15 พฤศจิกายน 2550 06:23 น.
ดิบลูเม้นท์
ต้องทำอย่างไร ให้เธอลืมใครคนเดิม
เป็นคำถามอยู่ในใจตลอดมา
เมื่อมีบางอย่างค้างคา ในความสัมพันธ์
เมื่อเขาห่างเธอไป ใจเธอยังคงคิดถึงเขาทุกวี่วัน
คนมาที่หลังเลยหวั่น ว่าจะเป็นตัวแทนคนนั้น คนของเธอ
เธอบอกว่าลืมเขาแล้ว ไม่คิดเปลี่ยนใจ
เมื่อมีฉันคนนี้เคียงข้าง เสมอ เสมอ
ฉันเป็นคนดี จะทิ้งได้อย่างไร ในคำพูดของเธอ
แต่ไม่ใช่เพราะความสงสารเท่านั้นเหรอ ที่เธอเป็น
อย่ามองว่าฉันเป็นของตายแทนที่ใคร
อย่าใส่ใจว่าจะร้องหรือไม่ เมื่อเธอไม่เคยมองเห็น
อย่ามองฉันเป็นคนแก้เหงา ยามเขาจากไปด้วยความจำเป็น
อย่าปิดบังซ่อนเร้น เขาไว้ภายในหัวใจ
ต้องทำอย่างไร ให้เธอลืมใครคนเดิม
นี่คือคำถาม จากคนที่เริ่มหวั่นไหว
เมื่อเขากลับมา ฉันจะเหลือคุณค่าอะไร
สู้ทิ้งฉันไปให้ห่างไกล ไม่ต้องอาวรณ์
อย่าเอาความดีของฉันมาเป็นข้ออ้าง
หากใจเธอยังไม่เลิกร้าง จากความรักที่เขาเคยสั่งสอน
ความรักที่เคยให้ใครคนนั้น ไม่เคยขาดตอน
ไม่เคยเลิกรักเขาก่อน ที่เราจะโคจรมาพบกัน
เมื่อเธอเลิกรักเขาไม่ได้
ก็คงต้องตัดใจ เพื่อให้เธอกลับไปหาคนในฝัน
คนนอกสายตาที่มีค่า แค่ใกล้ตัวแต่หัวใจไกลห่างกัน
ช่วยเลิกกับฉัน เพื่อยุติเรื่องเรานั้น ให้จบลงด้วยดี
หากเธอลืมเขาคนเดิมไม่ได้
ก็ช่วยไปให้ห่างไกล จากฉันคนทางนี้
อย่างอ้างคำพูดใด เพื่อให้เธอดูใสซื่อ และแสนดี
ช่วยทิ้งกันตอนนี้ ดีกว่าคนเดิมจะมาทวงเธอคืน
ช่วยลืมความผูกพันระหว่างเราสอง
ไม่อยากเป็นตัวสำรอง อย่างทนฝืน
หากลืมเขาไม่ได้ ช่วยทิ้งกันไป ดีกลว่าทนกล่ำกลืน
พรุ่งนี้จะลืมว่าเคยมีเธอยืนอยู่เคียงข้างกัน ....
พอแล้ว ความรักที่เหมือนปรบมือ แค่ข้างเดียว
เมื่อเธอไม่เคยเหนี่ยวรั้งหัวใจให้กับฉัน
อย่าทำร้ายด้วยการมีเธอ มาเกี่ยวความสัมพันธ์
เมื่อเธอไม่เคยเลิกเขาคนนั้น ก็ช่วยทิ้งฉันไปเสียที......
14 พฤศจิกายน 2550 19:39 น.
ดิบลูเม้นท์
อย่าถามเลยนะคนดี
ว่าฉันคิดกับเธอคนนี้แบบไหน
แบบเพื่อน แบบคนรัก หรือแบบพี่ชาย
และอย่าหวั่นไหว เมื่อเคยมีใครมาก่อนพบกัน
ฉันอาจเคยคิดว่ารักใครคนก่อน...
เคยคิดว่าขาดเขาแล้วจะต้องนอนร้องไห้ อะไรแบบนั้น
สุดท้าย....ความเข้าใจผิด ที่ความสนิท จะกลายเป็นความผูกพัน
แต่เมื่อขาดเขาคนนั้น...ก็ไม่เห็นว่าฉันจะเป็นอะไร
แต่เมื่อมาพบเจอกับเธอ....
ไม่คิดว่าจะเผลอมอบหัวใจให้
เพราะเธอเป็นแค่เพียงคนที่ผ่านมา ยามเหงา ไม่มีใคร
เธอคือคนแรก และคนสุดท้าย ในแต่ละวัน
หากบอกว่า เธอคือรักครั้งแรก จะเชื่อไหม ?
อยากบอกว่าใครคนนั้น เป็นแค่คนใกล้ ที่เคยไหวหวั่น
แต่เมื่อพบเธอ กลับพบเจอความหมายว่าผูกพัน
อยากร่วมสร้างฝัน กับเธอเท่านั้นตลอดไป....
7 พฤศจิกายน 2550 16:40 น.
ดิบลูเม้นท์
ด้วยหัวใจ...ให้เธอ
อยากบอกว่ารักเธอ...มากแค่ไหน
ตราบใดที่ลมหายใจ ฉันยังคงอยู่
ไม่ว่าห่างเพียงใด ขอให้เธอได้รับรู้
ว่ามีคนบางคน....เฝ้าดู แม้ห่างกัน
ระยะทางกั้นเพียงตัวให้ห่างไป
แต่ความห่วงใย ยังคงอยู่ทุกภาพฝัน
รักเธอเท่าใด ยิ่งมากมายเพิ่มขึ้นความผูกพัน
ยิ่งนาน ไม่เคยหวั่น หรือหวาดระแวง
ไม่ต้องกลัวความห่าง ทำให้ใจเปลี่ยน
ความรักยังคงหมุนเวียน ไม่มีใครมาแอบแฝง
รักเธอเพียงคนเดียว ... ไม่เคยคิดมีใครมาแทรกแซง.
เวลาอาจเปลี่ยนแปลง แต่ใจฉันยังมั่นคงเพียงเธอ
ฝากสายลม ฝากดวงดาว ส่งความคิดถึงไป
ความห่วงใย มีให้กับเธอ สม่ำเสมอ...
ห่างแต่ตัว หัวใจยังเป็นของเธอ
แม้จะมีใครผ่านมาให้พบเจอ... แต่ไม่มีใครสำคัญเท่าเธอ...รับรอง...
หน้าส่วนตัว
970
