6 กันยายน 2550 13:53 น.
ดินกระดาษ
ผิดที่ฉันแอบไหวหวั่น
ผิดที่วันนั้นเราได้รู้จักกันใช่ไหม
ผิดที่ฉันแอบเพ้อถึงเธอแล้วฝันไกล
ผิดที่ฉันคิดว่าเธอจะมีใจให้กัน
มันผิดที่ฉันทุกๆอย่าง
ผิดที่ฉันกำลังอ้างว้างและร้างไร
ผิดที่ฉันนั้นอ่อนแอเกินไป
ผิดที่ฉันแอบคิดอะไรเกินเลย
จะไม่คิดหากเธอไม่ดีกับฉันขนาดนี้
คอยห่วงใยกันทุกทียามที่เจ็บไข้
คอยกางร่มให้ในวันที่ฝนไม่เป็นใจ
คอยเป็นกำลังใจในยามหวั่นไหว เธอดูแล
ต้องหยุดความรู้สึกวันนี้ไว้แค่นั้น
แค่น้องชายคนหนึ่งของฉัน..อย่าหวั่นไหว
ขอบคุณที่ทำให้พี่คนนี้อุ่นหัวใจ
จะเก็บรักนี้ไว้ในหัวใจพี่คนนี้ตลอดกาล