 2545 17:45 น.
ตฤณ
ขอโทษนะคนดี..
จะไม่ขอสัญญาตรงนี้ว่าจะทำตัวใหม่
จะได้รู้สักทีว่ารักฉันเพราะอะไร
ไม่ได้หวังให้เธออภัยแล้วเริ่มใหม่อีกครา
ฉันไปเที่ยวกับเพื่อน..
เธอไม่ชอบ ทั้งคอยเตือนและต่อว่า
เพื่อนผู้หญิงน่ะคบได้ แต่เพื่อนผู้ชายต้องระวังวาจา
อย่าวางใจ อย่าประหม่า คนใกล้ตานี่หละ..สำคัญ..
ซึ้งนะ..ที่เธอห่วงใย
แต่ว่า..มันมากไป..ไม่ต้องขนาดนั้น
ฉันดูแลตัวเองได้ อายุเต็ม 20 ก็เดือนกุมภาพันธ์
จะมีก็แต่เธอที่ทำให้ไหวหวั่น..ไม่เคยรู้สึกกับใคร
ไว้ใจกันหน่อยนะคะ..
นะ..ที่รัก..แล้วจะซื้อของฝากมาให้
ไปเที่ยวครั้งนี้ รวมก๊วนเพื่อนตัวดี ไม่ไปได้ไง
เดี๋ยวเขาจะว่าเอาได้ ว่าอะไร อะไร ก็คิดเองไม่เป็น
นะ..นะ..แค่ครั้งสุดท้าย
และต่อไปนี้จะทำตัวดี ไม่เหลวไหลให้เห็น
รู้น่าว่าเธอรัก จะโทรหาทุกเช้า..เย็น
ส่งความรักให้ไม่เว้นวันหยุดราชการ
26 เมษายน 2545 17:16 น.
ตฤณ
ฉันมันไม่มีค่า
เขาให้เธอได้มากกว่าใช่ไหม
ไม่ว่าจะเรื่องความน่ารัก ความเพรียบพร้อม และการเอาอกเอาใจ
ใช่สิ ฉันมันก็แค่คนเคยห่วงเคยใย ในสายตาเธอ
ฉันมันไม่มีค่า
นี่แหละที่ว่า ..เวลาเปลี่ยน..ใจคนย่อมเปลี่ยนอยู่เสมอ..
เพราะใจโลเล ยิ่งใจรักเร่เช่นเธอ
รักต่อไป คงมีแต่น้ำตาเอ่อ ล้นท่วมใจ
โชคดีที่ฉันไม่มีค่า
อยู่ในสายตาเธอ หรือว่าจะอยู่ที่ไหน
เลิกก็ง่าย รักก็ง่าย จะได้ตัดใจ
Say Good Bye .. เอาไว้รักกันใหม่เมื่อหัวใจด้านชา..
หน้าส่วนตัว
1174
