7 กรกฎาคม 2550 13:28 น.
ดิออร่า
ก้าวเดินทาง ห่างตัวเมือง เรื่องยุ่งยุ่ง
เดินทางพุ่ง มุ่งสู่ ตะวันออกไป
บางแสนสาด หาดงาม นามลือไกล
จวบจนได้ ให้มาถึง หนึ่งถิ่นทอง
Aisawan อันอวล อวดกลิ่นไอ
ทะเลใส ทรายขาว สาวสวยผ่อง
มีสปา ผาสุก สุขสมปอง
ไม่เป็นรอง สองใคร ให้ตื่นตา
ออกจากมา หากิน กันอิ่มท้อง
มานั่งจ้อง ท้องทะเล สามมุขหนา
ต่างหมดแรง เร่งรีบ บีบเวลา
เราอ่อนล้า แข้งขา ข้าหมดแรง
ระหว่างเดิน เพลินอยู่ ดูลิงดื้อ
แอบย่องรื้อ ยื้อของ สองลิงแย่ง
เจ้าของทิ้ง หิ้งร้าน คุมผ้าแดง
เจ้าลิงแข่ง แย่งของ จองโก๋แก่
เจ้าตัวเข้ม เขม่นมอง จ้องหูขวา
รอเวลา เขาเผลอ เจอกัดแน่
เจ้าตัวน้อย ห้อยตัว กลัวจะแย่
เห็นจะแพ้ แม่เคยบอก คอกปลอดภัย
นมัสการ ท่านเจ้าแม่ เขาสามมุข
ขอเปี่ยมสุข ทุกข์พ้น คนสดใส
ผ่านมาแล้ว แคล้วคลาด พลาดทุกข์ใจ
โศกหมดไป ให้สุข ทุกทุกคน
1 กรกฎาคม 2550 23:00 น.
ดิออร่า
ไปอุทัย ใจเบา เราสดชื่น
กว่าจะตื่น ฟ้าแจ้ง แสงแดดจ้า
ขับรถเช้า ตอนเก้า นาฬิกา
จิตมุ่งพา ขาก้าว นำทางไป
ฟ้าเป็นใจ ให้ผ่าน ปานจะบิน
แว่วได้ยิน เสียงทัก ชักสงสัย
เห็นจิ้งจก ตกมา ข้าตกใจ
เจ้าอยู่ใน ใต้ขา น่าหวาดกลัว
หายตกใจ เจ้าทิ้ง จิ้งจกน้อย
เจ้าคงพลอย คอยบุญ หนุนท่วมหัว
เกิดชาติหน้า ชาติใด ไม่เมามัว
เลิกทำชั่ว บาปกรรม นำเส้นทาง
น้องใบกล้วย ขออภัย ไม่ได้แจ้ง
ไม่แถลง แจงบอก นวลน้องบ้าง
ทั้งที่อยาก ฝากใบกล้วย ช่วยนำทาง
โอ้นวลปราง นางคอย น้อยใจเรา
หน้าส่วนตัว
1840
