29 มกราคม 2552 11:35 น.
ตราชู
กราวกลี
(ผมแปลงจากเพลง กราวกีฬา ของ ท่านเจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี (สนั่น เทพหัสดิน ณ อยุธยา) ครับผม)
พวกกูนั้นกลีปีศาจสิง
ยั่วแยงแทงยิงและย่ำแย่ง
มีพละรุกใหญ่ไม่ออมแรง
รวมก๊วนเข้าเป็นแก๊งแกร่งใจกาย
(สร้อย: อึม อึม อึม อึม กลีกลีทวีกิเลส ... ฮ้าไฮ้ ฮ้าไฮ้... กลีกลีทวีกิเลส เด็กเลวเปรตเปรตทำคนให้เป็นควาย แก๊งนักเรียนวุ่นวาย ไล่ตีกันให้ตาย ตะละล้า)
สร้างความระยำล้ำเลิศ
ชั่วช้าก่อเกิดล้วนฉิบหาย
ลุกฮือทรหด หมดอาย
สู้กันง่ายง่าย จะว่าไง
(สร้อย)
ใครมาแกะรอยคอยดัก
รู้จักทีหนีทีไล่
บู๊แพ้บู๊ชนะบู๊ดะไป
แม้ใครไม่ชอบเชิญซิ ชัง
(สร้อย)
ไล่ล่าลุยเหยียบเทียบแข่งขัน
สู้กันซึ่งหน้าอย่าลับหลัง
เรียนเบื่อกูเบื่อเหลือกำลัง
อยากดังเชิงแย่ เห็นแก่ตัว
(สร้อย)
ถ้าพังกูพังกันทั้งพวก
รวมกันจวกจวกซะให้มั่ว
ว่างก็มาซ้อมเล่นเป็นไม่กลัว
ร่วมมือกันชั่วก็ไชโย
(สร้อย)
(๒๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒)
หมายเหตุ
เนื้อเพลง กราวกีฬา ต้นฉบับ ผมอ่านจากเว็ปไซต์
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B5%E0%B8%AC%E0%B8%B2
ครับผม
29 มกราคม 2552 08:13 น.
ตราชู
คำร้องของคนยาก
(รูปแบบในการเขียน ผมได้แรงบันดาลใจจากบทกวี ดอกข้าวโพด ดอกเบี้ย ดอกจันทน์ ของ ท่านวัฒน์ วรรลยางค์กูร ครับผม)
ย้ำชอก เจ็บยอกช้ำ
เติมทุกข์กล้ำต้องทนกลืน
มารเข็ญมันเข่นขืน
ความเป็นคน ความเป็นคน
พรั่นยากจึงพรากเหย้า
ชีวิตเฉาเช่นวายชนม์
ด้นหาปรีดาหน
กลับหาหาย กลับหาหาย
แรมรอนหนีร่อนเร่
มาว้าเหว่มิเว้นวาย
ทอดร่างตามทางราย
คล้ายสิ้นแรง คล้ายสิ้นแรง
แดอ้าว แม้ด้าวอื่น
ก็โศกดื่นการณ์สำแดง
ยอกย้อนให้หยอนแหยง
แหนงวิญญาณ แหนงวิญญาณ
แค้นสรรพ เขาขับไส
หวาดหวั่นไหวเวรวันวาร
ซุกซ่อน ซอกซอนซาน
พานสับสน พานสับสน
ร้ายเนาพวกเราหนอ
เมฆมัวมอ หมอกมัวมน
ร้าวอยู่โลกรู้, ยล
โรฮินญา โรฮินญา
(๒๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒)
หมายเหตุ
ผมเขียนงานชิ้นนี้ มิได้มุ่งโจมตีบุคคลใด หรือฝ่ายไหนทั้งสิ้นครับ เพียงประสงค์จะลองถ่ายทอดความในใจของบุคคลผู้ถูกกดขี่ ผู้ถูกขับไสไล่ส่งจากเคหสถาน ต้องทุกข์ทรมานแสนสาหัส โดยปรารถนาให้มนุษย์ทุกหนแห่งบนโลกนี้ เห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันครับผม
22 มกราคม 2552 09:29 น.
ตราชู
โคชน
ขึ้นปีโคโขคึกพันลึกเข็ญ
โคยังเล่นไล่ล่าลีลาเหลิง
ล้วนโรมเชี่ยวเรี่ยวชนร้อนรนเชิง
ต่างรรรเริงรุกร่าน ร้าวรานรอย
โคเทิดทูน คุ้นที่ คุ้นทีท่า
กีดมรรคาขัดขวางเยื้องย่างค่อย
พอต้นศกยกส่ำออกย่ำซอย
ดูเรียบร้อยเรื่อยเรื่อยคล้ายเนือยแรง
แท้คดเคี้ยวเคี่ยวขับหมั่นลับเขา
มิมีเพลาพลุ่งพล่านสันดานแผลง
เก่งเล่ห์ไพล่ไล่พลิกระริกแพลง
จักทิ่มแทง โคทุน ให้วุ่นเทียว
โคทุน ถูกรุกแทงจนแรงถด
เลือดสดสดแดงสาดดูหวาดเสียว
หยุดฟื้นแรงแฝงเร้า ลับเขาเรียว
อีกประเดี๋ยวคงดึ่งโดดดึงดัน
โคเทิดทูน ขุ่นฤทัยยิ่งใหญ่แท้
ต้องเตรียมแก้อหังการ์ที่ก๋ากั่น
โคทุน โถมโจมถาจู่มาทัน
ก็ถึงวันวุ่นวายอบายเวียน
เห็นลางหลากยากลี้แล้วปีฉลู
โอ้อดสู ซึ้งซึกเรื่องศึกเสี้ยน
พวกโคบ้าฆ่า บ่อน คอยค่อน เบียน
อยู่จำเนียนเช่นนั้นเนิ่นนานเนา
ปีโคชนข้นชัดเคืองขัดชี้
จึงบัดสี บัดซบบรรสบเศร้า
โคขวิดทางกลางทุ่งฝุ่นคลุ้งเทา
หญ้าอย่างเราก็จะราบระนาบราย!
(๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
หน้าส่วนตัว
1413
