29 พฤษภาคม 2547 21:32 น.
ต.โต้ง
เพียงหนึ่งสร้างรอยเท้า
เพียงเจ้าสร้างรอยทาง
เพียงรอยที่จางจาง
เพียงวาดหวังบบนทางเดิน
ก้าวย่างที่ขาดเกิน
จะต่อเติมก้าวต่อไป
เพื่อให้ชนรุ่นหลัง
มิเดินพลั้งพลาดอย่างเรา
26 พฤษภาคม 2547 16:42 น.
ต.โต้ง
จะลากลับยังไงดีละว้า
เจ้านายด่าแน่ๆพ่อสุดหรู
แต่นั่นเจ้านายไม่ใช่พ่อกู
ให้มันรู้จะไล่ออกก็ช่างมัน
ในวันนี้งานการนั้นมีเยอะ
จะยอมเลอะลดหลั่นไปขายของ
หาพื้นที่ดีๆเข้าจับจอง
ทำเลทองขายของแค่ครึ่งวัน
จะกลับบ้านงานอื่นยังรออยู่
แม่ยอดพธูยังรอนั่งหน้าห้อย
อีกเพื่อนพ้องยังคอยท่าท้ารอคอย
กลับดีกว่าเป็นไงก็เป็นกัน
.............................
เรื่องจริงนะครับแต่งตอนจะลุกจากที่ทำงาน
26 พฤษภาคม 2547 16:01 น.
ต.โต้ง
ท่ามกลางแสงจันทร์จ้า
หมู่ดาราไม่ส่องแสง
โดนกลบจนสิ้นแรง
มิอาจแข่งแรงแสงจันทร์
แต่นั่นดาวดวงหนึ่ง
อยู่ซึ่งเส้นขอบฟ้า
แข่งแสงกับจันทรา
สว่างจ้าไม่อ่อนแรง
แสงนั้นใสสว่าง
งดงามและยิ่งใหญ่
มิเคยยอมแพ้ใคร
มิให้ใครข่มแรง
26 พฤษภาคม 2547 12:20 น.
ต.โต้ง
สวัดดีวันนี้ในยามเช้า
เป็นไงเล่าพวกเราเหล่าเพื่อนผอง
พวกเราล้วนชื่นชอบในคำกลอน
หรือไม่ใช่ลองบอกว่าไม่จริง
26 พฤษภาคม 2547 10:56 น.
ต.โต้ง
ในยามนี้ลมโบกสะบัด
พัดความรักปลิวไปทุกแห่งหน
ปลิวไปทัวแควนแดนมนฑน
ทุกแห่งหนเต็มด้วยรักชื่นอุรา
ในยามนี้ฟ้าแจ้งแรงลมหนาว
นกสีขาวบินวนบนเวหา
เล่นเริงร่อนทั่วท้องนภา
บนท้องฟ้าสลดใจไร้คู่ครอง