9 กันยายน 2550 23:31 น.
ด้า
เมื่อเธอได้ปล่อยมือจากกัน
รู้มั้ย..นั้นคือสิ่งพันธการสุดท้าย
ต่อนี้จะมีสัมผัสใดเหนี่ยวรั้งได้
เพราะหัวใจเราหมดความผูกพันกัน
ไม่มีทางออกจึงต้องแสร้งบอกออกไปเช่นนี้
ต่างต้องบอกว่าสิ่งที่เคยมีต่างไม่เหลือให้กัน
คำสั้นๆที่ตัดสัมพันธ์....
เราต่างว่ามันคือทางเลือกที่ดี..
ถึงเราต่างจะกล่าวคำใดๆต่างคนต่างเข้าใจคำนี้
คำนี้ต่างไม่ใช่คำสำคัญที่มี...
เพราะว่าในเวลาต่างรู้สึกนี้...
ความรู้สึกที่ดีนั้น...ต่างเข้าใจซึ่งกันว่าคืออะไร?
ไม่จำเป็นต้องบอกหรอกนะ..
เพราะคำคำนั้นจะหาความสำคัญก็หาไม่
การกระทำที่แสดงออกต่างหากถึงรู้ว่าออกมาจากส่วนลึกภายใน
ถึงเวลาคำไหนๆกับไม่สำคัญ.....
คำนี้..จะมีความอะไร? เพราะ แม้จะกล่าวคำนั้น..
กับฉันสักเท่าไหร่เมื่อแม้แต่เธอยังไม่เข้าใจซึ่ง..ความหมาย
ของคำๆนี้ ....
9 กันยายน 2550 11:12 น.
ด้า
ในทุกจินตนาการ
แสร้งไม่รับรู้ในความรู้สึกที่เหมือนรู้
ก็แค่เหมือน แต่ไม่เคยรับรู้
ทิ้งให้ว่างดั่งกับจะหมดความหมาย
แต่...ในความเป็นเป็นจริงกับแฝงไว้ด้วยความหมาย.....
ที่งดงาม...ในความเป็นจริงนั้น
ทุกคำตอบ..มาพร้อมกับความขัดแย้ง
ทุกๆความหมาย..มาพร้อมกับคำตอบ....
และคำตอบนั้น..กับเป็นการลงโทษจินตนาการ...
จนสาสม.....ห่างหายความรู้สึก..เศร้า ทุกข์......
ที่ตรอมตรม...มีเพียงคมที่กรีดใจ....
หยาดน้ำที่รินไหลมาจากความขื่นขม...
หาคำตอบสักคำได้ไหม? บอกกับต่อใคร....
ว่าเรื่องไรทำให้ชีวิตนี้มีเงื่อนปม
รึว่ารวมเรื่องราวที่เคยปวดร้าวใจ
มิพบทางเดินให้หลุดพ้น...
ยิ่งค้น ยิ่งพบแต่เรื่องร้าวราญ.....
.............ที่สุดของหัวใจ ก็ยังคือหัวใจในจินตนาการ
ตรีชฎา
9 กันยายน 2550 01:55 น.
ด้า
ความรักจะอยู่กับเราเสมอ
ตราบเท่าที่เราต้องการรัก
เราสัมผัสความรักได้ตลอดเวลา
เพียงเรารู้ค่าของคำว่ารัก
ณ. เวลานี้ฉันสัมผัสได้ด้วยลมหายในความรู้สึก
มีบางส่วนจางหายไป
ความหมายกับซ่อนลึกยิ่งขึ้นในเนื้อใจ
ไม่เคยเจ็บจากความรู้สึกที่เธอมอบให้
ทุกๆเวลามีค่ามีความหมายในความรู้สึกเสมอ
ขอบคุณความรู้สึกที่ฉันมีให้กับเธอ
ขอบคุณเวลาที่ทำให้ได้เจอและรู้จักกัน
ถึงไม่ได้คิดถึงตลอดเวลา
แต่ก็อยากบอกให้เธอรู้ว่า เธอมีค่ามากมายต่อฉัน
ถึงใครจะบอกว่าไม่สำคัญ....
แต่สำหรับฉันสิ่งนี้ยิ่งใหญ่เหนือใคร
แม้มิได้จดจำทุกลายละเอียดของการได้รู้จัก
ยังจดจำรอยยิ้มที่มอบให้
ขอบคุณอีกครั้งความรู้สึกที่ส่งมาถึงหัวใจ
ขอบคุณเจ้าชายในคืนฝัน
สู่สุข ณ.แดนสรวง ไม่ต้องห่วงฉัน
การที่เธอจากตายก็ใช่ว่าสำคัญ
เพราะเธอนั้นคือส่วนหนึ่งของลมหายใจ
ไม่สัญญาขอบอกเพียงว่าที่ที่มีเป็นของเธอ....
