ยายกับตาเย็บผ้าบนสวรรค์

ตราชู

ยายกับตาเย็บผ้าบนสวรรค์

๑.	ยินเรื่องหลังครั้งเก่า ยายเล่าว่า
ยายกับตาอัตคัดเข็ญขัดสน
เงินค่อยเก็บ เย็บผ้าเวลาจน
ลูกเจ็ดคนรักษ์เลี้ยงกล่อมเกลี้ยงมา
	เรายากใฝ่ไขว่ทรัพย์ถึงนับล้าน
ลูกจงจารจดจำ ของล้ำค่า
สิ่งใดใดไม่อนันต์เท่า ปัญญา
ทรัพย์วิชา แม่พ่อให้ต่อทุน
	สู้กรำเหนื่อยเมื่อยเหน็บนั่งเย็บจัก
ส่งลูกรักเล่าเรียนพากเพียรหนุน
ลูกรู้เจตเมตตาความการุณย์
จึงต่างตุนวิทยาประสาตัว
	จวบก้าวหน้าสง่าล้ำ มีตำแหน่ง
ก็ด้วยแรงวิทย์อุ้มช่วยคุ้มหัว
ทางชีวาคลาคล่องพ้นหมองมัว
สำนึกทั่วพ่อแม่รักแผ่ปัน

	๒.ตาพลัดพรากจากจรไปก่อนแล้ว
ดวงจิตแผ้วพำนักตระสักสวรรค์
พอวันเดือนเคลื่อนผ่านมินานครัน
ยายดับขันธ์ไปประทับคู่กับตา
	เพื่อกอปรก่อกรอด้าย เก็บสายเมฆ
มาเย็บเสกทีละเส้นแปรเป็นผ้า
ผ้าพิสุทธิ์ผุดผ่องคือท้องนภา
ทิพย์ภูษาอันอะเคื้ออยู่เหนือเรา
	ทั้งตายายหายลับเพียงดับร่าง
วิญญาณพร่างพริ้งเฉิดบรรเจิดเฉลา
ไพโรจน์เรืองเมืองแมนคือแดนเนา
โพยมเพรานั่นแหละผ้าของตายาย

ขอกราบคารวะดวงวิญญาณ คุณยายสุดจิตต์ แซ่โค้ว ยายของข้าพเจ้า ผู้มีพระคุณเสมอมารดาบังเกิดเกล้า ซึ่งล่วงครรไลไปสู่พิมาน เมื่อวันที่ ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๖
เวลา ๒๔ นาฬิกา ๔ นาที

จากใจบูชาสูงสุดของหลาน
ชูพงค์ ตรีวัฒน์สุวรรณ