ยอดภูผาฟ้าชมดาวพร่างพิศมิติฅน

ตนชายขอบ

ยอดภูผาฟ้าชมดาวพร่างพิศมิติฅน
                                        หมอกเมฆฟ้าเริงร่ากลางสายลม
                                          ประชิดชมยอดภูผาพาพิศศัย
                                     เคล้าเคลียหญ้ายอดพลิ้วหวีดหวิวไหว
                                               พิศมัยชวนชมรมณ์อุรา
                                         ฉาดฉายแสงแรงอ่อนอาทิตย์เช้า
                                           ดูพร่างพราวกระทบหินสินสมัย
                                              หมู่พมรร่อนลมชมพฤษไพร
                                               ฉ่ำชื่นใจน้ำตาฟ้าเมื่อข้างคืน
                                                  ผ่านเวลาหมุนไปใจฉงน
                                          พระจันทร์โฉมเทียบขอบฟ้าเวลาค่ำ
                                           ล่องละลอยสูงเด่นเทียมจันทร์ฉาย
                                          ค่ำคืนนี้หมู่ดาวน้อยพลอยพลั่งพราว
                                              ฟ้าถามดาวเจ้าช่างสวยนี่กระไร
                                               ดาวปริ่มยิ้มกระซิบราวข้างหูฟ้า
                                                ไม่มีฟ้าดาวคงเด่นเป็นไม่ได้
                                                 เกื้อกูลกันจักวารไพศาลใหญ่
                                            กลมเกลียวไว้สร้างสัมพันธ์กันนานมา
                                                                 ฯ ลฯ
เสียงพูดอันแผ่วเบาสองพ่อลูกพลอดผ่านสายลมอันเบาบางของยอดภูผา เขาทั้งสองคือผู้ผ่านความทุกทนบนพื้นพสุธาและสังคมอันเน่าเหม็น ยืนถ้าสายลมหนาวบนยอดดอยวาว    อันสูงเทียมฟ้าในวิถีธรรมชาติและสัจธรรมแห่งมวลโลกิยวาติสูติพสุธิธา
เห็นไหมลูกเราอยู่บนยอดสูงกว่าคนอื่น ลูกไม่ต้องน้อยใจที่ใครเขาว่าเราเป็นคนต่ำ คนจน ลูกมองดูท้องฟ้าซิ เห็นไหมเขาอยู่สูง เขายังมีเพื่อนเป็นดวงดาว เขาไม่เคยผิดสัญญา เมื่อตกค่ำเขาทั้งสองก็ปรากฎให้เราเห็น เขาไม่เคย แบ่งแยกชนชั้น เขาไม่เคยมองคนในแง่ไม่ดี เขาไม่รังเกียจคนทั่วไป จำไว้นะลูก คนเราถึงจะจน อย่างไรก็ตามแต่ก็มีศักดิ์ศรีความเป็น คน จะสูง ต่ำ ดำ ขาว ก็เป็นมนุษย์ที่คนทั่วไป เขาว่า เป็นสัตว์ ประเสริฐ แต่ มันไม่เหมือนกันทุกคนหรอกนะลูก เราอยู่ตรงนี้เราต้องทำให้ดีที่สุดในทุกๆด้านแม้เวลาจะสั้น ลูกมองท้องฟ้าและดาวไว้นะ จับมือพ่อให้แน่ หลับตาซิลูก พอจะพาเจ้าไปพบกับฟ้าและดาว ไปละนะเจ้าผู้ผาถึงแม้เจ้าสึกกร่อนเพราะแรงลมแต่เจ้าก็ยังคงทนอยู่คู่ฟ้าและดาว
                                                         ตุ๊บ
เสียงของวัตถุอะไรสักอย่างกระแทกกับก้นเหวลึก ดังกึกก้องปฐพีไปชั่วนิจนิรั