10 เมษายน 2548 23:06 น.
ดาหลา & ปะการัง
รักคนที่ เค้ามี เจ้าของแล้ว
แอบซื้อแห้ว มาแกล้ม น้ำตาก่อน
รักคนมี เจ้าของ นั่งทอดถอน
แอบเก็บซ่อน รักซึ้ง อึ้งในใจ
รักฟ้ามอง ฟ้าเวหา น้ำตารื้อ
เพราะยึดถือ ความรัก ที่มอบให้
รักไปแล้ว รักเลย ฝันค้างไป
รักห่างไกล ได้แต่มอง จ้องดวงดาว
10 เมษายน 2548 16:06 น.
ดาหลา & ปะการัง
กราบแทบตัก พี่พี่ที่ ไทยโพม
มะลิโรย น้ำอบหอม ขอขมาพี่
ขอก้มกราบ สิบนิ้วน้อม หากเกินที่
ก่ายก้าวมี กายวาจา มโนกรรม
พี่ดอกแก้ว พี่ผู้ให้ ในดวงใจ
พี่มอบให้ ทุกสิ่งล้วน ที่ควรทำ
พี่ทิกิ แนะนำ ควรจดจำ
ให้กระทำ การใด ใช่สั่งสอน..................
ท่านผู้เฒ่า ปรมาจารย์ ด้านกลอนเล่า
เคยให้เรา มาแล้ว แผ่นการกลอน
ด้วยการเขียน คำกลอน แต่เก่าก่อน
หัวไม่แล่น เขียนได้ เท่าที่ได้
อัลมินตรา อาภาภัส แก้วนิดาจ๋า
พุดพัดชา แก้วประเสริฐ ที่ได้ให้
กำลังใจ ไม่ขาด น้องnamsai
ขาดไม่ได้ บินหมื่นลี้ ที่อยู่ใกล้
กราบขอ ขมา เอาไว้ณ. ที่แห่งนี้
ด้วยวจี มโนนิตย์ ที่ตั้งไว้
บนหัวใจ นามดาหลา ขอมาไว้
บนกลอนไทย ไทยโพม สุดแสนรัก......
*+*+*+*+*+*+*++++++++++++++++++*+*+*+*+*+*++*+
ประเพณี ไทยโบราณ บ่งบอกไว้
ถึงปีใหม่ รดน้ำ ผู้เฒ่าไซร์
ลูกหลานไป พร้อมเพีรยง ครอบครัวไทย
สืบสานไว้ ขอขมา กระทำใด
สิบสี่เมย์ วันครอบครัว มาพร้อมหน้า
เตรียมตัวมา พร้อมกัน ทำบุญใหญ่
ตักบาตร คาวหวาน ตระเตรียมไป
ตามตั้งใจ ส่งผลไป ภายหน้ากัน
คุณพี่ฤกษ์ นามมาที ที่ทักทาย
ผ่านกลอนร่าย ทุกบท ที่สวยนั้น
คุณชัยขา ขอบคุณที่ แวะเวียนฉัน
แม่จิตรนั้น มาเยี่ยม ทุกคราไป..............
หญิงไร้เงา ที่คอยเฝ้า ดูไม่ห่าง
น้องเมืองร้าง ไม่มีลิงจ๋อ หนุกไม่ได้
เจ้าจิ๊บน้อย คอยเฝ้าดู อย่าอ่อนใจ
ลอยลมไป ลอยตามลม ตัวกลม กลม............
ลมแรงร้อน พายุ สุริยะ
พัดโบยนะ ให้หายร้อน ทุกข์สุขสม
มัทนี่ มัดหมี่เจ้า นฤมล
อยากได้ยล หยอกเย้า น้องสาวเรา
ยังอีกหลาย ไม่อาจกล่าว ได้ทั้งหมด
เพราะตามกฎ เขียนกลอนมา น่าอายเขา
แต่อยากขอ ขมาท่าน ด้วยขลาดเขลา
ขอตัวเรา ได้ขมา ณ.ที่นี้ฯ............
ปล. ไม่สามารถ กล่าวขอขมา ทุกทท่านได้ครบ ถ้วน
ขออภัยด้วยนะคะ..........
ตั้งใจ แต่ได้แค่นี้ค่ะ.........
10 เมษายน 2548 14:54 น.
