24 กุมภาพันธ์ 2552 16:36 น.
ตรากลม
...............รู้...จะเป็นอย่างไรอีกไม่ช้า
...............มีเหตุใดเกิดขึ้น...มาตามหลัง
...............แต่แล้วใจใฝ่ฝัน...มันก็ยัง
...............ทำผิดซ้ำ..พลั้งพลาดเหมือนที่เคย
...............เมื่อเหตุการณ์ผ่านไป..แต่ละวัน
...............อยากให้มันจบไป..กับการเฉย
...............ทับถมไว้ให้ลึก....ปิดกั้นเลย
...............มิต้องเผยต้องพบ..ให้หนักใจ
...............คงลืมกันด้วยเว้น..ระยะห่าง
...............ความรู้สึก..แตกต่างผิดแปลกใหม่
...............ปัจจุบันวันนี้....ผ่านเลยไป
...............เป็นอดีตเหลือไว้...ให้คำนึง
...............รู้สึกไหม..ที่ผ่านมามันคุ้มค่า
...............อยาก...ขยายเวลาอีกช่วงหนึ่ง
...............ย้อนกลับไปเหมือนเดิมอย่างเคยซึ้ง
...............มีคนให้คิดถึง....ทุกทุกวัน
...............ทำดีได้ที่สุด.....เพียงเท่านี้
...............ไม่มีใคร...ถูกผิดหากคิดฝัน
...............ให้เธอคิดถูกต้อง..มุมมองนั้น
...............และถูกต้อง..มุมมองของฉันเอง
.ภ า พ พ า ยุ ใ น ท ะ เ ล ง ด ง า ม ใ น ด้ า น ศิ ล ป ะ
.แ ต่ ข ณ ะ เ ร า อ ยู่ ใ น เ ห ตุ ก า ร นั้ น
.มั น คื อ ภ า พ ที่ เ ล ว ร้ า ย ใ น ชี วิ ต
.
5 กุมภาพันธ์ 2552 12:07 น.
ตรากลม
...............เป็นเวลามาแล้วนานเท่าไหร่
...............ที่หัวใจปริ่มปรี่มีความหวัง
...............ยิ้มออกได้สุขใจเป็นพลัง
...............เข้มแข็งต่อมิท้อยังเรื่อยมา
...............จึงอยากเก็บมันไว้นานตลอด
...............อยู่สืบทอดตรงนี้อย่างมีค่า
...............ให้เหมือนสิ่งสำคัญวันเวลา
...............คอยรักษาหน้าที่อุดมการณ์
...............รอแค่เพียงวันนั้นบรรจบเหมาะ
...............เป็นคราวเคราะห์อาจดีหลายหลายด้าน
...............ในหัวใจโอบอ้อมที่พร้อมบาน
...............เราประสานเป็นหนึ่งอันเดียวกัน
...............แล้วทุกอย่างก็เป็นเช่นกันหมด
...............ไร้ภาพพจน์แบ่งแยกดูแผกผัน
...............จุดมุ่งหมายคล้ายคลึงที่สัมพันธ์
...............คือความรักเท่านั้นฉันและเธอ
...............เพียงเข้าใจในสิ่งที่เป็นนี้
...............ก็แทนที่ทุกอย่างได้เสมอ
...............ทุกทุกอย่างรอบด้านพบเจอะเจอ
...............แค่ประกอบเสนอ " ความรักเรา "
......มี ค น อื่ น ม า ก ม า ย เ ข้ า ใ จ ฉั น
.....ไ ม่ สำ คั ญ เ ท่ า กั บ เ ธ อ ค น เ ดี ย ว ที่ เ ข้ า ใ จ
.
24 มกราคม 2552 15:05 น.
ตรากลม
...............ฉันคนเดิมกับฝันแบบเก่าเก่า
...............ที่คอยเฝ้าคอยมองอย่างเหม่อหวัง
...............ว่าความฝันจะเป็นจริงได้สักครั้ง
...............อย่างที่คอยตั้งใจใฝ่ฝันมา
...............จะไม่ยอมท้อแท้อ่อนแอพ่าย
...............เป็นคนง่ายยอมแพ้ให้ครหา
...............อดทนฝืนยืนหยัดทั้งน้ำตา
...............ให้รู้ว่าเป็นคนอดทนจริง
...............นี่คือสิ่งที่อยากให้รับรู้
...............และเหลียวดูเข้าใจให้มากยิ่ง
...............ก่อนจะคิดมองมาว่าไม่จริง
...............แค่บางสิ่งเผลอผิดไม่ตั้งใจ
...............จะเฝ้ารอเคียงคอยเพียงแต่เธอ
...............จนได้พบได้เจอคนคนใหม่
...............แล้วสุดท้ายจบกันฉันจะไป
...............ลืมทุกสิ่งเอาไว้เพียงแค่นี้
...............แต่ตอนนี้ยังเฝ้ามองเธอห่างห่าง
...............ปล่อยตามใจแนวทางเลือกวิถี
...............ถ้าวันไหนใจร้าวหม่นฤดี
...............ฉันคนนี้ยังพร้อมจะปลอบใจ
........... .ร อ ค อ ย ไ ด้ ไ ห ม สั ก ร ะ ย ะ
............แ ล้ ว เ ว ล า จ ะ ต อ บ ทุ ก อ ย่ า ง
.
