28 เมษายน 2550 11:59 น.
ตราชู
อาศิรวาทวันทา วันราชาภิเษกสมรส
เพื่อนๆครับ วันพรุ่งนี้ ๒๙ เมษายน เป็นวันสำคัญยิ่งอีกวันหนึ่งของปวงชนชาวไทยทุกคน ด้วยเป็นวันคล้ายวันราชาภิเษกสมรส แห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และองค์สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เราทั้งมวลล้วนประจักษ์แก่ใจดีว่า ทั้งสองพระองค์ ทรงเป็นมิ่งขวัญแผ่นดินอันประเสริฐยิ่ง จนมิมีพระราชา พระราชินีของประเทศใดในโลกจะเทียบเทียมได้ ตลอดระยะเวลาประมาณห้าสิบเจ็ดปีที่ทั้งสองพระองค์ทรงงานหนักเพื่อผสกนิกรถ้วนหน้า ผองพวกเราไพร่ฟ้าข้าทูนละอองธุลีพระบาท ต่างร่มเย็นเป็นสุขทุกทิวาราตรี แม้ในบางคาบบางครา จะพานพบประสบเข็ญ ทว่าก็กลับร่มเย็นด้วยร่มฉัตร พูนพิพัฒน์ด้วยพระมหาบารมีคุ้มเกศีพวกเราเป็นนิรันดร์มาในมงคลวาระนี้ ขอพวกเราจงน้อมถวายบังคมทั้งสองพระองค์ ด้วยใจจงรักภักดียิ่ง และขอให้พวกเราทั้งหลาย ตั้งสัจจะปฏิญาณโดยพร้อมเพรียงกันว่า จะเป็นไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินที่ดี เจริญรอยตามพระบรมราโชวาท พระราชดำรัส ซึ่งเป็นประทีปชัชวาลส่องชีวิตนิจนิรันดร์ไป
อาศิรวาทวันทา วันราชาภิเษกสมรส
โคลง ๔ สุภาพ
ศรีศรีสุริเยศแผ้ว โพยมภาย
จำรัสรัศมีฉาย ช่วงหล้า
มัวมนมืดกำจาย กำจัด
บงแจ่มบรรเจิดจ้า เบิกแจ้งบรรจง
ศรีศรีทรงศักดิ์แท้ ศศิธร
เรืองก่องคือรัตติกร ก่ำแก้ว
ชัชวาลผ่านอัมพร ประภาแผ่
ขับหม่นอนธการแคล้ว เคลื่อนคล้อยคลายหาย
ฤาสายทรงสถิตท้อง ธาตรี
เพียงพ่างองค์พระสุรีย์ รุ่งสร้าง
ปิยนาถราชราชินี นฤเบศร์
เพียงพ่างจันทราอ้าง เอ่ยถ้อยเทียบถึง
กมลฉันท์ ๑๒
สิริล้วนประมวลเลิศ รุจิเจิดนราจึง
มนะนำตริคำนึง คณนาพระปรานี
เพราะพระเดชพิเศษด้าว คณะชาวประชาชี
จิตะพร้อมจะยอมพลี ชิวะผองสนองภูว์
วรบุญอดุลย์เบิก มหฤกษ์ลุดำรู
ระบุบ่งประสงค์บู- ชิตบาทพระนาถบูรณ์
สรเรียงประเดียงร้อย วจน์ถ้อยประชุมทูล
ทิพพรบวรพูน ศุภพัฒน์จรัสผล
จุฬคามสยามเขต อภิเดชกระเดื่องดล
พระอุภัยไผทพล พระสราญนิรันดร์เรือง
ยศะยงประจงยิ่ง ปิยะมิ่งประมวลเมือง
นิติธรรม์ ธ บรรเทือง พสุธาประชาไทย
ทวิราชประภาสรัฐ ฐิตฉัตรพระราไช-
ศุรย์ส่อง ธ ผ่องใส ถิรเทียรฆ์เสถียรเทอญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า นายชูพงค์ ตรีวัฒน์สุวรรณ ประพันธ์ถวาย พระพุทธเจ้าข้า
________________________________________________
26 เมษายน 2550 16:56 น.
ตราชู
สงฆ์เอย
(แรงบันดาลใจจากบทกวี ไหว้ ประพันธ์โดย ท่านคมทวน คันธนู ในหนังสือ กำสรวลโกสินทร์ ครับผม)
สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙
สงฆ์ใดพีรผยุงผดุงสุจริยา
คือธุชพระพุทธา ถกล
สงฆ์ใดมุ่งวรมรรคอนรรฆมนอจล
ย่อมชวนประมวลชน ชุลี
สงฆ์ใดเพียรปฏิบัติพิพัฒน์พุฒิวิธี
สรรเสริญเจริญศรี พิศาล
สงฆ์ใดโลภวสุลาภ, ประภาพ, ธนอุฬาร
คือหมู่ริปูมาร ทมิฬ
สงฆ์ใดแปลงนิติสัจจ์ตระบัดพุทธ์ระบิล
ไร้ค่าเลอะราคิน มิควร
สงฆ์ใดย่างทวิบาทลิลาศจรขบวน
ย่อมแผลงตะแบงผวน พิการ
โอ้.....เอกสาศนพุทธิ์พิสุทธิ์ชุติชวาล
ร้อนเร่าแหละร้าวราน ฤไร???
ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒
ประเทืองทิพย์ประทีปถ้วน
กระเจิดป่วนกระเจิงไป
พระพุทธ์ศาสน์ประภาสใส
สลัวแผ่มิแลเพ็ญ
ทลายหลัก ทุลักษณ์ล้น
เพราะพราหมณ์ปนสะพรั่งเป็น
ระโยงข่ายขยายเข็ญ
ขยับเคลื่อนเขยื้อนคลุม
แหละหลายสงฆ์ก็หลงไส-
ยศาสตร์ใช้อสูรชุม
มุสาซ้องมุส้องสุม
ประดาทรัพย์ประดับสิน
ประนังยาวระนาวเหยียด
ตระกองเกียรติตะกายกิน
ผนึกจิตผนิดจิน-
ตโดยใจมิได้จาง
ประชิดพล่า ประชาพล่าน
ก็คลั่ง, ร่าน กะเครื่องราง
แอร่มสุนทร์อรุณสาง
ฤสาดส่องระรองแสง
สยองยามสยามยุค
ระทวยทุกข์ระทมแทง
เพาะเขลาคลุ้มคละคลุมแคลง
วิบัติเคล้าบเบาคลาย
สัทธราฉันท์ ๒๑
สงฆ์เอยเคยพร่ำพระธรรมปราย มธุพจนระบาย
มานกสานติ์หมาย พระนิพพาน
สงฆ์เอยเคยจำพระธรรมจาร พิพิธพหุประการ
เคยเฉลยขาน ประคองชน
สงฆ์เอยไยเวียนเฉวียนวน กรณิยอกุศล
เจอเสมอจน อุจาดตา
สงฆ์เอยไยผิดตะบิดภา- รสมณวฒนา
ธรรมมินำมา ประมวลรวม
มัวแต่ก่อกรรมกำกวม คณะภิกขุประชวม
เดินขบวนสวม ประสมรอย
ใช่กิจของสงฆ์จะหลงพลอย สหพลวทะยอย
ถั่งประดังทอย ณ มณฑล
กิจสงฆ์คือดับ, ระงับรน กระอุอุณหประจญ
ธรรมทำงน สงบงาม
เพื่อสัมพุทธ์ศาสน์พิลาสคาม- ภิรรุจิระสยาม
เรื้องเมลืองราม นิรันดร
(๒๔ ถึง ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๐)
19 เมษายน 2550 16:51 น.
ตราชู
ท่านผู้อ่านทุกท่านครับ ผมนี้เสมือนคนเนรคุณ ทั้งๆที่ไม่เจตนาเลยสักน้อย ท่านสุวัฒน์ วรดิลก ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ เจ้าของผลงานอัมตะมากมาย เช่น พิราบแดง, ลูกทาส, เหนือจอมพลยังมีจอมพลฯลฯ ท่านเสียชีวิตลงแล้ว ผมเพิ่งรู้ข่าววันนี้เอง บทไว้อาลัย อันควรจะเขียนถึงท่านเร็วกว่านี้ ก็เพิ่งเขียนเสร็จ หากดวงวิญญาณของท่านสุวัฒน์ วรดิลกท่านรับรู้ ศิษย์ผู้ต้อยต่ำขอกราบแทบเท้า สมาโทษจากท่านด้วยครับ
ไว้อาลัย ท่านสุวัฒน์ วรดิลก
โคลง ๔ สุภาพ
สุ ภาพชนเลิศผู้ ลำพอง
วัฒน์ รุ่งเรืองรังรอง โรจน์ฟ้า
วร พจน์จดจารผอง ไพจิตร
ดิลก ลักษณ์จำหลักหล้า เจิดล้ำจำรูญ
เพิ่มพูนภูมิผ่องแผ้ว รพีพร
พรถั่งพจน์สุนทร สถิตซึ้ง
พรศักดิ์แผ่อักษร อวยสุข
ถอนถอดความทุกข์ทึ้ง ทั่วถ้วนทวยชน
คำรณวลาหกร้าย คำราม
ยามส่ำทวยทมิฬทราม ทะมื่นซ้ำ
ปากกาไป่เกรงขาม ความโหด
คงหยัดคงยืนย้ำ อยู่ยั้งปฏิญญา
ปากกาปรากฏเกื้อ- กูลกิจ
นาม ศิวะ รณชิต ชื่อก้อง
เขียนคัดจัดแจงลิขิต ขาน, กล่าว
เพื่อภพพบประสบพ้อง ผ่องสร้างผกายแสง
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
บรรโลมโพยมสละสลวย
ระดะด้วย พิราบแดง
แม้ทวยอธรรมมุทะลุแทง
ก็จะท้า ณ ท่าที
ลูกทาส ซิ่แทนอธิกทาส
คณะชาติประชาชี
พาลหน่วงพะหนักภยมิหนี
กรณียแน่วนำ
สื่อสารประสานหิตประสิท-
ธิตริคิดประกาศคำ
เนิ่นนานฉะนี้จิรฉนำ
ทระนงประจงนาม
ดับขันธ์ก็คงวจนะไข
รุจิไว้วะวาววาม
ยรรยงนิยมภุมิสยาม
วจน์ยังจะยั่งยืน
คือแสงพิสิฐนิรติศัย
ปะทุไฟประเทืองฟืน
ส่องภูมิผ่องปฐพิผืน
ภพนั้นนิรันดร์กาล
๑๙ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๐
18 เมษายน 2550 10:09 น.
