15 มิถุนายน 2547 11:32 น.
ต.โต้ง
ใครอย่ากรู้เรื่องราวเล่าหมดเปลือก
กาลที่เราเลือกรักสักคนหนึ่ง
กาลนั้นเราไม่เข็ดและดื้อดึง
เพราะรักจึงทำไปได้อย่างเคย
เราเป็นเพียงทากน้อยอันด้อยค่า
มิอาจเปรียบดวงดาราที่ทอแสง
แม้คืบคลานเดินไปจนสิ้นแรง
ก็ไม่ถึงครึ่งทางของดวงดาว
แล้ววันหนึ่งดาวน้อยลงมาหา
แค่ดาวนั้นเจ็บช้ำจากจันทร์จ้า
ทากก็รู้เรื่องราวที่เป็นมา
แต่ก็ว่าทากนั้นยังรักดาว
แสงแห่งดาวทากนั้นมีความสุข
เปรียบประดุจต้นหญ้าฟ้าหลังฝน
แต่สุขนั้นมิได้อยู่อย่างคงทน
ฟ้าหลังฝนก็สดใสได้ไม่นาน
ดาวคือดาววันหนึ่งก็ลาจาก
ส่วนหอยทากดับดิ้นใจสลาย
เหมือนตัวฉันตอนนี้เจ็บแทบตาย
แต่มิคลายรักที่มีให้ดวงดาว
15 มิถุนายน 2547 11:15 น.
ต.โต้ง
กลับมานั่งตรงนี้ตรงที่เดิม
รอยร้าวเพิ่มปวดแปลบแสบหัวใจ
เพราะรักเราเศร้าไม่สดใส
ไม่สามารถมีรักใหม่ให้ไครได้อีกเลย
ทั้งๆรู้ว่ารักต้องเจ็บแสบ
แต่ก็แปลกหากร้างไปคงดับดิ้น
ยังถวิลนึกหาเป็นอาจิน
ร้อนรุ่มอกร้าวไจไปตลอดกาลฯ
8 มิถุนายน 2547 13:19 น.
ต.โต้ง
กลับมาแล้ว หนอเรา
กลับมาตรงที่เก่า
กลับมาเล่าความเป็นไป
หลังเรื่องร้ายผ่านได้
กลับมาเขียนกลอนอีกไง
กลับมาฝ่ากไว้ด้วยความทรงจำ
ปล.หายไปนานเลยเราพอดีไปหาของมาขายอยู่ได้กระดานฉนวนมาที่เขาไว้ทำนานดวงในสมันก่อนที่เอาไว้แต่งกลอนแต่หนหลัง มีไครพอจะเสมอให้ไปเดินขายตอนกลางคืนแถวไหนบ้างมั้ยครับ
3 มิถุนายน 2547 12:45 น.
ต.โต้ง
สวัดดีครับผมเมื่อยครับ อาชู
ไม่รู้นโนยานของอาเป็น อย่างไร
ช่วยไขให้รู้ได้ ไหม
ไปเที่ยวอ่างหนใหม่ ไต่ถาม
อย่ากเสนอเที่ยว1 ฟรี2
ต่อรองให้ได้สักหน นะ
อย่าว่าผมสัปดน
ผมคิดอย่างผู้ชายคิดกัน
31 พฤษภาคม 2547 11:23 น.
ต.โต้ง
เสียงโทรเรียกเพรียกดังตอนตีสาม
ได้ไต่ถามว่าไครโทรมาหา
เสียงคล้ายๆว่าผู้ชายแปลงเพศมา
ตายละหว่านี่มันโทรสายใน
กระเทยควายรายนี้เอาเราแน่
แต่ที่แย่มันรู้ห้องมาจากไหน
อย่าให้จับได้นะว่าเป็นไคร
ให้เบอร์ไปบอกกระเทยมาเล่นเรา