18 พฤศจิกายน 2546 10:24 น.
ดาหลา
ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเจ้าชู้
หน้าตาก็ดูดีไม่มีสอง
ชอบโปรยยิ้มให้สาวสาวน้าวใจปอง
ตามครรลองของชายหนุ่มที่กรุ่มกริ่ม
เขาพูดน้อยต่อยหนักมักชอบเขียน
เขาพรากเพียรเขียนกลอนอ้อนนุ่มนิ่ม
ฝากกลอนรักกลอนเศร้าเคล้าความจริง
กลอนกระหนุงกระหนิงยิ่งชอบไม่น้อยเลย
ฝากสาวสาวคนดีที่มีรัก
จงตระหนักน้ำคำกลอนวอนเฉลย
หากว่าชอบเพื่อนฉันขออย่าละเลย
โปรดจงเอ่ยให้เขาชื่น......รื่นฤดี
อันเจ้าชู้ก็ดูดีอย่าซีเรียส
มาคลายเครียดอย่าจริงจังนะโฉมศรี
อันความรักทำให้โลกสดใสในชีวี
เพื่อนฉันคนนี้...ก็มีรักที่จริงใจได้เหมือนกัน......(มั้ง).....
18 พฤศจิกายน 2546 10:10 น.
ดาหลา
น้องสาวฉันนั้นสวยรวยเสน่ห์
หว่างรักเร่ให้ทุกคนมาหลงใหล
น้องสาวฉันจิตใจงามอย่าบอกใคร
แถมสดใสน่ารักไม่น้อยเลย
รูปร่างเธออรชรดูอ้อนแอ้น
วงแขนเรียวงามทรามเฉลย
คิ้วโก่งดังคันศรนะทรามเชย
วาจาเอื้อนเอ่ยก็ไพเราะเสนาะความ
เธอชอบเขียนกลอนวอนว่า
กลอนรักหักอุรามีคำถาม
เธออกหักหรือไรใครอยากดาม
ต้องทาบทามฉันก่อน....จะผ่อนปรน
แบบพี่สาวหวงน้องสาวใช่กล่าวขาน
ใช่ระรานอย่าคิดไปให้ฉงน
มายอกเย้ากันเล่นให้ชื่นกมล
เพราะเราทุกคน.....สุขใจในบทกลอน.....
3 พฤศจิกายน 2546 16:07 น.
ดาหลา
วันแรกที่เจ้าก้าวเข้ามา
ใจแกร่งกล้ายิ้มสู้มิรู้ถอย
ใจตั้งมั่นถึงวันที่รอคอย
ใจดวงน้อยมุ่งสู่ฝัน..วันปริญญา
เจ้าร่ำเรียนตามตำราที่ว่าไว้
บางครั้งใจเจ้าท้อถอยไม่หรรษา
บางครั้งเพื่อนพาไปสรวญเสร่วมเฮฮา
บางครั้งเจ้าระอา..กับตำราที่มากมาย
เตือนใจเจ้าถึงวันที่เข้ามาครั้งแรก
ไม่น่าแปลกที่เจ้าลืมวันสมหมาย
เตือนใจเจ้ายกเหตุผลมามากมาย
เจ้ายิ้มพราย..ขอฮึดสู้ดูอีกที
ตั้งใจเรียนอีกครั้งตั้งใจมั่น
นึกถึงวันสดใสใจสดศรี
และแล้ววันนั้นก็มาหาในชีวี
คือวันนี้...ที่เจ้าเฝ้ารอคอย....วันรับปริญญา......
หน้าส่วนตัว
1380