ตราชู
อะไรน่ะ?
สยามมณีฉันท์ ๘ กลบทระลอกคลื่นระรื่นเคลื่อน
อะไรนะคา อุราน่ะข้อง
ละบทสยองลบองสยาม
ปะหน้าไสวปะนัยน์ซิ่วาม
ก็ล้น ณ คามกะล่ามนคร
อเนจประดาษอนาถประดัก
กระอ่วนมิพักกระอักมิผ่อน
ประโชติก็รา ประชาก็รอน
แสยง, สะท้อน, สยอน, สะเทือน
อะไรกระเหิมเอ๊ะเริ่มกระหาย
ระเรียงขยายระรายเขยื้อน
ไถลเลอะแหล่ง แถลงเลอะเลือน
ละด้านก็เชือน ละเดือนก็แช
วิการจะรณวิกลจริต
มหันต์ทุพิษมหิทธิแผ่
กระทรวงซิ่ปรวน กระสวนซิ่แปร
ฉนัดกระแหน่ ชะ แน่กระนี้
คะนึงรหัส ขนัดระห่ำ
ขย่ม, ขยำ, ขย้ำ, ขยี้
พิภพพิเรนทร์พะเพ็ญพิรีย์
ระริกระรี้ระรี่ระราน
สมัยอธรรม์สมรรถ์อธึก
พินิจเถอะฮึก ผนึกทหาร
กะการประเมินก็เกินประมาณ
แหละพักตร์ก็ด้าน และพาลก็ดา
ประชุมเสาะหาประชาเสาะหน
กระเสือกถลนกระสนถลา
ทุเรศเปรอะฉล ทุรนประชา
พะวงอุรา ผวาอะไร???
(เขียนไว้ ณ วันที่ ๑๓ ถึง ๑๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๐)
หมายเหตุ
สยามมณีฉันท์ ๘ นี้ พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (น.ม.ส.) ทรงคิดขึ้น ส่วนกลบทชื่อ ระลอกคลื่นระรื่นเคลื่อนนั้น ผมพบในหนังสือ กฎบนกลบท ของ ท่านคมทวน คันธนู ครับ
15 เมษายน 2550 16:03 น.
ตราชู
ธารวิปโยค
รินรินเคยหลากเลี้ยง ชโลมไหล
เคียงแหล่งคลาครรไล คู่หล้า
ชลาสินธุ์ชุ่มชลใส สรงโสรจ
ชมชื่นมาเนิ่นช้า เช่นนั้นนิจกาล
ไยธารน้ำป่าทิ้ง โถมถา
กำหนดกาลมรณา ดั่งนี้
น้ำตกตกน้ำตา เต็มตลอด
แปลกกว่าปางก่อนกี้ กราดเกรี้ยวกลืนคน
กี่ชน กี่ชีพช้ำ ชีวิน
วิปโยคยามยล, ยิน เยียบย้ำ
น้ำพัดพลัดชีพผิน ผันจาก
หนักหน่วงแรงแห่งน้ำ กระหึ่มเน้นสำเนียง
ศัพท์เสียงเซ็งแซ่ซ้อง สงสาร
ตรัง เยือกในวิญญาณ ยากยั้ง
สาหัสเหตุสังหาร สินธุ์โหด
รี่รุดเกินหยุดรั้ง เรี่ยวกล้ากรากไหล
ชลาลัยไฉนหลากท้น ลงทัณฑ์?
น้ำป่า ป่าไฉนปัน โศกป้อน?
สงกรานต์เกิดการศัลย์ กำสรด
สามสิบกว่าศพซ้อน ระส่ำเศร้าฤาสลาย
(๑๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๐)