15 พฤศจิกายน 2547 14:06 น.
ดี ด่านขุนทด
โอ้เธอจ๋าโปรดกลับมาหาฉันบ้าง
ฉันได้สร้างความผิดชนิดไหน
อยู่ดีดีเธอก็ไม่พอใจ
ฉันทำผิดอะไรใยเลิกลา
ลืมแล้วหรือวันวานเคยหวานชื่น
น่าจะจำวันคืนเคยสุขสันต์
ลืมสัญญาที่ให้ไว้ต่อกัน
ว่าจะไม่มีวันแปรผันใจ
แต่ทำไมทำได้ง่ายยิ่งนัก
หรือว่ารักกับฉันมันไม่สม
เธอจึงตีจากไปเหมือนสายลม
ไม่มีคำปลอบโยนให้ปลงใจ
โอ้เธอจ๋าโปรดกลับมาหาฉันเถิด
ให้ฉันเกิเความหวังอีกครั้งใหม่
ไม่ว่าเธอจะกลับมาหาวันใด
ฉันรอได้ฉันไม่โกรธโปรดกลับมา
8 พฤศจิกายน 2547 15:30 น.
ดี ด่านขุนทด
ที่บ้านเราดาวสวยเหมือนเดิมไหม
จากมาไกลพี่คิดถึงจึงเอ่ยถาม
อยู่ทางนี้พี่คิดถึงเจ้าทุกยาม
ดาวคงงามเหมือนแต่ก่อนตอนที่มา
ใจจริงจริงจะทิ้งถิ่นก็หวั่นอยู่
เพราะอยากรู้อยากเรียนให้เห็นผล
ไม่ต้องห่วงคนดีพี่จะทน
จะทำตนให้สมที่เจ้ามีใจ
หากสำเหร็จการศึกษาไม่ลาลับ
พี่จะกลับพร้อมความรู้สู้อุตส่าห์
จะกลับไปเป็นคนดีมีปริญญา
มีหน้าตาเจ้าจะได้ไม่อายใคร
8 พฤศจิกายน 2547 15:19 น.
ดี ด่านขุนทด
ดวงตะวันลอยผ่านเนิ่นนานนัก
จากคนรักไปไกลใจสุดเหงา
เฝ้าคิดถึงแม้ไม่เจอกันแม้เงา
นั่งพิงเสาเอาความคิดพินิจย์ตรอง
ใกล้พลบคำยามเย็นเห็นนกแก้ว
มืดค่ำแล้วเจ้าคงกลับไปรับขวัญ
แต่ตัวเราจะได้ไปเมื่อไหร่กัน
คงไม่นานจะกลับไปให้เธอรอ
หน้าส่วนตัว
346
