11 กันยายน 2547 14:16 น.
ดาหลา & ปะการัง
เคยเป็นกันบ้างไหม
กับความรู้สึกที่ว่า.............น้อยใจ
อาการน้อยใจ นั้นเกิด
จาก ความรู้สึก ที่ไม่ได้
ตามที่ต้องการหรือ เปล่า.
หรือว่าเป็นจาก การที่อยากได้
จากคนอื่น หรือเปล่า..........
แล้ว ทำไม มันต้องเกิด ขึ้นมาด้วยนะ
เกิดขึ้นมาแล้ว ..........
ยากที่จะ กำจัดมันออกไป จาก ความคิด
นี่ฉัน ....กำลังต่อสู้กับมันอีกแล้วหรือ ?
อาการแบบนี้ เป็นอีกแล้ว
มันทรมาน นะ
มัน......... ทำลายความเป็นตัวของเราเอง
มัน .........ทำลายความมั่นใจ ที่เคยมี
มัน .........แย่งชิงความสุขไป จากชีวิต
แล้ว ทำไง ดีหน๋อ................
นั่งนึกถึงคำบอกเล่าของ............น้องศมน
ว่า ....ให้.ทำที่ว่าง ในหัวใจ
วันนี้จะไป หา..........ไม้กวาด
เอามา ปัดๆๆ กวาด หัวใจ.........
เอาน่า .........มันคงเป็นเพียง แค่ ลม ที่พัด แรงๆๆ ที่ ทำให้ ใจเรา อ่อนไหว ไหว เอนไป
ก้อเท่านั้นเอง
ดาหลา & ปะการัง
11 กันยายน 2547 14:10 น.
ดาหลา & ปะการัง
ใจคน ............
ใจคนหนอ ...........
วันนี้ บอกอย่าง
พรุ่ง เป็นอีก อย่าง
วัน วัน
เอาอะไรแน่ กับใจคน..........
ยังไม่ค่อยเข้าใจ
ใจคน สักเท่าไหร่เลย
แล้วฉันจะทำอย่างไรดีนะ
กับอาการโลเลของเธอ
ใจคอ เธอจะทำร้ายฉัน แบบนี้
ไปอีกนานเท่าไหรกันนะ
อีก 1 ปี 2 ปี หรือ ตลอดชีวิต
กันหนอ............
แต่เอา เถิด ..........
วันนี้ ฉันไม่รู้
พรุ่งนีก็คงรู้เองหล่ะ
ว่าคน ใจโลเล คนนั้น
จะทำจริง อย่างที่พูดเอาไว้วันนี้หรือเปล่า
ฉันจะรอ.....................
ดาหลา......พ้อ .....ปะการัง
11 กันยายน 2547 14:07 น.
ดาหลา & ปะการัง
..........1 วินาที รวมกัน เป็น 1 นาที ที่จะรู้จัก
1 นาที รวมกันเป็น 1 ชั่วโมงที่จะคบหา
1 ชั่วโมง รวมกันเป็น 1 วันที่จะเดินร่วมทาง...
1 วัน รวมกัน ผ่านไป พร้อม ๆ กัน
... เธอ กับ ฉัน .....
วัน....เวลาผ่านไปทุกนาที
ฉันนั่งคิด และ นั่งทบทวน
เรืองราวบางอย่างที่ผ่าน
เข้ามาในชีวิต .........
แต่ละย่างก้าว
แต่ละเส้นทาง
ดูแล้ว ไม่แตกต่างกัน
มีเรื่องราว ต่าง ๆที่เข้ามา ทำให้
หัวเราะ ยิ้ม เหงา เศร้า เสียใจ
ได้เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิต....
ที่แลกมาด้วยความเจ๊บปวด
ล้มลุกคลุกคลาน...
ผ่านไป..วันแล้ววันเล่า
เส้นทาง บนถนนของชีวิต
จะเจออะไรอีกบ้างหนอ ในวันข้างหน้า
คงต้องรอ และ รอ ต่อไป
สิ่งที่ดี ..........
ในวันนี้ ที่ฉันรู้สึกได้
คือ การรู้จับปรับแปลี่ยน ความรู้สึก .....
ให้เข้าสู้ หนทางที่ดีขึ้น
และ ในวันนี้ ...พรุ่งนี้.........
มันจะต้องดีกว่าเก่า แน่นอน
ฉันจะต้องเดิน ฝ่าอุปสรรคมากมาย
ไปสู่ปลายทางที่ฉัน ฝัน...........
แม้นว่า มันจะขรุขระ เต็มที
เพราะ มันจะต้องดีกว่าเดิม ........อย่างแน่นอน.
ดาหลา & ปะการัง
11 กันยายน 2547 12:37 น.
