29 มีนาคม 2550 08:06 น.
ตราชู
ลางเลือด
โคลง ๔ ดั้นบาทกุญชร
ผ่าวลมพัดผ่านไล้ เพียงโลม
ลมผ่าวเพียงมาพูน พิษให้
ความโหดดั่งคอยโหม หาญหัก
ราวเลือดรอย้อมไล้ หลั่งริน
เกรียงไกรเอยหลักแก้ว หลักกรุง
โปรดดับดาลแดนดิน ดุกร้าว
อารักษ์ฤทธิ์อำรุง เรืองอร่าม
วอนเทพไทไท้ท้าว ท่านยล
ถิ่นฐานแถวท่ามท้อง ทุ่งพระเมรุ
เมรุอย่ามาเผาลน ลวกหล้า
ผลักกรรมแต่เพรงเกณฑ์ กรานกาจ
คลายวุ่นวายว้างว้า หวาดหวาม
สำเนียงกัมปนาทเน้น ชุมนุม
เติมแต่งวาทะตาม ตอกย้ำ
แซงแทรกซ่อนซอนสุม หลายศัพท์
แหนแห่เตรียมเข้าห้ำ หั่น, เบียน
พรก. กลับใช้ ฉุกเฉิน
อำนาจอันแนบเนียน นักแล้ว
ออกกฎอย่ากดเกิน กดขี่
กฎเพื่อพอคุ้มแผ้ว ผ่านภัย
ใช่ถมเท็จถี่ถ้วน ลงทัณฑ์
ไทยเข่นทวยคนไทย เที่ยวมล้าง
เพียงผูกเกี่ยวกระหวัดพัน ผลประโยชน์
กำสรดศัลย์ซ้ำสร้าง โศกเนือง
ลมเร้าแดดโรจน์ร้อน เริงแรง
บอกข่าวลางเลือดเคือง หลากข้น
ลมฝากซึ่งไฟแฝง ฟืนใส่
เกินคิดเกินคว้าค้น คาดถึง
(๒๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
28 มีนาคม 2550 08:35 น.
ตราชู
แผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง
(แรงบันดาลใจจากบทกวี กระฎุมพีบันทึก ของ ท่านคมทวน คันธนู ในหนังสือ กำสรวลโกสินทร์ ครับผม)
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
ภูมิเลิศพิลาสพิสิฐล้ำ
ภพธรรมธเรศทอง
ไทย นามฉะนี้เสนาะสนอง
ระบุนิตย์สถิตนาน
แต่....ไทยกระเทือนภยกระทั้น
ประจุบันมิชื่นบาน
จึ่งธรรมมิทำนุกสถาน
เพราะอธรรมกระหน่ำแทน
ร้ายร้อนระรุมธรณิร้าว
กระอุด้าวประดังแดน
ถิ่นเทพสถิตอมรแถน
คณะแทตยแวดไทย
คามภีรพจน์พิเราะสุภาพ
นรหยาบมิเยื่อใย
ทำเล่ห์แถลงเลอะเทอะไถล
เยอะแยะหลายอุบายโลน
สิ้นศรีกุศลกมลใส
จิตใจประหนึ่งโจร
พึ่บพั่บก็พ่ายพลวโผน
พยุห์พลตริปล้นภูว์
จัญไรเจริญทุรจริต
ชนติดกะตัวตู
เข่นฆ่ามิขาดอศุภขู
ตะละคาบสิหยาบคาย
หลงบ่วงอบายเคราะหวิบาก
ภุมิภาค ตลอดภาย
ยิน, ยล ขยาดมลขยาย
ทุรยุคกระอุกยง
ซวนเซระเสิดวิจลส่ำ
ธุชธรรมมิชูธง
ปีศาจประสาทพิษประสงค์
ฤดิเศร้าแหละเซาซึม
ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒
ระบอบร้ายระบายฤทธิ์
พยับทิศโพยมทึม
ขมึงเคร่งเขม็งขรึม
ปิศาจครันกระสันครอง
ทลิทขวักทะลักไขว่
สิมาไทยมิมีทอง
ปะป่วนผู้ริปูผอง
ระริกเร้าระเร่ารน
ประกายอวดประกวดโอ่
มหิทธิ์โขมิเห็นคน
กระทำเฉกระเท่ห์ฉล
สะเริงชาญสราญฉวย
ฉะนี้ทองน่ะนองท่วม
ประเคนรวม ณ คนรวย
ขยอกอิ่มขยิ่มอวย
ประคิ่นอ่องประคององค์
กลีเลศกิเลสเหล่า
เฉลิมเผ่าฉลองพงศ์
ละเมอโลภละโมบหลง
ประชุมล่าประชาลาญ
และคนจนก็ข้นจิต
ระทวยนิตย์ระทมนาน
สลอนเคยเฉลยขาน
ก็ปราศเค้าก็เปล่าคำ
