25 กันยายน 2553 12:22 น.

จงสูจำ

ตราชู

จงสูจำ

เปิบข้าวทุกคราวคำ
จงสูจำเป็นอาจิณ
เหงื่อกูที่สูกิน
จึงก่อเกิดมาเป็นคน

อ่านคำทุกคราวคำ
จงสูจำซึ่งความจน-
ผองทาสผู้ทุกข์ทน
โศกขื่นถมสังคมไทย

จิตร ภูมิศักดิ์ พ่อ
เจตน์จดจ่อจากจริงใจ
เกียรติเชิดหวังเกิดชัย
มวลชนชัดจำรัสฉาน

คำคิดท่านขีดเขียน
คือคำเธียรคงทนทาน
เตือนนามเป็นตำนาน
อันแตกหน่อในธรณิน

ฟ้าลวกด้วยเปลวเลือด
ระอุเดือดทั้งแดนดิน
วอดวายทุกชีวิน
แต่คนยังจะหยัดยืน

ปวงคนย่อมเปี่ยมค่า
ใช่สัตว์ป่าสังเวยปืน
เปลวไฟจากปวงฟืน
จักฟูมฟ้าเจิดเฟื่องฟู

แล้วคนก็ลุกขึ้น
ตระหนักตื่นขึ้นพันตู
ผองพาลอันพล่านภูว์
ต้องพ่ายแพ้ประชาพล

อ่านคำทุกคราวคำ
จงสูทำอย่างสู้ทน
เจนนำ อย่าจำนน
ต่อหนามไหน่ในธานี

ฟ้ามืดเมื่อมีได้
ก็ฟ้าใหม่ย่อมคงมี
คำ จิตร พิจิตรพจี
ตรูตราจิต ตรึงติดใจ

แก้กฎที่เดือดดุ
ที่พังผุเป็นพิษภัย
ท่าวรื้อด้วยมือไทย
และสร้างกฎขึ้นทดแทน

กฎใหม่อำไพผ่อง
จะทาบทองแก่ด้าวแดน
สังคมที่คลอนแคลน
จะมั่นคงไร้วงทราม

แก้ชีพใช่ที่โชค
หากแก้โลกให้งดงาม
สังคมที่คุกคาม
ต้องมือคนสิกู้คืน

สังคมนี้กินคน
อย่าหลงกลให้กินกลืน
กำหมัดหยัดกายยืน
ยืนหยัดสู้...กู้โลกา

(ร่างเดิม พ.ศ. ๒๕๔๘ เสริมแต่ง พ.ศ. ๒๕๕๒)

หมายเหตุ

๑. กาพย์ยานีในเครื่องหมายอัญประกาศนั้น ผมคัดตัดตอนบางช่วงจากบทกวีของ ท่านจิตร ภูมิศักดิ์ มา ดังมีรายนามผลงานต่อไปนี้ครับ

ก. วิญญาณหนังสือพิมพ์ (คำเตือนจากเพื่อนเก่าอีกหน)
ข. โคลงสรรเสริญเกียรติกรุงเทพมหานครยุคไทยพัฒนา (ตอนที่ ๑)
ค. เสียงแผ่นดิน (ตอนที่ ๘)

๒. ผมนำงานชิ้นนี้มาลงที่นี่อีกครั้ง ในวันที่ ๒๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓ เนื่องเพราะ เป็นวันครบรอบแปดสิบปีชาตกาล ท่านจิตร ภูมิศักดิ์ ครับผม

1979

love

comment

17 กันยายน 2553 08:09 น.

ไข้เลือดออก

ตราชู

ไข้เลือดออก

ยุงมากหลายร้ายเหลือกว่าเสือร้าย
เจ้ายุงลายยั้วเยี้ยนัวเนียยุ่ง
ไข้เลือดออก บอกกันเพราะพันธุ์ยุง
มันนำมุ่งมาชิดสนิทกาย

เกาะกัดใครไข้นั้นก็พลันติด
แต่...มีฤทธิ์หยูกยารักษาหาย
ไข้เลือดออกบอกกัน ป้องอันตราย
ฆ่ายุงตายดับไปลดไข้ลาม

ไข้จากยุงยุ่งแย่ยังแก้พ้น
ไข้จากคนนี่คิดแล้วจิตขาม
พวกขูดเลือดเชือดเนื้อทุกเมื่อยาม
สวาปามโกยกำไรผู้ใช้แรง

เขาเค้นดูดขูดเดือด คนเลือดดาษ
มีอำนาจหนุนนำ มีตำแหน่ง
มีลับเร้นเส้นสายขยายแยง
มีการแผลงพลิกเล่ห์โฉเกโกง

ข้างถูกรีดซีดหน้าเนืองยาจก
มิอาจยกย้ายไอ้จัญไรโขยง
หลายครั้งไล่ให้เตลิดโดยเปิดโปง
พวกเขี้ยวโง้งกลบยุบลด้วยกลงำ

โลหิตแล้งแห้งเหือด ไข้เลือดออก
มันย้อนยอกแยบยลเพราะคนขย้ำ
ไหนเล่ายาว่าวิเศษ ไหนเวชกรรม
โรคระยำยังประชิดตามติดพัน

สามฤดูพรูมาไหลบ่าระบาด
จู่โจมรุกอุกอาจฉกาจมหันต์
ถามซื่อซื่อสื่อคำซึ่งสำคัญ
จะป้องกันโรคนี้วิธีใด?

(๑๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓)

หมายเหตุ:
เมื่อวาน ขณะผมนั่งทำงานอยู่ ได้ยินข้างนอกเขาประกาศปาวปาวบนรถกระจายเสียงให้ระวังโรคไข้เลือดออกซึ่งระบาดในช่วงนี้แล้ว เกิดแรงดาลใจให้เขียนงานนี้ขึ้นครับผม

15946

love

comment

12 กันยายน 2553 12:02 น.