13 ตุลาคม 2545 00:40 น.
ดินเหนียว
ท่องไปในไพรกว้าง
ได้พบห้วงธาราใส
ฉ่ำเย็นแสนชื่นใจ
ลงแหวกว่ายแข่งฝูงปลา
ขึ้นมาแล้วเดินต่อ
ร้องเพลงคลอผิวปากไป
มองดูหมู่แมกไม้
ขึ้นเรียงรายอยู่ริมทาง
เสียงนกร้องก้องป่า
เพราะหนักหนาจับจิตใจ
ร้องกันสนั่นไพร
กู่ก้องไปกับสายลม
ลาแล้วเจ้าผืนป่า
อีกวันหน้าได้เจอะเจอ
จะมาหาเคล้าคลอเธอ
รักแต่เธอชั่วกัปป์กัลล์...
12 ตุลาคม 2545 22:43 น.
ดินเหนียว
เธอเปรียบดังน้ำทิพย์
ชะโลมจิตเมื่อฉันเหงา
ชะล้างความทุกข์เศร้า
ช่วยบรรเทาให้ผ่อนคลาย
เธอนั้นมีคุณค่า
ยากจะหาใครเสมอ
ฉันขอรักแต่เพียงเธอ
รักเสมอรักจนตาย..
12 ตุลาคม 2545 21:23 น.
ดินเหนียว
ปัญญาคือแสงสว่างที่สดใส
ปัญญาไวเห็นดีมีเหตุผล
ปัญญาทรามพาให้ชั่วทั่วทุกคน
ต้องเสียคนเพราะเดินตามทรามปัญญา..
12 ตุลาคม 2545 20:51 น.
ดินเหนียว
ธนูแห่งหัวใจได้แผลงศร
คล้ายเป็นพรจุมพิตปริศนา
ฝากสื่อรักปักซึ้งถึงวิญญาณ์
เบิกชะตาราศีที่ต้องใจ....
12 ตุลาคม 2545 17:45 น.
ดินเหนียว
อะฮ้า....ข้าเจอแล้ว วิญญาณเสรี
เจ้าจะหลบหนีข้าไปไหน
ยมทูตอินเตอร์ ฯ จะตามไป
กระตุกคอกลับไปอเวจี
มามะ....มาร่วมทุกข์ร่วมยาก
มารับวิบากกรรมที่นี่
เจ้ากับข้ามาร่วมมือกันอีกที
เพื่อปลุกผีปราบผีกวีกลอน
ซากที่ฝังดักดานพล่านป่าช้า
ยังรอท่านายผีชี้สั่งสอน
อสุภะเปื่อยเน่าเฟะฟอน
ไม่มีเชิงตะกอนรองรับ
เถอะน่า......วิญญาณเสรี
ดาราจักรนี้อีกนานกว่าแตกดับ
บทกวียังจะอยู่อีกนานนับ
เพียงฝันดับลิ่วคว้างกลางนรก ฯ
ฮึ ๆ ๆ อ้า...ๆ ๆ ๆ ๆ มาซะดี ๆ.....=^O^=