5 ตุลาคม 2547 17:05 น.
ดาหลา & ปะการัง
แค่รู้ว่ามีคนอยู่เคียงข้าง
ในวันที่อ้างว้างหวั่นไหว
ก้อเพียงพอแล้วสำหรับหัวใจ
ไม่ต้องการใครนอกจากเธอ
ขอบคุณเธอคนดี
ที่อยู่ข้างกันตรงนี้ไม่ไปไหน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ที่มีให้กันเสมอมา
ขอบคุณความรักในสายตา
อยากบอกว่าฉันรับรู้และเข้าใจ
และอยากให้เธอเข้าใจด้วยเหมือนกัน ว่าเธอไม่เคยเป็นคนไกลของฉัน
แต่เป็นคนใกล้ของความผูกพัน
เป็นคนสำคัญในใจ........
5 ตุลาคม 2547 15:29 น.
ดาหลา & ปะการัง
กระทู้ที่หนึ่งร้อยของดาหลาเพลานี้
กระทู้ร้อน หนึ่งหัวใจมาใกล้ ใกล้เธอ
กระทู้หนึ่งร้อยเค้าว่าบรรจงเพ้อ
กระทู้หนึ่งร้อย ขอสอยร้อยหัวเรียงเรื่อง
ท้อ แต่ไม่ถอย .......... ค่อยๆๆคลานก้อไปได้
พ่าย .....แพ้.....แค่ ...........เกม เกมการเมืองละเรื่องชื่อ
อยาก...เป็น.....ดาว..... ระบือไป เพราะอยากไขว่คว้าดาว
ก็เพราะวันวันวาน....วันนี้ ....แล้วก้อ พรุ่งนี้
หุหุ.......สมน้ำหน้าน๊อ คิคิ
แม่คนขี้งอนไม่สนใจ
เห็นมะ ...........ง้อ ซะนะ
เหนื่อยจัง !!!! เหนื่อยจริงนัางนิ่งไม่ได้
เดิน ๆ หยุด ๆ แล้ว หยุด.........สักนิด
หยุดแล้วคิดถึงและคิดถึง เหมือนเป็นหลิวลู่
คิดดังไป หรือไงจึ่งค่อนมาเค้าว่าเรา บ่น
ดาหลา & ปะการัง.....กับ....ความรัก รักอีกแล้ว
แค่คิด .และน่าคิด เน๊อะ คิดอยุ่นั่น ไหนว่าไหวอ่อนและอ่อนไหว
เพราะรอคอยเธอคนดีที่อยากลืมแต่กลับจำ
ฉั น ไ ม่ เ ข้ า ใ จ. ล ม ห น า ว แ ล ะ ด าว เ ดื อ น
ออดคำหวาน หวาน....หวาน.....เพราะ...คิดถึง.... นั้นจริงหรือ
ตามหาไออุ่น.....โลกจริงหรือฝัน ตามความคิดแอบซ่อนเธอ ในหัวใจอยู่
เชื่อแล้ว...............ว่า หนึ่งงความรู้สึก
ทำให้..กาล.เวลา บอกว่า
หัวใจ..ไม่ว่าใครก็บังคับไม่ได้
ฉันจะเก็บ เก็บ ความทรงจำแสนดีที่จริงใจให้
เพราะว่าฉันวันนี้ไม่อาจเปลียนใจ
แม้สายน้ำไม่ไหลทวนกลับมา
เช่นเคย
ไม่ครบร้อย จะคอยๆๆบรรจง
ลงอักษรลำลองพรรณสันต์
เหลือ ก็มากอีกนานเท่าที่จะมันส์
ประเดี๋ยวอิ-ฉันละเลงเอง...จ้า
5 ตุลาคม 2547 09:40 น.
ดาหลา & ปะการัง
coloหลายวัน ผ่านไป ........กับหัวใจที่อ่อนล้า
หลายวันที่ดำเนินไป.........กับเส้นทางที่ อ้างว้าง
หลายเวลาที่เคลื่อนคล้อย.........ไปกับดวงสุริยา
หลายวันที่ขับเคลื่อน....กับดวงจันทรา...........