ดาหลา & ปะการัง
ถึงตรุษไทย อีกคราแล้ว นะพี่น้อง
อากาศฟ้อง ร้องป้าว ไร้หนาวแล้ว
ร้อนร้อนใย ร้อนรุ่มเหงื่อ ชุ่มซุ่มแจว
สาดน้ำแก้ว เล็กเย็น กระเซนใจ
ประเพณี ไทยโบราณ บ่งบอกไว้
ถึงปีใหม่ รดน้ำ ผู้เฒ่าไซร์
ลูกหลานไป พร้อมเพีรยง ครอบครัวไทย
สืบสานไว้ ขอขมา กระทำใด
บ้านของเรา อากาศร้อน คงผ่อนคลาย
ดับกระหาย ด้วยน้ำใส จริงจับใจ
รดน้ำขอ ขมากและขอ พรใดใด
จากผู้ใหญ่ ให้สุขศรี ขึ้นศกใหม่
สิบสี่เมย์ วันครอบครัว มาพร้อมหน้า
เตรียมตัวมา พร้อมกัน ทำบุญใหญ่
ตักบาตร คาวหวาน ตระเตรียมไป
ตามตั้งใจ ส่งผลไป ภายหน้าไง
จากทำบุญ มาพร้อมกัน นั่งรวมญาติ
อย่าให้ขาด ลูกหลาน ที่มาพร้อม
ขอก้มกราบ มะลิพร้อม น้ำอบหอม
สิบนิ้วน้อม ขอขมา และขอพร.............
อยากจะบอก พี่น้องไทย ที่เล่นน้ำ
อยากขอพร่ำ บอกเตือน เลี่ยงกันหนอ
เมาไม่ขับ ขยับดื่ม แต่เพียงพอ
อยากจะขอ อย่าดืมกัน ขาดสติไซร์............
น้ำเมาดื่ม มากไป ไม่เหมาะสม
ไม่ใช่นม มีสติ จักดื่มได้
ดื่มนมให้ แข็งแรง เติบโตไว
ทุกข์โศก หายไร้ทุขก์ มาทับถม...........
ดาหลา & ปะการัง
๑๐ เมษา ๒๕๔๘
10 เมษายน 2548 10:56 น.
ดาหลา & ปะการัง
ประตูใจ อยากจะไข เข้าไปดู
เพราะอยากรู้ ข้างใน มีใครอยู่
ประตูใจ แค่แง้มไว้ ได้แอบดู
ว่ายอดชู้ เธอมี ใครแอบซ่อน..............
ประตูใจ ที่ว่าไข เข้าไปได้
แต่แง้มไว้ ยากเข้าไป กลัวรักซ้อน
ประตูใจ ของคุณปิด บอกรักคอย
รอน้องน้อย เข้ามาอยู่ เป็นคู่ใจ.............
ประตูใจ เผยมา ว่ารักมาก
โปรดอย่าจาก พี่ไป อยากขอให้
เป็นนางแก้ว เป็นศรี ยอดดวงใจ
เป็นแม่ให้ ลูกชาย สักสองคน..............
อันน้ำคำ พี่ออดอ้อน ใจอ่อนแล้ว
น้องแก้วตา รักพี่ ดั่งต้องมนต์
เสียงออดอ้อน กลัวเกรง ทิ้งหน้ามล
หากได้ยล เพียงนิด คิดจากไป .................
กลัวรักจริง หวังแค่fun พลันจากจร
พิศสมร จะเจ๊บปวด ด้วยอ่อนไหว
หากรักจริง พ่อแม่มา ขอรับไป
แล้วอยู่ไป ตลอดกาล เนินนานวัน........
ดาหลา & ปะการัง
๑๐ เมษายน ๒๕๔๘
10 เมษายน 2548 09:31 น.
ดาหลา & ปะการัง
รักแล้วทุ่ม หัวใจมากไป ใจมักเจ๊บ
ไม่เคยเก็บ หัวใจ แบ่งไว้บ้าง
ยามรักหวาน ผักขม หวานไม่จาง
แต่ยามร้าง น้ำตาลหวาน พาลขมจัง...............
ใครเคยรัก จักรู้ค่า คำว่ารัก
บ้างรู้จัก เจ๊บปวด ด้วยรักพัง
โกรธเกลียดกัน รักร้าง กลายพลาดพลั้ง
ไม่ระวัง เชื่อในใจ ด้วยหูเบา ...............
ฟังคำใคร คนอื่น เขาเป่าหู
ว่าโฉมตรู มีใคร แทนคนเก่า
หุนหันโวย ไม่ฟัง คำตอบเรา
สุดแสนเศร้า ขอไปไกล ใจบอบช้ำ...............
ดาหลา & ปะการัง
๑๐ เมษายน ๒๕๔๘
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
807
