3 ตุลาคม 2547 10:01 น.
ดาหลา & ปะการัง
วันวาน
คือ วันที่เคยสุข สดใส
วันวาน
คือวันที้เธอเดินเคียงข้างฉันตลอด
วันวาน
คือวันที่ มีเรา เสมอ ใช่ไหม
วันนี้ .........
ไม่รู้หัวใจ มันอยู่ไหน
วันนี้
ไม่รู้ว่า.... ใจเธอหรือใจฉันที่หายไป...
วันนี้
ไม่รู้ว่า เวลาที่เคยเป็นอยู่ มันหายไปไหมคะคนดี
วันนี้
เธออยู่ไหน เธอ ทำอะไร เธอ ยังเป็นคนเดินของฉันอยู่ไหม
วันนี้
ฉันนั่งอยู่ที่เดิม ที่เดียว ที่เธอบ่นว่า ออกมาได้แล้วพักบ้าง
วันนี
ฉัน คงยืนเดินนั่ง วนเวียน ห้องเดิม ๆ แคบๆๆ
พรุ่งนี้
นั่นสินะ พรุ่งนี้ มันคือ อะไรของชีวิต
พรุ่งนี้
พรุ่งนี้อีกแล้ว ใคร ใหคำตอบไดบ้างว่า
พรุ่งนี้
พรุ่งนึ้.....แปลว่าอะไร ???
พรุ่งนี้
พรุ่งนี้ที่ ใคร ต่อใคร มักบอกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ก้อดีเอง
แล้วเจ้าพรุ่งนี้ มันคือ อะไร ???
2 ตุลาคม 2547 13:07 น.
ดาหลา & ปะการัง
เสียงกริ่งโทรศัพท์มือถือดัง ในกาเป๋า
ดังอยู่ได้เป็นนานสองนาน แย้ว มานไม่ว่าง
ยุ่ง ยุ่ง ยุ่ง อยู่ ไม่ว่าง ครายโทรมา
วิ่งไป วิ่งมาโต๊ะนู้นที โต๊ะนี้ที รี่ ใบงาน
หัวเหอ ยุ่ง แบบ นังฟู ก็มิปาน
สวยสะราญ ราวนาวแจ๋ว.....แป๋ว แป๋วเรา
เสียงเงียบ หาย หายไป แล้วเจ่าโตแระสับ
เออเค้าคงรู้ว่า เรา ฉันนั้นไม่ว่าง
แต่อยากรู้จิง ใคร หว๋า โทรมาเวลางาน
เสียงมันดังกังวาลอีกแล้ว แม่แก้วเอ๋ย
แต่ทำหยิ่ง ไม่กลับไปรับมัน
พอสักพัก งานเข้าที่ กระวีวาด
หยิบเอาเจ้า มือถือ อันจิ๋วหลิว
กดลงไป เบอร์ที่ไม่ได้รับสาย
อยากร้องให้ สัก 1 โห .......แฟนโทรมา !!!!!!!!!!!!!!
2 ตุลาคม 2547 13:00 น.
ดาหลา & ปะการัง
ความรู้สึก ในแต่ละวัน ไม่ค่อยจะบรรเจิดเลย
วันวาน ไม่ สบายทั้งกายและใจ
ความรู้สึก ของคน คน คน
เออ คำว่าคน แปลว่า ลักษณะ ของการกวนอะไรให้เข้ากัน
คิดแล้ว ปวด หมองเน๊อะ เรือง แบบนี้
คิดถึง คน ที่รู้สึก ว่า อยากได้ อยู่ตลอดเวลา
เค้าจะรูสึก เหน็ดเหนื่อยหัวใจบ้างไหมนะ
จะบอกให้เค้าหยุด คงยาก เพราะความอยาก อยาก
อยาก มันอัดเต็มหัวใจ..........
เหนื่อยแทน
ลองหยุด ดูบ้างไหม?
หัดลอง หยุด ความอยากลง
และ หันกลับมาเป็น ผู้ให้ แก่คนอื่นบ้าง
ไม่จำเป็นต้องให้เงินทอง เพราะเป็นของนอกกาย
คงหาได้ แหละ.........
แค่ ถ้อยคำบางคำ...ที่อาจให้ได้
ให้น้ำใจ ให้กำลังใจ ให้ความรู้สึก ดีดี
แก่กันบ้าง..........
การให้ ไม่เคยทำร้ายใคร และ ไม่เคยทำให้เรารู้สึก ว่าเหนื่อย
จะมีก้อ แต่เพียง ความรู้สึก เต็ม และจะไม่รู้สึกว่า ขาด อะไร เลย
ดาหลา & ปะการัง
24-06-2004
2 ตุลาคม 2547 12:46 น.
ดาหลา & ปะการัง
คิดถึงและคิด ถึง
นานแล้ว ที่เราไม่เจอกัน เกือบ ปีแล้วสินะ
ที่ห่างเหิน และเหินห่าง
คิดถึงจึงคิดว่าจะ ดั้นด้นไป หา ผ่านน้ำ ทะเล เร่ รอ่นไป
ให้ หายคิดถึง ........
เธอ ทำไรอยู่นะ ..........เวลานี้
อยากไป นั่ง มองหน้า มอง ให้เต็มตา ให้ หายคิดถึง
แต่ เธอรู้ไหม ว่า ใจ ยัง ส่งไป จาก ขอบ ฟ้า นี้ ไป ถึงริมทะเล นั้น
ความฝันที่เคย มี ยังคงอยู่คู่กัน นะ ตามที่เธอ สัญญา มา มันยังก้องในหูฉัน
จะรอ และรอ วันที่ได้พบและเจอกัน
ไม่นาน นะ รอ นะคนดี ที่รัก ของฉัน
2 ตุลาคม 2547 11:47 น.
ดาหลา & ปะการัง
ยามใด...
ยามใด ที่หัวใจเริ่มเหงา
ยามใดที่รู้สึกว่า ทุกข์ทน
ยามใดที่รู้สึก รันทด
ยามใดที่รู้สึก เศร้าและไร้ค่า
เวลานั้น ....
จง มองออกไป ที่ปลายทางข้างหน้า
จงผ่อนลมหายใจ ช้า ๆ ๆ
จงมองออกไป ที่ปลายทางข้างหน้า
จงจ้องมองมัน และ หาดูว่า มีอะไรที่ปลายทางข้างหน้านั้น
แล้ว.....
คิดและทบทวนสิ่งที่เป็นจริงและเกิดขึ้น
และ.....
ยอมรับ มั ให้ได้ เรพาะ ว่า เราต้องเ อยุ่กับมัน
อย่างเลี่ยงไม่ได้ ........
มีทางเดียวที่จะอยู่กับ มันได้อยางเป็นสุข
คือ ...........การยอมรับ มัน........
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
669
