8 กันยายน 2547 14:54 น.
ดาหลา & ปะการัง
จำ จำ ลืม ลืม ลืม ลืม ลืม ลืม อีกแล้ว
หงุดหงิด หงิดหงุด กับอาการลืม ของคน
พินิจ พิจารณา .
ไม่มีใคร ไม่เคยลืม
อยู่แต่ว่า..ลืมเรื่องอะไร สำคัญแค่ไหน
สมควรที่จะลืมหรือเปล่า
ลืม เกิดกับคนและความรู้สึก..
เคยมีคำถามที่ฉันก็ตอบไม่ได้
ถามว่า เคยลืมใครบ้างไหม ในชีวิต
ตอบแบบมั่นใจ เคยเคยสิ .
เคยลืมบ้าง บางคนที่ไม่ได้เจอกันนาน ๆ
เพราะอาจจะไม่ได้เป็นคนสำคัญของเรา
แต่ถ้าเป็นคนสำคัญของชีวิต.คนที่มีความหมายต่อเรา สิ
ไม่เคยลืมเลย แม้ว่า เค้าจะลืมเราบ่อย
เวลาถูกลืมจะ งอนแล้วก็น้อยใจ
น้อยใจทีถูกลืม .เป็นกันบ้างไหม
แต่ก้อนะ.
ต้อทำใจมั่งนะ เพราะ เราก็ยัง เผลอลืมเค้าบ้างเหมือนกัน
สำหรับฉัน วันนี้ ไม่ลืมเลือน ไม่เคยเผลอไผล
เพราะ มีความคิดถึง เป็นเหมือนลม หายใจ
จะลืมหายใจและลืมคิดถึงเธอไป ไม่ได้ .
ลืมไม่ได้ที่จะไม่คิดถึงเธอ
คิดและคิดถึงเธอเสมอ..
เลือก ที่จะจดจำและเลือกที่จะลืม
เลือกที่จะจำเพื่อรอยยิ้มระบายบนใบหน้า เวลาคิดถึง
เลือกที่จะลืม .เพือให้ หัวใจเราสดชื่นไม่ขุ่นมัว.
เขียนแบบ แบบว่างงอ งง อยู่
8 กันยายน 2547 09:25 น.
ดาหลา & ปะการัง
ไม่รู้เหมือนกันว่า ในเวลา 24 ชั่ว โมง
เค้าทำไรบ้างนะ ...........
ในเศษเสี้ยว เวลาหนึ่ง เค้าจะคิดถึงเรา บ้างไหม
เราแสนคิดถึง ล้านคิด .....
แล้วเราจะรู้ไหม ว่า เค้าคิดถึงเรา บ้าง........
วันนี้ ก็ อีก เช่นกัน ฟ้าใสๆๆๆ
แต่ ไฉนหัวใจหมองหม่น
เหลือเกิน..............
อยากรู้จัง ว่านั่ง มองฟ้าที่บ้านฉัน ในวันนี้
จะเห็น ปลายฟ้าที่บ้านเธอหรือเปล่านะ
การรอคอยที่ เจ็บปวด....
รอเพื่ออะไร กันนะ
บางครั้งก้เฝ้าเพียรถามตัวเอง อยุ่เหมือนกัน
รอเพื่ออะไร ? ? ? ?
รอแล้วเจ็บแล้วเจ็บเล่า เหนื่อยแล้วเหนื่อยเล่า
รอแล้ว มองเห็น ความหวัง ที่เลือนลางเต็มที
หรือ จะเลิกไป ซะ ......ทนเจ็บเพียง สั้นๆๆๆๆๆๆๆ
เราจะทนได้ไหม
เราไม่ได้ หมดรักเค้าซะหน่อย
เพียง แต่ล้า กับ ล้า
ฟางรักเส้นสุดท้าย ที่ อยู่ ในมือ มันยังคงเป็น ฟางเส้นเดียวที่....
ที่พันอยู่ รอบๆๆชีวิตของฉัน ไม่ขาด วิ่น แต่ก้ เฉือด ใจ ให้เจ็บเนืองๆๆๆ
แล้ว วันนี้ ทำไงดีนะ ปล่อยมือ จาก ฟางเส้นสุดท้ายของชีวิต ?
หรือว่า ยึดฟางเส้นนี้ ไว้กับชีวิต แต่ หา เติมเต็ม ให้ฟางนุ่ม และไม่บาดลึกหัวใจดี
แล้ว อะไรเล่าจะเป็น ตัวช่วยตรงนั้น .........!!!!!
ดาหลา&ปะการัง
8 กันยายน 2547 09:22 น.
ดาหลา & ปะการัง
ขอที่ว่าง.......ตรงกลางหัวใจ, ให้ฉันสักนิดเถิด........... 31/08/46
..........หลายต่อหลายวัน ที่ผ่านไป
ฉันยังคงเดิน อยุ่เดียวดาย........
ฉันยังเดินวนเวียน อยุ่ ท่ามกลาง ความรู้สึกที่สับสน
ว่า ฉันจะเดินไป ทางไหนดี
ทางซ้าย หรือ ทางขวา ดีหนอ
ฉันกลัว กลัวการเปลี่ยนแปลง ที่สุด
กลัว ความ หวั่นไหว ของจิตใจ
การร้องขอ สิ่งใด ให้กลับคืนมา เหมือนเดิม
คงยากเหมือนกันนะ
เส้นทาง การเดินทางของชีวิต....ดูเหมือน สดใส
แต่ ..... .ภายในเจ็บช้ำเหลือ แสน
ใครจะรู้บ้างไหม.........ฉันยิ้ม ฉันหัวเราะ แต่ หัวใจฉันร้องให้
ฉันเหงา ฉันเศร้าใจ........
