29 ตุลาคม 2550 00:01 น.
ตรากลม
...............อยากจะรู้อะไรคือม่านกั้น
...............ให้เธอนั้นพร่าใจมองไม่เห็น
...............ความรู้สึกต่างต่างแสดงเป็น
...............บ่งชัดเจนว่าฉันนั้น-ยอมทน
...............เพื่อที่จะให้เราเข้ากันได้
...............ฉันนิ่งไว้ทำทีใยไม่สน
...............ปลอบตัวเองไม่คิดไม่กังวล
...............ปรับอารมณ์เหมือนคนธรรมดา
...............แม้ใจเจ็บเวิ้งว้างเป็นอย่างมาก
...............ท่ามกลางภาพหลากหลาย-อดกลั้นฝ่า
...............ข่มใจไว้ไม่ให้มีน้ำตา
...............วางทีท่าเมินเฉยไม่สนใจ
...............ก็เพราะฉันไม่ใช่คนอวดเก่ง
...............เอาแต่ใจตัวเองเป็นเกณฑ์ใหญ่
...............จึงมองเธอสายตาที่อภัย
...............และแข็งใจข่มไว้นิ่งอยู่นาน
...............เห็นกันบ้างหรือเปล่าความรู้สึก
...............หลายส่วนลึกเคยแฝงแสดงผ่าน
...............หากที่ทำสอดคล้องความต้องการ
...............มิสงสารกันบ้างจงทำไป
.
5 ตุลาคม 2550 14:01 น.
ตรากลม
............ก่อนหน้านี้ไม่มีใครเข้ามา
............เที่ยวเอ่ยจาพูดคุยสนิทสนม
............ทำให้ฉันเหมือนว่าเก็บอารมณ์
............ไม่ชื่นชมสนใจอะไรเลย
............แต่พอเริ่มรู้จักกับเธอขึ้น
............รู้สึกแปลกมึนงงหัวใจเอ๋ย
............สิ่งต่างต่างอะไรที่ไม่เคย
............กลับเปิดเผยออกไปไม่รู้ตัว
............แล้วความลับในใจที่เคยมี
............เธอรู้ดีทุกอย่างกระจ่างทั่ว
............ความรู้สึกนึกหวาดที่ขลาดกลัว
............เธอปลอบโยนหัวใจให้สู้มัน
............ไม่เคยคิดจะเป็นเหมือนเช่นนี้
............แต่ลืมตัวทุกทีที่แอบฝัน
............เมื่อยามเธอมาเจอพูดคุยกัน
............จะเผลอเล่าความลับเหล่านั้นไป
............ทั้งที่เธอไม่เคยเอ่ยจาถาม
............แม้ความลับที่ยังไม่ขานไข
............แต่แล้วฉันก็เผลอความในใจ
............บอกออกไปจนหมดว่า รักเธอ
............