31 พฤษภาคม 2547 11:23 น.
ต.โต้ง
เสียงโทรเรียกเพรียกดังตอนตีสาม
ได้ไต่ถามว่าไครโทรมาหา
เสียงคล้ายๆว่าผู้ชายแปลงเพศมา
ตายละหว่านี่มันโทรสายใน
กระเทยควายรายนี้เอาเราแน่
แต่ที่แย่มันรู้ห้องมาจากไหน
อย่าให้จับได้นะว่าเป็นไคร
ให้เบอร์ไปบอกกระเทยมาเล่นเรา
29 พฤษภาคม 2547 21:32 น.
ต.โต้ง
เพียงหนึ่งสร้างรอยเท้า
เพียงเจ้าสร้างรอยทาง
เพียงรอยที่จางจาง
เพียงวาดหวังบบนทางเดิน
ก้าวย่างที่ขาดเกิน
จะต่อเติมก้าวต่อไป
เพื่อให้ชนรุ่นหลัง
มิเดินพลั้งพลาดอย่างเรา
26 พฤษภาคม 2547 16:42 น.
ต.โต้ง
จะลากลับยังไงดีละว้า
เจ้านายด่าแน่ๆพ่อสุดหรู
แต่นั่นเจ้านายไม่ใช่พ่อกู
ให้มันรู้จะไล่ออกก็ช่างมัน
ในวันนี้งานการนั้นมีเยอะ
จะยอมเลอะลดหลั่นไปขายของ
หาพื้นที่ดีๆเข้าจับจอง
ทำเลทองขายของแค่ครึ่งวัน
จะกลับบ้านงานอื่นยังรออยู่
แม่ยอดพธูยังรอนั่งหน้าห้อย
อีกเพื่อนพ้องยังคอยท่าท้ารอคอย
กลับดีกว่าเป็นไงก็เป็นกัน
.............................
เรื่องจริงนะครับแต่งตอนจะลุกจากที่ทำงาน
26 พฤษภาคม 2547 16:01 น.
ต.โต้ง
ท่ามกลางแสงจันทร์จ้า
หมู่ดาราไม่ส่องแสง
โดนกลบจนสิ้นแรง
มิอาจแข่งแรงแสงจันทร์
แต่นั่นดาวดวงหนึ่ง
อยู่ซึ่งเส้นขอบฟ้า
แข่งแสงกับจันทรา
สว่างจ้าไม่อ่อนแรง
แสงนั้นใสสว่าง
งดงามและยิ่งใหญ่
มิเคยยอมแพ้ใคร
มิให้ใครข่มแรง
26 พฤษภาคม 2547 12:20 น.
ต.โต้ง
สวัดดีวันนี้ในยามเช้า
เป็นไงเล่าพวกเราเหล่าเพื่อนผอง
พวกเราล้วนชื่นชอบในคำกลอน
หรือไม่ใช่ลองบอกว่าไม่จริง