หน้าส่วนตัว
ผีเสื้อน้อยบินล่องลอยโล้ตามลม
พลับพลาวชมสลับสีปีกหวั่นไหว
ร้อยระริกชิชมท่องพฤกไพร
อันกว้างใหญ่ทั่วโลกาภานภูมิ
เขียวตัดครามของขอบฟ้าเวลาเช้า
เป็นเรื่องราวน่าดูชมสมสมัย
ไม่มีเงาเจ้าผีเสื้อผู้จากไป
เหลือเอาไว้ความอารัยและอาวรณ์
ดั่งเด็กน้อยค่อยๆโตในโลกนี้
ความคิดมีสีสรรพราวสดใส
ในสังคมความมืดชั่วแผ่กว้างไกล
ครอบงำไว้ทุกตัวตนคนเดินดิน
เด็กโดนทำร้ายร่างกาย เด็กโดนพ่อแม่ทิ้ง เด็กถูกบังคับขายตัว
พ่อข่มขืนลูก ฆ่ายัดส้วมเด็ก2ขวบ
เด็ก..................................................................................สังคมปัจจุบัน
เด็ก...................................................................................สังคมอนาคต
ผีเสื้อได้จากเราไปแล้วจริงๆ
ไม่มีสีสรรแต่งแต้มเจ้าเด็กน้อย มีแค่สีดำๆ ที่สังคมยัดเยียดให้กระนั้นหรือ
802
แดดลมร้อนตอนหวันเที่ยง เพ่งบนหัว
คลาบเหงื่อตัว ไหลย้อย คล้อยตามหลัง
สามล้อเก่า คนก็แก่ พอๆกัน
อนิจจังสังขารคน เริ่มถอยไป
อีด ออด อีด เสียงขับเคลื่อนของสามล้อ
รอเฝ้ารอ ลูกค้า มาฉไหน
เมียก็ป่วย ลูกหิวข้าว นี่กระไร
น้ำตาไหล อาบแก้มย่น คนสิ้นดิน
อี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตูม ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่มีแล้วลูกเหอ ข้าวเย็นนี้
เมียคนดีของพี่ คงไม่หาย
เลือดนองพื้น พร้อมสามล้อมาจากกลาย
ทิ้งความเศร้า ปราณละลายบน ผืนดิน
คน
คน
บ้านนอก
จน
จน
ดูถูก
จน
วรรณะที่สาม
ตาย..............................................................................1 ตัว
แปลภาษาใต้ครับ
เพ่ง คือ ตรง
เหอ คือ ครับ
เกิด
แก่
เจ็บ
ตาย
เกิด
แก่
เจ็บ
ตาย
รวย
จน
สวย
หล่อ
ขี้แหล่
แต่งงาน
ทำงาน
รวย
จน
รวย
จน
เกิด
แก่
เจ็บ
ตาย
อนิจจา
มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ่ย วัฐจักรมันก็แค่นี้แหละ พอใจ
ในสิ่งที่มี
ทำดีให้ที่สุด
ไม่เบียดเบียน
โกง
ชั่ว
มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ่ย ........................................อนิจจา
นก นก
บิน บิน
นก นก
บินบิน
ท้องฟ้าสีครามท่ามกลางเมฆขาวปุย ลอยละล่อง...ลอยละล่อง...ลอยละล่อง
สายลมทักทายเจ้าเมฆปุยว่าอยู่ดีไหม
อยู่
ดี
มี
สุข
ยิ้มสยายรับสายลมแห่งความอบอุ่น
แสงตะวันโอบล้อมท้องฟ้าสีคราม ฉาดแสงสีทองผ่องอำไพตัดสีครามแห่งความสุข
บิน บิน บินบิน บิน
ฉันอยากบินไปสู่ท้องฟ้า
อยากเข้าไปทัก กับเจ้าเมฆปุย ส่งยิ้มให้สายลม
ความสุข
ความสุข
ความสุข
ของคนช่างฝัน
ฟ้าครึ้ม... ลมแรง...ผมสีดำขรับปลิวสไว... กลบใบหน้า
เปาะ เปาะ
แปะ แปะ
เปาะ เปาะ
แปะ แปะ
ซุ่...ซู่...ซู่... หวีดหวิว...หวีดหวิว...หวีดหวิว
สายฝนพรั่งพรูไม่ขาดสาย ดั่งไม่เคยได้นัดหมายมาก่อน
อ๊บอ๊บ...อีบอ๊บ...อ๊บอ๊บ
กบตัวน้อยหยอกเย้ารับสายฝน
ใบไม้ปลิวไหวเอนไปตามลมดังเริงระบำกลางท้องฟ้าที่ครึ้มดำ
เจ้าของผมสีดำขลับมองฟ้าที่เลือ่นลอยผิดกับวันที่ผ่านมา
ยิ้ม ยิ้ม
ยิ้ม ยิ้ม
ยิ้ม ยิ้ม
ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม
ฟ้าเปิดแล้ว
ฟ้าเปิดแล้ว
ละอองฝน...ละอองฝน..ละอองฝน
หลากสีโค้ง พาดผ่าน ฟ้า
รุ้ง
รุ้ง
รุ้งหิวน้ำ
รุ้งกินน้ำ ที่ไหน
รุ้งกินน้ำ กับใคร
อยากจะรู้จัง
ฝัน...เดิน...ฝัน...เดิน
ถึงแล้วรุ้ง ฟ้าคราม เมฆขาว รุ้งอยู่นี่เอง อยู่ในตัวฉัน
ยิ้ม...ยิ้ม..ยิ้ม เจ้าของผมสีดำขลับมองท้องฟ้า ยิ้ม ยิ้ม สีสรรค์...อนาคต
