4 กรกฎาคม 2548 17:49 น.
ดาหลา & ปะการัง
ฉันร้อนหนาว คราวนี้ ตีสองหน้า
ใจหรือว่า อะไร ใครจะรู้
ทำแชเชือน เหมือนไม่ เคยเคียงคู่
ทำอาดรู เดียวดาย เหมือนเมินมอง
คำพูดบอก ชัดเจน ว่าอยากห่าง
บอกว่าร้าง ห่างหายไป ยากจับต้อง
รักแค่ลม ชมแค่วัน ที่เคยปอง
รักเราสอง ที่เคย เลยไร้ค่า
เสียใจนัก วันเวลา ที่ผ่านพ้น
นี่หรือคน ที่เคยรัก หักใจลา
เจ็บแม้เจ็บ จำทน และรู้ค่า
สมราคา รักเรา แลกด้วยใจ..........
4 กรกฎาคม 2548 09:31 น.
ดาหลา & ปะการัง
หนึ่งคำถาม .....จากหัวใจ......ที่อยากรู้
ฉันยังอยู่ หรืออย่างไร บอกได้ไหม
หนึ่งคำถาม อยากให้บอก ออกจากใจ
ว่ารักไหม รักกันอยู่ หรือลืมกัน...........
วันนี้ฉัน เจ็บปวด และรวดร้าว
เจ็บระนาว ร้าวราน ซมซานฉัน
เธอมีใหม่ ทิ้งฉันไว้ เหงาทุกวัน
ลืมคืนนั้น ที่เรา เคียงข้างกัน
3 กรกฎาคม 2548 12:11 น.
ดาหลา & ปะการัง
ในวันแต่ละวันที่ผ่านไป ทุก ๆ วินาที ..........นาที
เดินผ่าน เดินชน.......คนแปลกหน้า
คนแปลกหน้า ที่ได้เจอ ........
หากเห็นกัน คงไม่แปลก แหละ ...........คือ คนเป็น ๆ
แต่ คนแปลกหน้าที่ ฉันพบ...........คนนี้
ฉัน..........รับสัมผัสได้ ....
เจอกับรอยยิ้มที่ไม่เคยมองเห็น ........
คนแปลกหน้า ที่อยู่ไหนก็ไม่รู้ ..........ไกลตา
แต่ ให้........มิตรภาพแตกกอในความรู้สึก
จาก ..........ไม่รู้จัก แต่อุ่นใจ ....
ในการเป็นคนแปลกหน้า..........
ก็คือ ความหมายว่า ..........ต่างคนต่างมีโลกส่วนตัว ......
รู้จักกัน ในส่วนที่ เป็นเท่านั้น..........
ไม่ก้าวก่าย รู้จักเท่าที่อีกคนให้รู้จัก .....ก็ .. เกินพอ
คนแปลกหน้า สำหรับฉัน..ไม่มีคำว่า อดีต อนาคต ............
ไม่ต้องกล่าวอ้างถึงอดีต
ไม่ต้องฟุ้งฝันถึงอนาคต
ไม่ถามไถ่ถึงที่มา
ไม่เสาะหาถึงที่ไป
ไม่มี เธอ ไม่มี เขา
หรือใครอื่น
แม้แต่ เรา ก็ไม่มี ......
ต่างแปลกหน้า .......ที่อยู่ห่างไกล
เป็นเพียงความฝันที่ซับซ้อน
และเป้นเส้นขนานของขอบฟ้า
ที่ห่างไกล ..........
แต่ มีอยู่จริง . .........
ในวันที่รู้สึก เหงา..........
ความรู้สึก ที่ มิตรภาพ.........
ที่ได้รับจากคนแปลกหน้า ........
นับวันคืน ผ่านไป จนกลายเป็นความ.......คุ้นเคยกับคนแปลกหน้า
ที่............
ที่เวียนผ่านมาพานพบ ..........เพียงเพื่อจะจากไป
มีวาระ มีเวลา ล่วงผ่าน แล้วเลยไป
เพราะเป็นเพียง .............
คนแปลกหน้าเท่านั้น ฤา
ฉันเข้าใจ .........
เข้าใจแล้ว ว่าเป็นได้.........
แค่.........มิตรภาพจากคนแปลกหน้า........
ไม่ใช่คนที่หายไปของกัน ........
ไม่ใช่ใครที่อีกคนกำลังตามหา ................
คนแปลกหน้า
ที่มาพร้อมกับคืนที่เหงา ใจ เท่านั้นเอง
หรือ ?.......ความบังเอิญนำพามาในคืนเหงา.. .........แค่นั้น
1 กรกฎาคม 2548 17:47 น.
ดาหลา & ปะการัง
เส้นทาง............
การเดินทาง...............
พบกับอะไรมากมาย..................
ความผิดหวัง .................
สมหวัง ..................
หลอกลวง....................
แล้วอะไรอีก ที่ มนุษย์ เรา พึงกระทำต่อกัน.........
ไม่เข้าใจ ???
วันแต่ละวัน เจอแต่ การหลอก ลวง ...........
ไม่จริงใจ มีแต่ ...........ทำให้ เจ๊บช้ำน้ำใจ
หลอก .........หลอก ให้ตายใจ..............
เห้อ .............
ไม่น่าเชื่อ
ว่าจะ โง่...............และโง่อีกครั้ง.............
ลา และพอกันที
สำหรับความโง่ ที่จะเหลือ ให้ หลอก .............
ในวันนี้ ...........
ไม่เข้าใจนักว่า ทำไม...........
ความจริงใจที่ ให้ต่อกัน ...........
เค้าไม่สามารถที่จะสัมผัสได้เลยหรือ
ทำไม ทำให้ ...........เสียใจ อยู่ร่ำไป.........
อยาก ได้คำตอบ นะ ว่า..........
จริงใจที่ รับสัมผัสได้ ?
1 กรกฎาคม 2548 15:17 น.
ดาหลา & ปะการัง
กริ๊งกริ๊งกริ่ง ดังแว่ว แจ้วบอกฉัน
แต่เอ๊ะนั่น ไม่ใช่ กริ่งปลุกนี่
เสียงนี้มัน สายเรียกเข้า ของเจ้าดี
มือถือมี ชื่อบอก ใ ครโทรมา
หยิบขึ้นมา กดรับ จับใจนัก
เสียงที่รัก ปลุกฉัน แต่เช้าจ้า
สวัสดีครับ คนดี ตื่นได้นา
นี่นกกา บินร่อน ว่อนทั่วแล้ว
อยากจะงอน นักปลุกกัน แต่เช้าเรา
แต่กลัวเศร้า เขาไม่โทร เจ้าจะแป๋ว
ดีใจแท้ สุดที่รัก กลับมาแล้ว
เสียงเจื้อแจ้ว คิดถึงจัง รักมากมาย
ที่รักครับ ตื่นจากฝัน ได้แล้วครับ
แล้วจักปรับ ร่างกาย ให้ผ่อนคลาย
อาบน้ำแล้ว แต่งกาย ให้สวยพราย
แล้วเฉิดฉาย สดใส นะคนดี
พี่คิดถึง มากมาย เจ้ารู้ไหม
คิดถึงใจ จะขาด ชีวาวาตม์
นั่งก็คิด นอนฝันหา โอแก้วตา
รักกานดา มารศรี ที่แดนไกล
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
1112
