27 ตุลาคม 2547 17:25 น.
ดาหลา & ปะการัง
อยากต่อพ้อต่อว่า ที่หนีหาย
อยากตัดพ้อว่าไม่รักอีกแล้วฤา
อยากตัดพ้อต่อ ว่าหากร้างลา
อยากตัดพ้อและต่อว่า ทำร้ายใจ
เคยแค่คิดจะตัดใจไปจากเขา
เคยแค่คิดว่าจะไป ให้ไกล
เคยแค่คิดว่าปิดออกไปจากใจ
แค่ เคยคิดเท่านั้น แล จักแดดิ้น
อาจน้อยใจ ไปบ้างบางโอกาส
อาจน้อยใจ หาก เธอลืมเลื่อน
อาจน้อยใจน้อยเเมอน คอยเตือน
ว่าต่อไป จะต้อง ทำใจ ซะมั่งดิ
วันนี้แค่รู้สึก อยากตัดพ้อ
แต่ก็พ้อไม่นานเพราะรักอยู่
แต่คิดอยู่เขาห่างไปใจอาดรู
อย่าเลยนะ คิดดีเอาไว้เถิด
เพราะมัวแต่ เพ้อ ไป ไม่ได้ดี
มัวแต่ตีความหมายจาก จิตที่คิดมั่ว
ว่าเขามีคู่ควงคนใหม่ มั่นใจชัวร์
เอาอย่างนี้ วันนี้โทรไป ดิ
จะน้อยใจทำไม เล่า เจ้านี่ก็
น้อยใจไป อยางไรเคาก้ไม่เห็น
จะน้อยใจไปทำไม เจ๊บใจเล่น
เค้าไม่รู้ไม่เห็นหรอก ชอกช้ำใจ
ปรับซิปรับใจเจ้า ให้ได้คิด
ปรับซิปรับจิตใจเราให้ คงมั่น
ปรับซิปรับใจเข้มเต็มตึกตัน
ปรับแล้วจะไม่ไหวหวั่นพรั่นพรึง
วันนี้ มั่ว ๆ ๆ ขอรับกาป๋ม ท่านปู้ชม ฯ
27 ตุลาคม 2547 16:31 น.
ดาหลา & ปะการัง
คนแปลกหน้ามาเยือนเป็นเพื่อนใหม่
ขอคบไว้ฐานะเพื่อนใหม่จากไกลโพ้น
ขอเพียงเป็นเพื่อนคอยปลอยประโลม
ยามเพื่อนท้อแท้ใจไร้สุขแลเรื่งทุกข์
เพื่อนคนดีจากแดนไกลใคร่เรียนรู้
เพียงแค่อยู่ห่างห่างคอยไถ่ถาม
ขอเพียงใกล้คล้ายเงาเฝ้าติดตาม
ปกป้องภัยภยัต์อันตราย
เพื่อนรู้ไหม ได้ยินสำเนียง เสียงเพื่อนนั้น
อ่อนหวาน ทำเอาใจเพื่อนนั้นหวั่นไหว
เสียงเพื่อนอ้อดอ้อน ยากเย็น ยากทำใจ
ให้เป็นเพียงเพื่อน เพื่อนเท่านั้นนา
อยากขอใจเพื่อนไว้ เรียงเคียงข้างฉัน
เป็นของกำนัลประทับไว้กับขัวญ
ดั่งเช่นแสง ตะวันเคียงคู่เงาจันทร์
ชุบชีวินให้ฉันมีหวังพลังให้ยั่งยืน
ทุกทุกวันอยากได้ยินเพียงเสียง
ย้ำสำเนียง พร่ำมาวาจาหวาน
เธอรู้ไหม เสียงหวานปานละลาย
ประทับจิตประทับใจไม่รู้คลาย
แม้นบอกไว้พูดน้อยไม่ค่อยเชื่อ
นุ่มเจือหวานระบายตามสายมา
รู้ไหมว่า ทุ่มนุ่มลึกบาดใจแม้ไกลตา
มันล้ำค่า มิตรใหม่ ตรึงไว้ด้วยหัวใจ
วันนี้ฝากความรู้สึก ระลึกถึง
ที่ตราตรึงอยู่กับใจไร้ความหวัง
ขอแค่มีเพียงมิตรคู่ใจพอกระมัง
ดีกว่าชิงชังแต่รักกัน..........
จะจบแล้วกลอนเล่า เป่าสาระ
เพราะว่าจะเดินไป ตามทาง ที่วาดไว้
ทางที่คนเดินเดียวแต่เปลี่ยวใจ
เพราะไม่ไว้ใจให้ใครได้ครอบครอง...........
26 ตุลาคม 2547 16:02 น.