รักนิรันดร์........
หนีหมอมาต่อกลอน
ตรีชฎา
23 สิงหาคม 2550 08:50 น.
ด้า
หยุด.....ไม่ริเรื่มเติมคำใหม่
ปล่อยหัวใจให้เว้นว่างไว้อย่างนั้น
ล้างหัวใจให้สะอาดตัดขาดกัน
นอนกอดฝันดึงฟ้ามาห่มกาย
มีเหงาบ้างบางเวลาหากว่าคิด
ถ้ายึดติดคิดอยู่ดูใจหาย
คล้ายเชลยถูกจองจำถลำกาย
คงต้องตายติดบ่วงห้วงแห่งรัก
รักเธอสีอะไร
ไม่ต้องตอบแค่ทายทัก
ขอหยุดนะ ขอหยุดพัก
เพราะรักของเธอทำให้ปวดหัวเกินไป......
ตรีชฎาหาหมอ
++มณีจันทร์++
รักของจันทร์ มีชมพู ชมพูช้ำ
ชมพูระเรื่อ โอ้ย...รั ก ช้ำรัก
แล้วก้อริรักแทรกไอรัก อาไรจะปานนั้น
เติมรสดีสีสวยให้จันทร์นะคะ ด้าค่ะ
++bananaleaf++
ชื่อก้อน่ารับทานแล้วนา ยังเอาเค้กมายั่วอีก
แบ่งกันบ้างนะนะ รักค่ะ
++กชมนวรรณ++
รักของด้าคงต้งพึ่งพาราแล้วค่ะ
ม่ายรุรักภาษาอะไร ปวดหัว
อิอิ รักคุณเข้าแล้วทั้งใจ55+
++ที่รักจ๋า กานต์ที่รัก++
กานต์รู้จังว่าด้าไม่สบาย
ขอบคุณสหายที่เป็นห่วง
ทานยาแล้วก้อง่วง
กานต์ต้องเป็นเพื่อนนอนด้านะคะ
รักนะตะเอง จูฟฟฟ
++อั่นแน่ ปลายตะวัน++
ส่งเครื่องจองจำมาเลยนะ
แล้วจะหนีไปไหนได้ล่ะ
งั้น.....มานั่งเป็นเพื่อนเลยแบบนี้
ขอบคุณต่ะ รักเพื่อน
รักเพื่อนค่ะ ตรีชฎา
22 สิงหาคม 2550 11:13 น.
ด้า
อันร้อยลิ้นเสกข์แต่งแห่งคำพูด
ลึกล้ำสุดหยั่งถึงเสน่หา
เอ่ยปากร่ำพร่ำไว้คล้ายสัญญา
ขอบอกว่ามิเคยเชื่อเจือด้วยกล
ด้วยแฝงเล่ห์เพทุบายเร่ขายรัก
เหมือนขายผักขายปลาในป่าฝน
คงไหลลื่นเลอะเทอะเปลอะคำคน
ด้วยจิตตนใคร่รู้คือผู้ใด
มิใช่เกรียดรึโกรธโทษนายหลอก
แต่อยากบอกความรู้สึกที่มีให้
ความรู้สึกที่เคยบอกมิหลอกใคร
ยังใส่ใจทุกข์สุขเสมอมา
คนรักกันไม่มีวันทำให้เจ็บ
ไม่แนมเหน็บคำพูดเที่ยวเสาะหา
คนรักกันไม่มีวันทำให้เสียน้ำตา
ที่กล่าวมาคือทั้งหมดที่นายทำ
ตรีชฎา
++กานค์จ๋า ++นั่นซิไม่รุรักอาไร?
รักที่ให้มันเปลืองน้ำตา
อย่างที่เธอมีให้ฉัน ยังเรียกว่ารักได้อีกหรือไร
รักกานต์จ๋าที่สุดเลย
++พี่ก่องกิก++ พี่ละก้อว่าไปเด่วมีคน
เข้าใจผิด จาหาว่าด้าไม่เตือนนะคะ
จากน้องคนส้วยสวยครับ++ดาด้า
++มณีจันทร์ขา++ คุณประชุมน่ะน่ารักมั้ยคะ
จัทร์ถึงได้ติด อิจฉาจัง อิอิ รักค่ะ
++ผู้หญิงมือสอง++ขอจับทั้งสองมือนะคะ
เจ็บตรงนั้น เจ็บตรง นี้ เจ็บดีค่ะ
รักจ้า
++พระจันทร์แรมคะ++
ฝากใจไว้กับจันทร์วันลาลับ
ช่วยบอกกับคนมาหาว่าคิดถึง
ว่าเขานั้นหัวใจทำไมจึง
มิเคยซึ้งคนห่วงหาว่าเขารอ++
black moon สวัสดีจ้า
หน้าส่วนตัว
898