เดินทาง ผ่านกาลเวลามา จนถึงวันนี้
ชีวิตเหมือนกับเรือลำน้อยๆในแม่น้ำ
เหมือนรถคันเล็กๆๆที่มีผู้โดยสาร อยุ่ในห้องผู้โดยสาร
มีทั้งเด็กเล้กๆๆที่ต้องการการเอาใจใส่และดุแล
มีหนุ่มสาวที่คลอเคลียกัน
มีผู้เฒ่าที่ต้องการความรัก ซึ่งเคย เป็นผู้ให้ความรัก
ในเวลาเดินทาง...........ที่พร้อมกับพนักงานขับรถ
ที่มีจุดมุ่งหมายที่จะ ส่งผู้โดยสาร ให้ถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย
อาจจมีการกระทบกระทั่งกันบ้าง
แต่ ก้อเปี่ยมล้นด้วยความปรารถนา ที่จะ ส่งให้ถึงปลายทาง
ในวันนี้ เราขับรถ..ชีวิตมาได้ไกลเท่าไหรแล้วหนอ
การเดินทาง อีกนานไหม ที่จะถึยังจุดหมายและปลายทาง
เฝ้ามอง สองข้างทางที่ มีเรื่องราว ต่างๆๆเข้ามาปะทะกับชีวิต
มีทั้งสุข ทุกข์ และเศร้าปะปนกันไป
แต่ ไม่มีอะไรมาทำให้รู้สึกว่าท้อแท้และอ่อนล้า...
..........ได้มากไปกว่า การ...........ขาดกำลังใจ...............
ร้องขอและอ้อนวอน กำลังใจ ??? ที่ไหนจะมีให้
จงสร้างมันขึ้นมาใหม่จาก หัวใจของเราเอง
เพราะไม่ มี ใครสามารถ ให้เราได้ตลอดเวลา
เห้อ
ในยามนี้ ที่ทั้งท้อแท้และอ่อนล้าจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอาน่ะ..........
มันเป็นเพียง ความรู้สึก หนึ่งที่พัด มา
แต่ ท้ายสุด ของใจท้อได้แต่ไม่ถอย.........ไม่มีทางอยู่ถาวร
เดี๋ยวมันก้ไป .............
4 ตุลาคม 2547 10:57 น.
ดาหลา & ปะการัง
น้ำตาแห่งความพ่ายแพ้ที่ได้เห็น
น้ำตารื้อพ่ายแพ้ที่แข่งขัน ที่ผ่านไป
แข่งแข่งขัน เป็นเกม ที่ แบ่งกันตามความสามารถ
ยามนี้แพ้ แข่งขัน ยอมรับเกมแห่งการพ่ายแพ้ไป
การแข่งขัน จุดหมายที่ปลายนั้น
เกมแต่ละเกม แข่งกันที่สามารถ
ความถนัดแท้ก็ยังแพ้ที่ดวง ดวง อย่าที่เค้าว่ากัน
แข่งอะไร แข่งได้ แข่ง บุญวาสนา แข่งกันไม่ได้
ยามนี้อยากบอกว่า การพ่ายแพ้
เป็น แบบทดสอบ ใจของผู้พ่ายแพ้
แพ้แล้ว ลุกขี้นมาสู้
แพ้แล้ว ยืนหยัด เพื่อ วันข้างหน้า
แพ้แล้ว เก็บประสบการ์ณ นั้นมาเป็นบทเรียน
ชีวิตนี้ 1 ชีวิต มีค่าเกินใคร
3 ตุลาคม 2547 13:59 น.
ดาหลา & ปะการัง
อยากจะไปเป็นดาวดวงเด่นที่ลอยบนฟ้า
เพราะอยากให้.ให้ทุกสายตาจ้องมองฉัน
หากได้เป็นดาว จะไปไขว่คว้าเอาทุกอย่างที่ วาดฝัน
เอามาประดับหัวใจที่ ใจฝัน
ปลายทางข้างหน้านั้น
ฉันหวัง เห็นสายตาที่ชื่นชมฉันอยู่
เส้นทางนั้นๆ ๆ ฉัน จะไปให้ถึงปลายทางนั้น
สักวันหนึ่งนั้น มันจะเป็นของเรา
ไม่ไกลเกินฝัน แม้บนทางเดินนั้นจะยาวไกลจะเหนื่อยสักเท่าไร
จะ ฟันฝ่า ไป ให้ถึง ยังปลายทางนั้น
ฝันนั้นคงไม่ได้อยู่ไกลเกินเอื้อม
เพราะฝันนั้นไม่ได้ใหญ่จนเกินตัวเกินใจ
ที่ฉันไม่สามารถไปถึงได้ ฝันไม่ไกล ยิ่งใหญ่เกินใจ
ของคนอย่างฉัน
สักวันหนึ่ง ..ฝันนั้นจะเป็นของฉัน
สักวันหนึ่ง ..ฝันนั้นจะเป็นของฉัน
ฉันจะทุ่มเท ทั้งแรงกาย และแรงใจ ที่มีอยู่
บอกกับหัวใจดวงนี้ว่า จุดหมายปลายทาง ที่เรา ฝัน
เพื่อ ฝัน ข้างหน้า ที่ปลายฟ้าที่ คาด หวัง
เพียง..แค่คิด หลับตาแล้ว เอื้อมมือ สัมผัส ด้วยหัวใจ
ที่หนักแน่ และ มั่นคง
ดาหลา & ปะการัง
03-10-2004
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
624