เสนียดทึ้งประหนึ่งทาส
เผยออาตม์ผยองอำ
คะเนค่าแน่ะน่าขำ
สะอึกขื่นสะอื้นขม
บุรีไทยกระไรท้อ
เทวษส่อทวีซม
พระพรแพร้วมิแผ้วพรม
มิก่องพราวสกาวพราย
สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙
นานเนิ่นนาครแล้งแสดงดุจทลาย
เรี่ยราดอุบาทว์หลาย ละลุม
บัวบานเบิกบมิบ่งสุบงกชปทุม
อาสัตย์สนัดสุม เซาะ, โซม
โคมเคยแข่งรวิไขไฉนกษยะโคม
มืดจึงตะบึงโจม ประจำ
ปล่อยปวงร่านปิติเริงเถลิงสุขระบำ
แดนที่มิมีธรรม และทอง
ใครเกริกเกียรติตระกาลพิมานยศตระกอง
โสภิศสฤษฎิ์ผอง ประไพ
ใครรรรดมพิริย์แรงแสวงธนอุไร
หนักหน่วงระลวงใน มโน
คนรวยเติบทิฐิตั้งประนังคฤหโต
ทรัพย์สินสุภิญโย ทะยาน
คนจนแคลนวสุขาดนิราศฆรอุฬาร
เช้าค่ำพะรำคาญ ระคาง
แลลำแสงสุริย์เร้นฤเห็นรศมิราง
ชีพิตอนิจจ์พาง จะภินท์
โอ้....ไทยเอ๋ยทุกข์หนักกระดักพระธรณินทร์
ร้อนแดงระแหงดิน เขดา
ไร้ทั้งธรรม, ธน, ทอง ก็หมองบมิประเทา
รอน, ราน ประหารเรา นิรันดร์
(๒๔ ถึง ๒๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
22 มีนาคม 2550 16:38 น.
ตราชู
ทัวร์นรก
เปลวไฟพล่านผลาญกายทำลายร่าง
คนหมองหมางเหมือนนรกมาหมกไหม้
โอ้รถทัวร์ลงทัณฑ์ ทัวร์จัญไร
ใครเล่าใครฉุดคร่าชีวาคน
บขส. ส่อความเลวทรามชัด
บริษัทขุนสัตว์ ซึ่งสับสน
สัตว์ที่มาดประมาทมั่วใจมัวมน
พาคนป่นสูญสลายมลายปราณ
ปรากฏทั่ว ทัวร์นรก สะทกหล้า
โหมเพลิงพล่าโพลงพลามมาตามผลาญ
เป็นเพลิงแจงแจ้งข่าวคอยป่าวประจาน
ข่าวสังหารโหดคุปะทุฮือ
บขส. ระย่อขวัญด้วยครั่นคร้าม
ฟังข่าวขามครามครันครื้นครั่นสื่อฯ
สร้างตำนานรถเก่าๆให้เล่าลือ
รถนี้คือความแค้นไม่แคลนคลาย
เปลวไฟพล่านผลาญกายทำลายหมด
ความกำสรดซัดสาดไม่ขาดสาย
บริษัฒขาดสัตย์ วิบัติอบาย
เกิดทัวร์ร้าย ทัวร์นรก ไหม้หมกเมือง
(๒๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
19 มีนาคม 2550 11:36 น.
ตราชู
เพื่อศาสนา
สัทธราฉันท์ ๒๑
เกิดขึ้นเพื่อเพิ่มเฉลิมพูน พิภพสุขพิบูลย์
คุณอดุลย์คูณ คุณากร
เกิดขึ้นเพื่อถ่าย, ระบาย, ทอน- ทุกขฤทยรอน
แผ่กระแสพร มนุษย์พันธุ์
เกิดขึ้นเพื่อเทิดประเสริฐธรร- มะกระจะบถจรัล
สร่าง, มล้างศัล- ยเสื่อมทราม
เกิดขึ้นเพื่อเงาเฉลางาม วิยรวิศศิวาม
ทาบขนาบทาม ฤทัยมล
ต่างยึดมั่นติดชิวิตตน สรณวรนุสนธิ์
ศาสนา นน- ทนำทาง
บัดนี้....ถึงปัจจุบันปาง มนุษยจิตหมาง
พร่ำและอำพราง พระคัมภีร์
โสมมมืดมิดทุจิตมี มนสถุลอปรีย์
หล้าลุกาลี แหละโกลา
เอ่ยอิงอ้าง ศาสนา มา ริประพฤติมิจฉา
ถั่งเลอะหลั่งทา เปรอะเลือดธาร
กำเดาเดือดดลอนลดาล ขณะมนุชระราน
พล่า, ถลาผลาญ ประชาผอง
ศพก่ายซ้อนกายระรายกอง มรณสริระนอง
ปองประหารปอง- ประโยชน์ใด???
