15 กันยายน 2550 21:29 น.

ปีกแห่งรัก

ด้า

ค่อยค่อยคลี่ปีกฝันวันแสนหวาน

ปิดตำนานเรื่องราวที่คาวขม

ขยับปีกบินลับลอยกับลม

เรื่องคาวขมปลิวสลายเพราะสายลม


....บินไปชมดมดอกไม้ที่ปลายฟ้า

แก้วกานดาวาดไว้ได้เหมาะสม

มิเคยรู้ว่าวาดไว้ เพียงให้ใครๆชม

พอตัวตรมกับมาดมชมหมู่ดาว


....เดินตามทางแสงดาวที่พราวฟ้า

ร้อยดวงดาวฝากนภาเวหาหาว

ร้อยความรักเก็บไว้ในหมู่ดาว

ฟ้าที่พราวแสงจ้า   คือด้าไง....


 ค่อยๆซึมค่อยๆซาบอาบความรัก

โปรยด้วยกลีบแห่งรักกลางฟ้าใส

หว่านความาสุขให้ถ้วนทั่วทั้งหัวใจ

ฝากให้ใครใจบนโลกที่โศกตรม....


เมื่อหัวใจชุ่มชื่นคืนชีวิต

ด้วยน้ำมิตรจากห้วงใจหายขื่นขม

สิ่งเร้นร้ายสลายคลายหมดคม

โลกกลมกลมสวยงามด้วยความรัก..



                                          ตรีชฎา

				
14 กันยายน 2550 07:54 น.

:สรวญสนุกกับตุ๊กตา:

ด้า

กระจกสีชาที่แตกร้าว

สายลมพัดผ่านเพียงบางเบา..คงหล่นแตกแหลกเป็นผง

เศษคมแก้วคงบาดหยาดอารมณ์

แล้วซ่อนปมจมลึกผนึกใน...


หยุด.....เพื่ออ่านตรงนี้นะที่รัก...

การจะหักใจจาก..ยาก.เพียงใหน

ฝั่งถึงเนื้อแนบแน่นถึงแก่นใจ

จะเก็บไว้วันแสนหวานที่ผ่านมา...


ค่อยๆคิดทบทวนใช่ด่วนจาก

เหตุเพราะเธอทำไว้มากยากให้หา

หลบซ่อนเร้นผลัดกันเล่นเห็นฉันเป็นเช่นตุ๊กตา

สนุกสนานเฮฮากันถ้วนทั่วทุกตัวตน


รวมหัวกันหยอกฉันเล่นเหมือนเช่นสัตว์

สารพัดหยอกเย้าเราขื่นขม

นายสนุกในมุขฉันทุกข์ตรม

เพราะคารมเป็นบ่วงลวงกันไป


ทุกสิ่งเกิดแล้วดับนับเพียงสูญ

สิ่งที่ทำทวีคูณเหลือทนได้

สิ่งใดทำใจรู้อยู่กับใจ

ทุกๆสิ่งเกิดจากเหตุ...จึงมีผลที่ตามมา.....



เก็บสิ่งที่ดีไว้คิดถึงเมื่อไรค่อยเปิดดู........ตรีชฎา				
13 กันยายน 2550 07:41 น.

:แต่นี้ ไม่มีแม้:

ด้า

ไม่มีวันไหนที่ใจไม่คิดถึง

คงจะอาจว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกฉัน

นานจะนับก้อนานที่เรานั้นสื่อถึงกัน

แต่กลับยิ่งนานวันเรายิ่งห่างไกล


ในความรู้สึกนั้นนับวันจะอีกสักเท่าไร

ต่างคนต่างเก็บรู้สึกไว้......

มีเพียงหัวใจสื่อถึงกันให้หวั่นไหว

ชีวิตคงเป็นเช่นนี้....เป็นอย่างที่เป็นเช่นที่มี


ก้อเท่านี้ที่มีให้....ไม่ตามหรอกหัวใจ

เพราะอยู่แสนไกล.....สิ่งที่กั้นกันไว้ยิ่งใหญ่เกินไปจะให้ใจติดตาม

ชาชินในความห่าง....กางกั้นระหว่างอะไรกับอะไร...

กับบอกสิ่งที่มีให้....ไม่มีวันไหนที่ไม่คิดถึง.....


                                                 ตรีชฎา				
11 กันยายน 2550 15:49 น.

:คืนสู่ อิสระภาพ:

ด้า

ขอบคุณ....ที่ทำให้มีความรู้สึกที่โหยหา....

ดีมาก....เพราะสิ่งนี้เพิ่งได้สัมผัส.....

รู้สึกดีทุกๆครั้ง  ที่คิดถึง.....

เป็นความรู้สึกที่แปลกมาก....นี่คือ...สิ่งที่จะกล่าวคำขอบคุณ				
10 กันยายน 2550 23:21 น.

:ใส่กุญแจ แช่ช่องเย็น:

ด้า

รอยแผลเเป็นเล้นลับทับปิดไว้

มิเปิดใจให้ดูเลิกรู้เห็น

แนบสนิทปิดทับมิยอมรับให้เติมเต็ม

เพราะรสเค็มจากใจไม่ต้องการ



                                                  ตรีชฎา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟด้า
Lovings  ด้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟด้า
Lovings  ด้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟด้า
Lovings  ด้า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงด้า