30 มิถุนายน 2547 11:28 น.
ต.โต้ง
หนาวลมหนาวหนาวนัก
แต่หนาวรักหนาวกว่าเป็นไหนๆ
แต่หนาวนี้เหน็บหนาวสักเท่าไร
คงกอดไว้ด้วยใจกอดตัวเอง
เพียงรักร้าวมิอาจทำร้าวระทม
แค่เพี่ยงลมพัดผ่านแล้วผ่านเฉย
คงผ่านไปอย่าหวนกลับมาเลย
เพราะฉันนั้นจะรักแต่ตัวเอง
24 มิถุนายน 2547 13:22 น.
ต.โต้ง
เมื่อวันวานฉันมีน้ำตา
เมื่อเวลาที่ฉันเสียใจ
แต่น้ำตาที่ออกมาไม่ให้ใคร
เพราะเสียใจที่ให้กับตัวเอง
ฉันร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนผอง
เมื่อลองมองจะรู้ไม่สดใส
แต่น้ำตาที่ไหลจากหัวใจ
มันทำให้ฉันรู้เพื่อนฉันคอยห่วงใย
มีรุ่นน้องคนหนึ่งซับน้ำตา
และมองมาถามว่าเป็นอะไรไหม
และเมื่อนั้นฉันรู้สึกแสนดีใจ
เพราะน้องยังห่วงใยพี่เหมือนเคย
22 มิถุนายน 2547 21:50 น.
ต.โต้ง
ความรักหลายครั้งไม่แน่นอน
มักรู้ตอนปวดร้าวเสียรักไป
ความรักไม่ใช่เรื่องใหญ่
หากแบ่งใจไว้ให้ตัวเอง
22 มิถุนายน 2547 21:43 น.
ต.โต้ง
ในความรักมีความงาม
ในความวาบหวามยังหอมกรุ่น
ในยามแรกของรุ่งอรุณ
ช่างหอมหวนกว่าครั้งใด
21 มิถุนายน 2547 15:40 น.
ต.โต้ง
ความสำเร็จเป็นลิขิตของฟ้า
แต่ความพยามเป็นของคน
เคยได้ยินจากที่ไหนจำไม่ได้
หน้าส่วนตัว
767
