22 ตุลาคม 2547 19:22 น.
ดาหลา & ปะการัง
แรกพบเธอ ครั้งนั้น ฉันแสนประหม่า
ตาสบตา ความหมาย ตามที่เห็น
ส่งสายตา ซึ้งมาให้ ใจตึกตักเต้น
หวานรอยยิ้ม หวานละไม เต็มใบหน้า
ด้วยเขินอาย กระไรหนอ จ้องมองฉัน
เดินด้วยกัน เคียงข้าง สร้างสัมพันธ์
ต่างเขินกัน ไร้ซึ่งเสียง พร่ำรำพรรณ
ไร้คำพูด แต่ออกบอก ด้วยสายตา
แสนดีใจ คำบอก ออกจากปาก
บอกว่ารัก เธอคนดี คนนี้มาก
แสนลำบาก มาหา ยาหยีที่รัก
แจ้งประจักษ์ รักเราสอง จองคู่กัน
รักต่างวัย ใครก็ว่า ไม่น่าใช่
ด้วยเกรงวัย ห่างกัน มันคลอนคลาย
รักวุ่นวาย ต่างเวลา และความหมาย
รักวัยรุ่น ไม่นานนักรัก ก็คงหน่าย
แต่สามปี แล้วคนดี ไม่หนีหาย
สามปีกว่า ที่เราสอง ประคองคู่
เราเฝ้ารอ วันหนึ่งซึ่ง ตังความหวัง
ว่าสิ่งตั้งใจ ไม่ไกล ดั่งที่ฝัน
คบกันนาน แล้วแก้วตา สุดาพี่
เจอคนดี ที่สุดรัก ภักดีดีมั่น
จะขออยู่ เคียงคู่กัน ดังดวงตะวัน
สุขสมสอง ประคอง ทิวา คล้องราตรี
คำสัญญา ในครานั้น ยังจำมั่น
เมื่อถึงวัน เราสอง ครองคู่หมาย
จากหัวใจ รักกันมั่น มิเสื่อมคลาย
รอกันได้ จวบจนชั่ว ฟ้าดินมลาย
ดาหลา & ปะการัง
22-10-2004
ปล. หนาว แล้วเจ้าข้าเอย เช้า วันนี้ ฝนมันเทลงมา โครม ๆ ๆ
สาย....สักหน่อย ลมพัด ฝนพรำๆๆ ตำตาอยู่ เห็นหลายคู่
คลอเคลียกันมัน อิจฉา
และ ต้อง มาร่ายรำคำกลอน แบบนี้ แหละคนไร้ แฟน....
22 ตุลาคม 2547 15:32 น.
ดาหลา & ปะการัง
พลังในหิน มหัศจรรย์ ที่น่าคิด
ที่เก่ากล้า สามารถอำนาจ ประหลายยิ่ง
ยังต่อชีพ ชีวารักษา โรคาจริง
เสริมศรีมิ่ง พลังเพิ่มดี ให้ชีวิน
หินสีม่วง อ่อนงามนาม อะเมทิสต์
ทำให้จิต ใจสงบมีสง่าเพิ่มราศรี
ช่วยเสริมสร้าง บันดาลให้ทำงานดี
ไหลเวียนดี เครียดหาย สบายใจ
งามแท้แม่ โรสควอตซ์ พลอดรักกวาน
ป่วนจิตตาม อ่อยโยน โอนอ่นไหว
แม้เปราะบาง แตกง่ายต้องเอาใจ
อบอุ่นไซร์ โอบอ้อม แม่เมตตา
ชื่องามฟ้า อะความารีน หินสีใส
ต้องเหลวไหล เติมเต๋มรัก จักษ์สบาย
ถ่ายทอดให้ สิ่งดีผ่าน สำราญราย
หมดปัญหา ใดใดด้วย ช่วยเยียวยา
เปล่งประกาย โปร่งใส ใจคริสตัล
งามเลิศล้ำ ความคิดงาน เชิงสร้างสรรค์
หากสวมครอง สองผสาน ส่งเสริมวรรณ
งดงามไม่มี เปลี่ยนผัน วิญญาณเย็น
มองโลกงาม แง่ดีที่ ทัวร์มาลีน
สะท้อนมนต์ ขลังปัดเป่า เศร้ากังวล
ให้กลืนกลม ผสมผสานรอน สะท้อนวน
ให้เหมาะสม เป็นอัญมณี ศรีครอบครัว
เขียวอมฟ้า เทอร์ควอยส์ คอมมองฟ้า
สีน้ำทะเล ฟ้าครามยาม หย่อนใจ
ดูสดใส สุขพิเศษ คุ้มครองให้
สุขสดใส ป้องภัยยาม ย่างกราย
ชื่องามแปลก เขียวเข้ม ลับลึกดึงดูด
จินตนาการ พนอหนอทุ่งหญ้า ชอุ่มเขา
มาลาซิทนี่ หนอพอชม สมปรารถนา
บำบัดรักษา พิษกายา น่าฉงนใจ
ดำนิลเนตร เพิ่มสง่า น่าพึงจิต
เพิ่มสง่าดี น่าเชื่อถือ คือโอนิสศ์
เป็นเจ้าจิต ให้พอใจ มั่นมิตร
เข้มแข็งนำ ให้บรรลุ สู่จุดหมาย
ดาหลา รัก ปะการัง และรักหินสี ที่ ผู้คนมองว่าไร้ค่า
แต่ มัน เป็น สิ่งที่ดีที่สุดของดาหลา
ดาหลา 7ปะการัง
22-10-2004
22 ตุลาคม 2547 11:06 น.
