9 ธันวาคม 2546 03:50 น.
ดินสอสีฟ้า
เหม่อมองท้องฟ้ากว้างไกล
คิดถึงคนของใจที่ต้องจากกัน
ไม่รู้จะอีกกี่ปี กี่เดือน เหรอกี่วัน
ที่สองเรานั้นจะได้เจอกันสักที
ไม่ได้อยากให้เธอต้องอ้างว้าง
แต่ระยะทางใช่ใกล้ซะที่ไหน
แต่ก็ยืนยันนะว่าจะรีบกลับไป
เพราะห่วงใจ..คนไกลเหลือเกิน
4 ธันวาคม 2546 06:00 น.
ดินสอสีฟ้า
คนดี..ฉันรักเธอนะ
ขอร้องล่ะ...อย่าทำแบบนี้
เธอเล่นหายไป ข่าวคราวไม่มี
เธอรู้ไหมคนๆนี้แทบจะบ้าตาย
เป็นห่วงเธอมากกว่าใคร
ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรทั้งนั้น
เมื่อไหร่นะถึงจะกลับมาหาฉัน
กลับมาปลอบขวัญให้ฉัน.. ซะที
1 ธันวาคม 2546 04:10 น.
ดินสอสีฟ้า
นานแล้วสินะ ที่ฉันต้องจากเมืองไทยมา
จากเพื่อนฝูง จากคนรู้ใจ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับไป
ไปเจอคนดีคนเดิมของหัวใจ
ถ้าไม่ต้องห่างกันขนาดนี้
ก็คงไม่รู้ว่ารักขนาดไหน
ก็คงไม่รู้ว่าคิดถึงเป็นอย่างไร
ฉันรู้ว่าเธอก็คงเป็นเหมือนกัน
เธอคงทรมานกับการรอคอย
คงกลัวความมั่นคงจะทดถอย
คงกลัวความห่างไกล
จะทำให้ใจเราห่างกัน......
ฉันไม่สัญญาหรอกนะคนดี
ว่าเรื่องของเราต่อไปนี้จะเป็นอย่างไร
แต่ฉันอยากจะขอให้เธอมั่นใจ
ว่าความห่างไกล
ไม่ได้ทำให้ใจเราห่างกัน
1 ธันวาคม 2546 03:15 น.
ดินสอสีฟ้า
วันนี้หิมะร่วงหล่น
จากบนขอบฟ้าฟากนี้
แล้วฟ้าฟากเธอละคนดี
อากาศดีเหรออย่างไร
รู้ไหมคนฟ้าฟากนี้คิดถึง
แต่คงซึ้งไม่ได้เท่าไหร่
แต่อีกไม่นานก็จะกลับไป
อยู่เคียงข้างเธอได้เหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
937