19 มกราคม 2552 21:50 น.
ตรากลม
............โลกส่วนตัว
...............บางเวลาชั่วครั้งขณะหนึ่ง
...............ต้องการอยู่เงียบเงียบหยุดอื้ออึง
...............และรำพันรำพึงอยู่คนเดียว
............ความสุขที่ใจ
...............หยุดความเคลื่อนไหวเคยข้องเกี่ยว
...............แล้วปล่อยวางทุกอย่างสักครู่เทียว
...............ให้ใจพักประเดี๋ยวสักครั้งครา
............แค่อยากรู้
...............ที่ตัวเราเป็นอยู่อะไรหนา
...............มันอึดอัดคับแค้นแน่นอุรา
...............ทั้งค้างคาในใจเป็นอะไร
............ตามใจอารมณ์
...............บ้างปล่อยใจงมงายกับฝันใฝ่
...............อยู่ในโลกความฝันนั้นเรื่อยไป
...............จินตนาการใสใสรำพังตน
............ทบทวนหวนหลัง
...............ในโลกคือภวังค์ทั้งหมองหม่น
...............และสดใสงดงามอยู่ปะปน
...............แล้วแต่ใจค้นหาจะพบทาง
............รักงามง่าย
...............ถ้าเข้าใจความเป็นจริงทุกสิ่งอย่าง
...............ไม่มีใครดีพร้อมรายล้อมข้าง
...............อาจมีจุดด้อยบ้างธรรมดา
............เปิดใจไว้รับรู้
...............แล้วมองดูสิ่งต่างต่างอย่างค้นหา
...............จะเข้าใจความจริงสิ่งเป็นมา
...............แท้คุณค่ายึดถือคืออะไร
..........ค ว า ม ห วั ง ดี จ ริ งย่ อ ม ไ ม่ เ ป็ น
.......... สิ่ ง ที่ ทำ ใ จ ร้ า ย จิ ต ใ จ ใ ค ร
.
18 มกราคม 2552 02:05 น.
ตรากลม
............รักษาสัญญา
...............ถ้อยวาจาที่เคยเผยเสนอ
...............ยังเก็บไว้ในที่ที่ของเธอ
...............และพร่ำเพ้อจดจำทุกค่ำคืน
............แรงใจใฝ่ฝัน
...............สายสัมพันธ์แนบแน่นเป็นแผ่นผืน
...............ทำให้ฉันมีหวังยังหยัดยืน
...............เฝ้าทนฝืนฟันฝ่าปัญหาไป
............แค่เห็นใจกัน
...............ถ้าหากฉันพลั้งผิดไปครั้งไหน
...............คิดถึงสิ่งดีดีเชื่อมใจไว้
...............ก่อนตัดใจเปลี่ยนใหม่ขีดเส้นทาง
............เผลอใจให้เธอ
...............ตามเห่อหวังยังคอยอยู่มิห่าง
...............แม้วันนี้มันดูจะจืดจาง
...............ความรู้สึกคนละอย่างก็ตามที
............ไม่เป็นตัวเอง
...............อยากระเลงระบายหมดใจนี่
...............ความรู้สึกต่างต่างที่ใจมี
...............มันแน่นถี่อึดอัดทรมาน
............เส้นคั่นความรู้สึก
...............เหมือนแนวกั้นลึกลึกคั่นเป็นม่าน
...............ไม่ให้เรามองเห็นสิ่งต้องการ
...............บดบังใจพาลหลงไม่เห็นจริง
........ถ้ า อ ย า ก รู้ ค ว า ม จ ริ ง
........ยิ่ ง ต้ อ ง ทำ ใ จ ใ ห้ ม า ก
........เ พ ร า ะ ค ว า ม จ ริ ง ไ ม่ เ ข้ า ข้ า ง ใ ค ร
.
หน้าส่วนตัว
1196