อีทิสังฉันท์ ๒๐
คีตภูตประเลงเลบงประลัย
ประสานสนั่นฉะนั้นไฉน ฉะนี้หนอ
มองนภาคละเมฆอเนกทมอ
พระธรรมเฉลยมิเคยชะลอ ชโลงจินตน์
เบี่ยง, ตะแบง, ตะบิด, ลิขิตระบิล
มุแต่จะรันจะบั่นอรินทร์ ก็รวมพล
เชื่ออุบายฉกาจอุบาทว์พิกล
จะขึ้นสวรรค์สิพลันทุรน- ทุรายแรง
ก่อพะวักพะวนกมลระแวง
ละศพละศพสยบแสยง สยองครัน
กักขฬะเข่นชิวาตม์พิฆาตชิวัน
อนาถอเนจ ณ เขต ณ ขัณฑ์ นครคาม
อ้าง เพราะศาสนา ซิ่น่าประณาม
ยุยง, ยุย้าย, ขยายนิยาม ยุบลเบือน
สันติภาพจรัสนิพัทธ์ก็เลือน
เพราะม่าหะโฉดพิโรธฉะเฉือน พิสุทธิ์ชน
วิชชุมมาลาฉันท์ ๘
โลกครั่นลั่นครื้น จิตขื่นใจข้อง
เลวแผ่แลผอง ว่ายว่องเวียนวน
ถ่อยเหลือเถือล่า โผนฆ่าผู้คน
รุมหายน์รายหน คร่ำหวนครวญฮือ
อย่าทุษ...หยุดเถิด ผลเลิศเพียบล้น
หมั่นขวายหมายขวน ใฝ่ปรนฝึกปรือ
เวรหลายวายลด วางหมด วางมือ
ยึดธรรมย้ำถือ ถูกต้องถ่องตรง
ใครลอบครอบเล่ห์ เลิกเขวเลิกไขว้
เสียท่าสาไถย พลาดใหลพลั้งลง
นิ่งตรึกนึกตรอง จำนองจำนง
ร่ำสินธุ์รินสรง โสรจใจใสจริง
เปรื่องชี้ปรีชา ปัญญาเป็นใหญ่
เรียน, ดู, รู้ได้ หยุดไหวหยุดวิง
ดาลศรีดีซึ่ง พึงพึ่งพักพิง
หม่นเศร้าเมาสิง เสื่อมเมาเศร้ามวล
เนืองส่ำนำสุข ขาดขุกเข็ญขื่น
จวบภพจบผืน เริงชื่นรื่นชวน
มาลีมีหลาย โชยอายฉมอวล
พร้อมเสียงเพรียงสรวล สิ้นทุกข์สุขเทอญ
(๑๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
14 มีนาคม 2550 07:43 น.
ตราชู
ปลาตาย
เมื่อปลาตายเป็นตันชาวบ้านตื่น
แสนเข็ญขื่นเจ้าพระยาธาราขุ่น
โอ้คงคาสาครกำจรคุณ
เคยมักคุ้นกลับวิกฤตครุ่นคิดแคลง
เขาว่าเรือน้ำตาลมันลาญล่ม
น้ำตาลถมเทถั่งไปทั้งแหล่ง
จึงผันปรวนผวนแปรพิษแพร่แปลง
ดลให้แผลงเพี้ยนปับไปฉับพลัน
หรือโรงงานผงชูรสมันรดเรี่ย
ปล่อยน้ำเสียเสียหายมากมายมหันต์
เกิดโกลาปลาตายมากมายครัน
ต้องรอขั้นตรวจดูให้รู้ความ
คิดขึ้นมาปลาตายใจหายต่อ
แต่ละข้อคั่งค้างแคลงคลางขาม
ประชาชนล้นหลากมีมากนาม
คงตายตามมัจฉาเมื่อคราตรอม
รัฐ อ้างโอ่นโยบายน้ำลายหวาน
ดั่งน้ำตาลตวงเติมเคลิบเคลิ้มกล่อม
หลงคำหลอนปล้อนปลิ้นหลงลิ้นปลอม
จนถูกมอมล้มคะมำ เมาน้ำตาล
ซ้ำใส่ผงชูรดมารดราด
ลวงให้ชาติโอชาชิมอาหาร
ผืนแผ่นดินดิ้นกระอักยังดักดาน
จวบเนิ่นนานนับคะนึงได้กึ่งปี
ยังชุ่มฉ่ำน้ำตาลตวงหวานหยด
ผงชูรสรินไหลครรไลรี่
สงสารครันบรรดาประชาชี
ผลลัพธ์ชี้ปวงประชาเช่นปลาตาย
(๑๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
หน้าส่วนตัว
977
