...อากาศกับความรัก....

ดิบลูเม้นท์

ไม่มีอากาศ . . . ก็ไม่มีลมหายใจ
ไม่มีความรัก ยังหายใจได้ เหมือนทุกวัน
อากาศไม่ต้องเสาะแสวงหา
แต่ความรักจะได้มาต้องบากบั่น
อากาศได้มาง่ายๆ และมีอยู่มากมายร้อยพัน
ส่วนความรัก แม้เพียงฝัน . . . ก็สุขใจ

อากาศแทบไม่มีน้ำหนัก
ส่วนความรัก ใครก็เห็นว่ายิ่งใหญ่
อากาศ ไม่เคยสร้างความเสียใจ
หากความรัก ทำให้ต้องร้องไห้ มีน้ำตา


อากาศ ทำให้ทุกชีวิตดำรงอยู่
และความรัก ทำให้ลมหายใจทุกอณูมีคุณค่า
อากาศมองเห็นได้ยากด้วยสายตา
ส่วนความรัก เห็นด้วยตารู้ด้วยใจ

มีอากาศโลกก็เป็นอย่างที่เป็นอยู่
มีความรักโลกจะกลายเป็นสีชมพูหวานไหว
สำหรับอากาศ เข้า-ออกตามลมหายใจ
แต่ความรักหากมีไว้ . . . ก็ไม่อยากสูญเสียไปสักนิดเดียว

ดูแลรักษาอากาศว่าลำบาก
ดูแลความรัก ยิ่งยุ่งยาก หากไม่ชอบแลเหลียว
อากาศมากเท่าไหร่ . . . ก็ไม่กลมเกลียว
ความรักแม้บางเบาก็แน่นเหนียว . . .และผูกพัน

ส่วนประกอบของอากาศสามารถบรรยาย
แต่ความรักไม่อาจอธิบายด้วยคำสั้นๆ
อากาศ อาจดี - แย่ แต่ละวัน
ส่วนความรักนั้น จะยังคงอบอุ่นกรุ่นหัวใจ 


แม้อากาศจำเป็นสักเพียงใด

ในโลกที่ความรักสิ้นไร้ . .ก็ไม่อาจทนอยู่ได้ เช่นกัน.				

รักแท้ แพ้ความใกล้ชิด

ดิบลูเม้นท์

อย่าให้ความรักของสองเราเป็นเพียงรักแท้
ที่ผันแปรไปตาม วันเวลาที่เปลี่ยนผัน
อย่าให้ความใกล้ชิดของเขา มาเป็นตัวทำลายความผูกพัน
อย่าเอาความสนิทมากั้นความรักระหว่างสองเรา

เขามาทีหลังฉันเข้าใจ...ไม่ได้เถียง...
แต่หัวใจเธอมันเริ่มไหวเอียง ไปทางเขา
อย่าปิดบังฉันเลย หากเธอไม่อยากให้เรื่องระหว่างเรา
ต้องจบลงเพราะความใกล้ชิดกับเขา เลยทำให้เธอเปลี่ยนไป

ขอให้เธอทบทวนความผูกพันที่ผ่านมา
ว่ารักฉันจริงหรือว่า แค่เหงาใช่ไหม
พอเธอห่างตัว ก็เลยเอาหัวใจกลับไปให้ใคร
โดยที่คนห่างไกล ไม่เคยคิดหวั่น ระแวง

แม้รักแท้ มันเริ่มแพ้ความชิดใกล้
แต่ขอสิทธิของคนไกล คนที่เคยเข้มแข็ง
คนที่เธอบอกรักไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
ร่วมกันลงทุนลงแรง ปลูกต้นรักร่วมกันมา

ตอนนี้ต้นรัก  ของเราสองที่ร่วมกันปลูก
มันถูกเขาทำลาย  ไม่เหลือคุณค่า
รักแท้จะมีสิทธิอื่นใด นอกจากร้องไห้ มีน้ำตา
ความใกล้ชิดมันเป็นเรื่องธรรมดา ที่มาแทนคุณค่ารักแท้ที่เคยมี.....
				

รักนี้ จะมีแค่เธอ

ดิบลูเม้นท์

ไม่ว่านานแค่ไหน ก็ยังรักเธอ  
ยังห่วงเสมอ รักเธอยังมากค่า
รักเธอในทุกช่วง วันและเวลา
มีเธอตลอดมา  และ ตลอดไป

เพราะเธอคือรักแรก และรักเดียวที่มี
ไม่ว่าชีวิตข้างหน้านี้...จะมีเธออยู่อีกไหม
อนาคต ต้องจากกัน หรือลาไกล
ไม่ว่าเพราะเหตุใด ทำให้พรากจากลากัน

ขอจดจำวันเวลาที่สวยงาม ณ ตรงนี้
ภาพความห่วงใยของเธอคนดี จะคงอยู่กับฉัน
จะรักเธอให้ตราบนาน นิจนิรันดร์
จะไม่มีใครมาขวางกั้น ความผูกพันระหว่างเรา

ขอแค่ วันนี้..ได้รักเธอก็เพียงพอ
จะไม่ร้องขอ ให้อยู่ตรงนี้ตลอดไป อย่างใครเขา
ปัจจุบันมีเธอเคียงข้าง ไม่ห่างดังเงา
ไม่มีคำว่าเหงา หากเรายังคงรักกัน

อดีต คือ สิ่งที่ไม่อาจกลับไปแก้ไข
อนาคตก็ไม่อาจรู้ได้ ว่าจะเป็นอย่างไรนั้น
ปัจจุบันมีเธอก็พอแล้ว ในความผูกพัน
ขอแค่วันนี้เธอรักฉัน และฉันก็รักเธอ..ก็เพียงพอ				

เพราะความห่างไกล...

ดิบลูเม้นท์

เพราะความไกลห่าง....
เลยทำให้หนทางแห่งรัก ต้องห่างเหิน
หรือเป็นเพราะความเหงา หรือเพราะความบังเอิญ
เธอจึงพบใครที่ใกล้ เลยหมางเมินคนห่างไกล


หรือเพราะความรักของเธอไม่มั่นคง
หรือเธอลืมคนซื่อตรง แล้วใช่ไหม
เขามาทีหลัง แต่ความใกล้ เลยทำเธอปันใจ
จากความไว้ใจ กลับเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม




				

แค่ ... คนที่คิดถึง

ดิบลูเม้นท์