ต้นข้าว ....ฤดูกาล..ตำนานแห่งท้องทุ่ง

ตนชายขอบ

เมฆฝนตั้งเค้าปกคลุมทั่วท้องทุ่ง สลับกับเสียงฟ้าคำรามเป็นระยะ ๆ เงาเมฆที่ทะมึนทอดตัวต่ำลง ลมก่อตัวกรรโชกพัดอื้อึง เพียงหลับตาเมฆฤฝนครึ้มดำก็สลายตัวเป็นเม็ดฝนพลั่งพรูกับเพื่อนสายลมพัดพาเม็ดฝนโปรยปรายสาดแผ่กระจายลงสู่พื้นดิน ที่รตอคอยการกลับมาของความชุ่มฉ่ำอีกครา กลิ่นอวนของอายดินหอมฟุ้งตลบไปทั่วท้องนา บ่งบอกให้รู้ว่าฤดูการแห่งการรอคอยของชาวนากลับมาอีกครั้ง..........................
        ฤดูกาลของกาลเวลาบ่งบอกถึงเรื่องราวของวันข้างหน้า หลังจากหยาดฝนพร่างพรมสู่ดินอันแตกระแหง จากความหมดหวังกลับกลายเป็นความชุ่มชื้น สีหน้าที่เทื่อก่อนหยาบกรต้านไร้แม้เงาซึ่งความสุข ชะโลมจากหยาดฝนที่ตกอย่างกระหน่ำ แลดูไปข้างหน้าคิดถึงวันพรุ่ง
         "มอ มอ มอ " ปลายมือกำเชือกเดินนำหน้าคู่ขาสีเกลอที่รอดพ้นจากไอ้เสือโหด สองชีวิตที่ผ่านร้อนผ่านหนาวช่วยกันพลิกพื้นนา ให้เป็นที่รองรับกับบ้านห
ลังไหม่ของพืชผล "เฮ ฮา น้องเฮอ ช่วยกัน ปักดำ ให้เสร็จ เพื่อที่เด็ดข้าวสวยกลับมา  เป็นขวัญข้าวก่อเกิดเป็นต้นผลของเรา ว่า เออ น้องสาว " "เสียงเพลงบอกล่องลอยมากับสายลมพร้อมกลิ่นของฟางข้าง
           ภาพความงดงามของชีวิตท้องทุ่งผ่านไปอีวาระหนึ่ง ของฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลง เสียงเพลงบอก ห่างหาย ผู้คนพลุกพล่านเพื่อขึ้นรถไปทำงานโรงงาน ล บัดนี้มีแต่ เสียงของลมหวีดหวิว เรียกร้องขอความเป็นอารยวัฒนธรรมกลับสู่บ้านนา  ตะวันลับไปอีกครา แต่ผืนนากลับเปลี่ยนไปยากที่จะเอื้อมมือถึงรากดึงกลับคืน คนชายขอบ