20 กรกฎาคม 2551 00:52 น.
ตรากลม
...............
...............ฉันรู้และเข้าใจโลกใบนี้
...............มันกว้างใหญ่เกินที่สืบค้นหา
...............แต่กับฉันโลกนี้ถี่ยิบตา
...............มันด้อยค่าผิดกลับผู้คนมอง
...............ฉันใช้โลกแห่งนี้ไปแล้วกลับ
...............เที่ยวยอมรับทุกสิ่งเพื่อลองของ
...............และกลับมาสู่ใจเพื่อไตร่ตรอง
...............จัดเจนช่องมันไว้ส่วนไหนดี
...............โลกอาจดูกว้างใหญ่เหมือนใครคิด
...............แต่น้อยนิดความจริงกับวิถี
...............เราสัมผัสพื้นที่ที่โลกมี
...............ไม่ถึงเสี้ยวกี่ร้อยของโลกเลย
...............เหมือนความคิดที่ฉันเคยฝันใฝ่
...............มันมากมายเกินอ้างจะเปิดเผย
...............แต่มีเพียงนิดหน่อยที่คุ้นเคย
...............นำมาใช้เอ่ยอ้างคิดทุกวัน
...............โลกที่เต็มไปด้วยความสวยสด
...............มีกฏเกณฑ์เปลี่ยนได้ตามใจฉัน
...............เป็นตัวเองบางครั้งและบางครัน
...............อยู่ในนั้นความคิดโลกส่วนตัว
ก า ร ม อ ง ทุ ก อ ย่ า ง . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ด้ ว ย ค ว า ม รู้ สึ ก ง ด ง า ม . . . . . . . . . . . . . . .
คื อ โ ล ก ส่ ว น ตั ว ข อ ง ฉั น . . . . . . . . . . . . . . .
.
22 มีนาคม 2551 23:17 น.
ตรากลม
...............ลองค้นหาอะไรทำไปเรื่อย
...............พอหายเหนื่อยคลายใจยามยุ่งเหยิง
...............หยุดหน้าที่พักบ้างลองวางเชิง
...............ปล่อยค้างเติ่งนิ่งอยู่สักครู่คราว
...............หาอะไรผ่อนคลายพอสนุก
...............มิให้ทุกข์ถาถมอารมณ์เปล่า
...............ปลูกต้นไม้ฟังเพลงเพ่งหลับยาว
...............นั่งมองดูฟ้าขาวละล่องลอย
...............เขียนบันทึกนึกถึงบทกวี
...............ป่าเขียวขจีฝูงนกน้ำตกย้อย
...............ทิวสันเขาหมอกเรืองของเดืองดอย
...............เมฆฝุยฝอยสยายปะปายคลุม
...............แค่สิ่งเหล่านี้ที่ใจได้รับรู้
...............มันคงทำให้อยู่เป็นสุขขุม
...............ไม่ต้องมีสิ่งของคอยกองกุม
...............อยู่รอบข้างรุมเร้าให้มากมาย
...............ได้หยุดพักหยุดคิดหยุดเพ้อเจ้อ
...............เสนอตัวทำอะไรอย่างง่ายง่าย
...............มองโลกในแง่ดีให้สบาย
...............ความสุขทั้งหลายมีอยู่ในใจเรา
ตรากลม :
เนื้อเรื่อง/ถ่ายภาพ
.....ค ว า ม สุ ข ไ ม่ ไ ด้ อ ยู่ ที่ ไ ห น . . . . . . . . .
.....แ ค่ เ ร า เ ข้ า ใ จ ค ว า ม เ ป็ น . . . . . . . . .
.....ตั ว เ ร า แ ล้ ว จ ะ มี ค ว า ม สุ ข . . . . . . . . .
.
19 มีนาคม 2551 17:49 น.