ดาหลา & ปะการัง
ไม่รู้ว่า วันนี้ ใจเธอเปลี่ยนไป หรือยังนะ
มีเยื่อใยต่อฉัน เหมือนเดิม หรือไม่ ฉันไม่รู้
แต่ รับรู้จาก มธุรส วาจา ว่าคิดถึง
ไม่รู้ สับสน ดีไหม หรือไม่นะ
ปรับและปรับ หัวใจให้อยู่นิ่ง ๆ
อยากลืมๆ ทุกสิ่ง เรื่องวันวาน ที่ ยังค้างคา ใจ
ไม่ติดต่อไป แล้วเธอยังจะคิดถึงและติดต่อกลับมาอยู่ไหม
หนักใจตรงที่ความรู้สึกที่มีต่อเธอ
มันยังคงอยู่ และจำได้ มิลืมเลือน
กดดัน ทำให้ฉัน รู้สึก แย่ อยู่เลย
ยิ่งเจอใจก็ยิ่งเจ็บ มันทรมานเหมือนกัน
เคยคิดว่า ....ห่างกันไปให้ไกลมันคงดี
แต่ มันไม่ใช่ซิ ในวันนี้
ยิ่งไกล ยิ่งรู้สึก เหมือน ใกล้
แต่ว่าหนทาง ข้างหน้า ฉันต้องเดินต่อไป
จำได้ ว่าเจ๊บและคงอีกนาน นานเท่าไร
ฉันไม่รู้ว่าจบ เมื่อใด
อยากมีชีวิตใหม่ โดยลำพัง
ที่.....ไม่ต้องมีเธอมา
อยู่ ในห้วงของความคิด
เพราะ มันยัง...........เจ็บปวดเสมอ
เอ่ยบอกต่อกัน เหมือนคนใหม่
แสดง แกล้งแสร้ง ว่า ไม่มีอะไร
แต่ก้อ เอานะ ฉันจะคอยดู คอยมอง
ว่าเธอจะทำอะไร อย่างไรอีก
ในเวลาข้างหน้าต่อไป ............
เพราะ ถึงอย่างไร รักที่ แลกไป เต็ม ๆใจ
ยังคงอยู่..............เสมอ
ดาหลา & ปะการัง
11 กันยายน 2547 12:33 น.
ดาหลา & ปะการัง
เสียงลม พัด วู้ วู้ มาแต่ไกล
ไม่นาน ก็พัดมา ใกล้ๆๆที่บ้าน
ไม่ใช่ลมพัด ธรรมดา ซะแล้ว
มันเป็น ลม ฝน พายุน้อยๆๆ
ที่ บอกได้ ว่า อื่ม น่าจะแรง
นั่งมอง ออกไป นอกหน้าต่าง ที่ห้องนอน
ใบกล้วยปลิว ปิดไป มา
แสดงถึงความแรงของลม
ไม่นานนัก ได้ยินเสียงกรีดร้องของเด็กหอข้างบ้าน
กรี๊ด กรี๊ด..........
แล้วไฟฟ้าก้อพลันดับ วูบ...........
อ้าว ทำไงดีละฟะ
ห้องเรา เทียนไม่มี
กำลังนั่ง ทอดอารมณ์ ไป .........
จะเดินลงมาชั้นล่างก้ อิอิ มืด
ต้องรอ สักครู ให้สายตาชินกะความมืด แป๊บนึ่ง
จึ่ง ยุรยาด ลงมา ค้นๆ หา ๆ เทียน
ได้เทียนเล่ม หนึ่ง ........
เอามาจุด นั่งมองเทียน คิดถึงคนชื่อเทียนหอม
ไป พร้อมๆ กับเสียง ของสายฝยที่ กระหน่ำลงมา
นั่งคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา...413 วันที่ผ่านมา
อยู่ ในโลก ของที่นี่คอทคอม มา
มีอะไรๆ มากมายเข้ามาในชีวิต
มีน้องๆๆ มีลุกๆๆ ที่น่ารัก
มีมิตรภาพ ที่หยิบยื่นให้แก่กันและกัน อย่าง ไม่มีเงื่อนไข
มีอารมณ์ สุนทรี ในการขีดเขียนมากมาย
มีความสุขปะปนความเศร้า เหงา
ในวันนี้คิดถึง ชีวิตที่ คงอยู่
คิดถึงหัวใจที่ ( น่า )จะแกร่งขึ้น
คิดถึง วันเวลา ทีเหลือ อยู่
จะทำไรดีนะ
ทำอะไรที่ เป็น สิ่งที่ดีด
บนความรู้สึก ที่ค่อยๆๆดีขึ้น
นั่งคิดอยู่นาน ไม่รู้สิ เท่าไหร
จน รู้สึกว่า หนาวๆๆร้อนๆๆขึ้นมาอีก .....
ลุกขึ้น เดิน หายา กิน อีกแล้ว
กินยาแล้วไม่รู้ ทำอะไรอีก
นั่งเขียนไรคงไม่ไหวแล้ว .....
ห่มผ้าให้สาวๆๆที่คุ้ดคู้ อยู่
เก็บข้าวของแล้ว ล้มตัวลงนอน
ห่มผ้า แล้วหลับตา..............
ฝันดีทั้งคืน..............
จนตื่นมาในตอนเช้า พร้อมกับความชุ่มฉ่ำของ สายฝน
เห็นน้ำค้างหรือหยาดฝนไม่แน่ใจ
สวยจับตา ทำไให้ มีความสุข แต่เช้าเลยหล่ะ..........
ดาหลา & ปะการัง