ดาหลา & ปะการัง
นั่ง ท้อ มอง จอ ด้วยใจขมขื่น
ฟังเพลง บรรเลง ที่บ้านคุณหน่ะ
ยิ่งฟัง ยิ่งรู้สึก อ้างว้าง หนาว เหน็บ ในใจ
เสียง มันกรีดลึกไป ถึงข้างในหัวใจ
คุณ จะอยู่ไหน กันหนอ .........
ใจร้าว ระทม จริงๆๆ หรือ
ใจเจ๊บ เจ๊บจริงหรือใจ
หันหลังมอง ใคร สักคน ไหม ที่นั่งรอ
รอรอ และรอ ซับน้ำตาอยู่
มีหรือเปล่า .......
บางครั้ง ความรัก ชอบเล่นตลก กับเรา
บางครั้งความรัก ชอบ ทำให้เราร้องให้
เสียน้ำตา ............กับมัน
และ มันอีกแหละ ทำให้โลกนี้สดใสใน 380 องศาเทียว
แต่ วันนี้ หัวใจแห้งแล้ง
หัวใจโดดเดี่ยว และเดียวดาย
จนไม่รู้ว่า หนทางข้างหน้ามันจะเป็นอย่างไร
กันหนอ ...........
แต่ก็จะ นิ่ง และเงียบ รอ ลม พัด
เอา ความทุกข์ใจไปไกลจาก ชีวิต ฉัน ซะที
เฮ่อ........คุณจะรู้ไหม เนี๊ย นั่งฟังเพลงที่หน้าบ้านคุณแล้ว
คุณทำให้ฉันร้องให้...........
คุณทำให้ฉันรู้สึกคิดถึง...............
คุณนี่เอง...ทำมันเกิด ความรู้สึก เหงา เศร้า จริงๆๆ
มารับผิด ชอบ ซะ ดีดี นะคะ
26 ตุลาคม 2547 09:12 น.
ดาหลา & ปะการัง
มีคนบอก อยากยินเสียง เพียงกล่อม
ให้ได้ผ่อน คลาย ยามเมื่อยล้า
เสียงนั้น ใสใสมาก มีจำนรรจา
อยากเห็นเธอ สบาย คลายกังวล
อยากบอกว่า รอเหมือนกัน เสียงโทรนั่น
เวลาเดียวนั้น ผิดเพี๊ยนไป ให้สงสัย
ว่าทำไม ไม่โทรมา หรือว่าลืมกัน
พลิกไปมานอนไม่หลับ คอยสดับฟัง
เออ สินา คอยทำไม เล่าเรานี่
ไม่รู้สิ ว่าทำไม อยากได้ยินก่อน
กล่อมก่อนนอน ไร้ฝันร้ายในราตรี
มันทวี สุข ทุกทิวา
กลัวจิงหนา เวลาที่ผ่าน ไปเร็วรี่
คุยกันทุกวี่ ทุกวัน มันสุขใส
หากวันหนึ่ง เธอ ห่างหายไป
แล้วจะทำอย่างไร้ ฝันร้ายเรา
ไม่อยาก คิด ให้ไปไกล เกินนี้
แต่ ก็อดไม่ได้ มันคิดไป
คุณมาทำให้ เป็นแบบนี้ได้อย่างไร
หากหายไป ใครเล่า ช่วยเยียวยา
เอ่อ คิดมากไป เพ้อ ละเมอนั่น
ใครเขาคิดกัน กับเบบนั้นหนอ
คิดเองหนอ ละเอหนอแม่บ้าบอ
เที่ยวอ้อดอ้อนอ้อล้อ คนอื่นได้ยังไง
ดาหลา ปรับหัวใจ สำหรับวันใหม่ .....
25 ตุลาคม 2547 19:55 น.
ดาหลา & ปะการัง
ทำไมรู้สึก เหงา ๆ
ทำไมรู้สึกว่า โลกไร้เงา นะ วันนี้
ทำไมรู้สึกว่า เงียบ ๆ
ทำไมรุ้สึกว่า ว่างเปล่า
ทำไมรู้สึกว่าไม่มีใคร
ทำไมรู้สึกว่า เวลา ผ่านไป เรียกคืนไม่ได้
ทำไมรู้สึก ชีวิตนี้ไร้ค่า ไร้ความหมาย
ทำไม ทำไม ทำไม...!!!!
รักเร่ เร่รัก ร้าง และ ห่างไกล
เร่รัก เร่รักไป ไกลห่างหัวใจฉัน
ร้างรักเร่ เร่รักร้าง จำจากไกล
จำใจเจ๊บ จำใจจาก ร้าง เร่ไป...........
ไร้ สัมผัส จริงใจ เจ๊บ
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
719