ตรากลม
...............หากมีคำสัญญาฉันจะรอ
...............เพื่อพิสูจน์ต่อไปกว่าจะเห็น
...............ความจริงชัดจะเผยปรากฏเป็น
...............เหมือนเช่นคำยืนยันไหมสัญญา
...............จะนิ่งงันเตรียมใจไม่ฟุ้งคิด
...............ปล่อยวางจิตห่างออกไม่ค้นหา
...............ให้เวลาการกระทำพิสูจน์มา
...............ตอบแทนว่าสิ่งต่างต่างเป็นอย่างไร
...............แล้วมองเธอตอบกลับอย่างรับรู้
...............คำคุ้นหูสัมพันธ์ตรงกันไหม
...............เธอวันนั้นกับวันนี้ความจริงใจ
...............ยังรักษาเก็บไว้บ้างไหมเธอ
...............แค่อยากคลายใจบ้างให้แน่ชัด
...............เธอนั้นจัดฉันไว้อย่างไรเอ่อ
...............บางทีเกิดสับสนจนฉันเบลอ
...............ยามเหม่อคิดใจลอยไปคนเดียว
...............จะรอสิ่งต่างต่างให้จ่างแจ้ง
...............เวลาแจงทุกอย่างให้แลเหลียว
...............ให้เห็นภาพความจริงดั่งคิดเทียว
...............เหมือนรั้งเหนี่ยวใจคอยเฝ้าคิดไหม
.เ ว ล า เ ป็ น สิ่ ง ที่ แ น่ น อ น . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
.เ พ ร า ะ งั้ น ค น เ ร า จึ ง ใ ช้ เ ว ล า พิ สู จ น์ . . . . . .
.ว่ า อ ะ ไ ร จ ริ ง แ ล ะ ไ ม่ จ ริ ง อ ย่ า ง เ รื่ อ ย ม า . .
.
14 มีนาคม 2551 00:19 น.
ตรากลม
.............ก่อนหน้านี้สับสนกับคำถาม
.............ในเวลาที่ยามอยากค้นหา
.............มองเธอแล้วแล้วคิดกลับคืนมา
.............เอายังไงกันหนาหัวใจเรา
.............รบราใจตัวเองไปหลายครั้ง
.............แต่ก็ยังลังเลเหมือนเช่นเก่า
.............ยังหวั่นเกรงไม่กล้าตัดใจเอา
.............ฝักฝ่ายไปเข้าข้างเธออย่างเดียว
.............เป็นอย่างนี้นี่ล่ะรู้หรือเปล่า
.............เวลามีอะไรให้แลเหลียว
.............จะสับสนวกวนเช่นนี้เชียว
.............คิดหลายเที่ยวบ่อยซ้ำนี่ทุกที
.............เลยไม่อยากไปคอยคิดกำหนด
.............ปล่อยอารมณ์ให้เป็นกฏวิถี
.............นำพาใจมากในคำถามมี
.............ตอบให้รู้สักทีที่คิดนาน
.............ขอใช้ใจยึดถือสื่อแล้วกัน
.............สรุปมันเป็นผลน่าคิดอ่าน
.............ไม่ต้องมัวนึกคิดทรมาน
.............ความรู้สึกส่งผ่านสื่อสารแทน
....ล อ ง คิ ด ง่ า ย ๆ ไ ป ต า ม อ า ร ม ณ์ สั ก ค รั้ ง . . .
....อ ย่ า เ พิ่ ง ไ ป กำ ห น ด ก ฏ เ ก ณ ฑ์ . . . . . . . . . .
....ส ร้ า ง กำ แ พ ง ล้ อ ม ตั ว เ อ ง . . . . . . . . . . . . . . .
....
1 มีนาคม 2551 10:57 น.
ตรากลม
ทบทวนความทรงจำสิ่งก่อนเก่า
อดีต-เราเคยผ่านวันวานนั้น
ความสมหวังพลั้งพ่ายสุดจาบัลย์
เหน็ดเหนื่อยล้าฝ่ากลั้น-ทนฝืนมา
จนบางครั้งคิดว่าอย่าใฝ่ฝัน
ที่สุดมันไม่มีในคุณค่า
พบแล้วจากมิรู้กี่ครั้งครา
แสวงหาเท่าไหร่ไม่เคยพอ
แต่นึกย้อนทีไรยังยิ้มปรี่
รู้สึกดีมีวันเช่นนั้นหนอ
วันที่ยิ้มและช้ำน้ำตาคลอ
วันที่ท้ออาลัยมิใยดี
มันทำให้รู้สึกนึกตรึกตรอง
กับร่องรอยตัวเองอย่างถ้วนถี่
ก่อนคิดทำอะไรไปสักที
จะไม่มีเสียใจกลับคืนมา
ถึงแม้ว่าวันนี้ไม่เหลือใคร
อยู่เดี่ยวดายอกร้างอย่างโหยหา
จะไม่หมองระทมทุกข์อุรา
คิดว่าเป็นเวรกรรมที่ทำเอง
ล อ ง ท บ ท ว น สิ่ ง ที่ ผ่ า น ม า
เ ร า ห รื อ ใ ค ร กั น แ น่ ที่ ส ร้ า ง อ ะ ไ ร
ขึ้ น ม า ม า ก ม า ย ก่ อ น จ ะ โ ท ษ ค น อื่ น
หน้าส่วนตัว
9970