ฉันร้าวราน กับภาพนั้นเหลือเกิน...ร้องให้.........
แล้ว ฉันจะ ทำอย่างไรดีหนอ
อยากจะขอ ที่ว่างๆๆของหัวใจ ที่เธอ บอกว่า ให้ฉัน.....
แต่ขอเพียงเศษเสี้ยว ของหัวใจ
ขอเศษ เสี้ยว สายตา หันกลับมามองบ้าง
ขอเศษ เสี้ยว ห่วงหาและ อาทร กลับมาให้ฉัน
สักนิด ก้อพอใจ
ดาหลา&ปะการัง.......
7 กันยายน 2547 15:45 น.
ดาหลา & ปะการัง
คืนและวัน
ผ่านไปวันแล้ววันเล่า
เธอจะรู้หรือไม่ว่าใครจะเป็นจะตาย
*-*-*-*-*-*-*
เก็บและเก็บ
เก็บรักเอาไว้ และเก็บอยู่ ในใจเพราะไม่รู้ว่าสิทธิแค่ไหน ในตัวเธอ
สิ่งเดียวที่ ทำได้
ได้.....เพียง รัก และรักเธอ อยุ่ในใจ
ท่ามกลาง ความเหงา และ ความผูกพันธ์
*-*-*-*-*-*-*-*
ทรมาน
มันทรมานเหลือ เกิน
เธอจะรู้ไหมว่า มัน ร้าวรอนและร้าวลึก เหลือเกิน
เธอคงไม่รู้
ว่า ความคิดถึง ห่วงหา และอาทร
เป็นมีดคอยกรีด ใจ
*-*-*-*-*-*-*
บอกไม่ถูกเหมือนกัน ว่า ทำไมรักเธอนะ
สิ่งที่ทำไป ทั้งหมด
ทำเพราะ หัวใจ สั่ง ให้ทำ
บนเหตุผลเพียง..................ข้อเดียว
คือ รัก เธอ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
รักเธอในวันนี้
ขอเป็นรักเดียวและรักสุดท้าย
ขอให้รักคงงอยู่
รักและรัก...........เกินคำบรรยาย
ไม่รู้ว่า.........
อนาคตข้างหน้า จะเป็นอย่างไร
ก็จะรอ
และรอเธอ .....ถึงแม้ว่า
วันข้างหน้า อาจจะเจ๊บปวด และทรมาน
ก็จะ.....รักเธอตลอดไป
เพราะเธอคือ.....คนดีคนเดียวที่มีอยู่...........
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
หัวใจที่มีอยู่ ยกให้คนดีไปหมดแล้ว
ยกให้ทั้งใจ
และไม่คิดที่จะขอคืน
ขอภักดี....
ขอเป็นคนหนึ่งที่คอยดูแล.....เธอ
และรอเธอ อยู่ตรงนี้
นานเท่านาน
.....นะคนดี.....
7 กันยายน 2547 10:02 น.
ดาหลา & ปะการัง
หัวใจมี หนึ่งดวง
แต่แบ่งเป็นสองส่วน
ส่วนหนึ่งมอบให้เธอไป
อีกส่วนหนึ่งเก็บเอาไว้ที่ ใจฉันเอง
เคยมีคนถามว่าทำไม
ต้องรักกัน
เออนั่นซิ................ทำไมต้องรักกัน
รักแล้วทำไมต้องคิดถึงกัน
ไม่คิดถึงไม่ได้หรือ
รักแล้วไม่เจอกัน
ใจเราเหงา
เราเหงาใจ
ต่างกันตรงไหน
เราคิดถึง
เค้าคิดถึงเรา
ต่างกันตรงไหน
เรารักเค้า
เค้ารักเรา
ต่างกันตรงไหน
อื่ม.............ดูแล้วไม่แตกต่างเลย
วันนี้ คิดถึงอยู่ เสมอนะ
เราเปิดใจ............มองเค้าให้กว้างขึ้น
เราเปิดประตูชีวิต............ให้เค้าเข้ามาเรียนรู้
ต่างกันไหม กับเค้าเปิดหัวใจให้เราเข้าไปเรียนรู้
ต่างนะ...........คิดยังไง ก็ต่าง
มองมุมให้ต่าง ก็ต่างตรงที่..............
เรา มองเค้า แบบที่มองต่อไปยาวนาน ทั้งชีวิต
เรามองอนาคต ครอบครัวที่เป็นสุข
เรามอง หนึ่งหญิง หนึ่งชาย.........
เป็นคู่เดียว ของครอบครัว
ไม่มีเผื่อเลือก เมื่อตัดสินใจ............
ผู้ชายหลายคนอาจมอง ค้านๆๆ ว่าเค้าก็คิดเหมือนเราแหละ
แต่ก้อนั่นหล่ะ....................
ต่างคนต่างคิด.............................
ต่างคนต่างมอง............................
แต่............................ปลายทางข้างหน้า
เส้นทางเดียวกัน......................
วันนี้ฉันมีเธออยู่เคียงข้างของชีวิต
จะหวังมากมายเกินไป หรือไม่
สำหรับครอบครัว ที่เป็นสุข...........ละสมหวัง
ต้อรอดูกันไป
แต่สิ่งเดียวที่อยากบอกกับเธอเสมอ มา
นับแต่วันที่เรา รู้จักกันมา..............
เธอ ทำให้ฉันรู้สึก อบอุ่นเสมอ..........แม้นอยู่ไกลกัน
เธอ ..........คอยเป็นกำลังใจให้ฉันเสมอ
ขอบคุณค่ะที่รัก........
ขอบคุณที่ทำให้ฉันรู้จัก คำว่าอาทร อย่างแท้จริงค่ะ
ฉันรักคุณค่ะ......
ดาหลา ปะการัง
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
696