ดาหลา & ปะการัง
แต่เดิมไร้ ค่าราคา เท่าก้อนหิน
ไม่ใช่ดิน แข็งแกร่ง แปรผันผ่านเวลา
หมื่นปีหมื่น ล้านพัน กาลนานมา
ก้อนต่อก้อน นานนับ จับตาดู
หินดินน้ำ วนเวียน ล้วนเวียนผ่าน
เนาว์เนิ่นนาน หลายปี มีอายุ
เท่ากัยโลก โลกากลมกลม ที่น่ดู
ความงามชู เชิดหล้าเย้ย ฟ้าดิน
ยุคสมัย เก่ากาล นำมาใช้
ตกแต่งให้ ประเมินค่า นานานับ
ร้อยสร้อย สายศรีสง่า น่าจองจับ
คุณค่าเอนก ปกปักรักษา ภัยภยันต์
พลังในหิน มหัศจรรย์ ที่น่าคิด
ที่เก่ากล้า สามารถอำนาจ ประหลายยิ่ง
ยังต่อชีพ ชีวารักษา โรคาจริง
เสริมศรีมิ่ง พลังเพิ่มดี ให้ชีวิน
ยุคใหม่นี้ ให้นามหิน ดีที่สี
สมดุลดี เติมชีวี ชีวิตคน
จากพลังงาน พิเศษล้ำ นำสมดุล
กลายป็นมนต์ เสน่ห์ล้ำ อัญมณี
นอกจากงาม นำมารักษาโรคาได้
ด้วยอำนาจใด ก็ไม่รู้ ดูลึกลีบ
สวมประดับ เด่นคู่กายา คณานับ
ทวีค่าประโยชน์ เลิศล้ำ ตามอิทธิพล
ดาหลา & ปะการัง
22-10-2004
21 ตุลาคม 2547 18:53 น.
ดาหลา & ปะการัง
เดือนเพ็ญ สิบสอง น้ำเจิ่งนอง
ฉันเฝ้ามอง หาคนดีปี แล้วปีเล่า
แต่ก็เหงา เหลือเกิน เพราะไร้เงา
ที่เคยเฝ้ามองประคอง กระทงธาร
ลอยกระทง ส่งทุกข์ไป กับแม่คงคา
ลำนาวา น้ำเนืองนอง สองตลิ่ง
นำกระทง ใบน้อยปล่อย ไปจามจริง
ขอฝากแม่ คงคาทิ้ง รักไม่จิงเธอ
รอเธอรอ มาลอยกระทง โคมลอยนั่น
มองความฝัน ร่อยอารยธรรม แต่เนิ่นนาน
หวั่นใจแท้ ปีนี้ ไร้คู่ แสนร้าวราน
เพราะไร้เธอ เคียงข้าง กาย
ไม่อยาก เห็นรอยอดีตที่กรีดใจ
เธอจากไป พร้อม ใจที่ แหลกสลาย
ก้มหน้าร่ำให้ ใจเจียนมะลาย
เธอเธอไป ไร้ ร่องรอย
ดาหลา เพ้อหา เพลา ลอยกระทง....... ซะ........แร้ว
ดาหลา & ปะการัง
21-10-2004
21 ตุลาคม 2547 12:05 น.
ดาหลา & ปะการัง
เกิดเป็นคน ครบมา สามสิบสอง
พ่อประคอง แม่โอบอุ้ม แลชูเจ้า
แต่ละย่าง ก้าวย่ำ บนโลกเรา
หาเงื่อนไข อะไร เป็นไม่มี
สองมือท่าน เพียรสมสร้าง แนวความคิด
สะสมจิต ใฝ่ดี แต้มสีสัน
ก้าวเดินเรียบ เรียบเฉียบ เนี๊ยบตามกัน
พ่อแม่ดัน ให้ดีมีศรี ต่อชีวัน
เมื่อเติบใหญ่ ผูกใจ ใฝ่หาทรัพย์
ความคิดจับ ลึกใจ ให้โลภหลง
รี่รีบรับ จับวาง ดั่งจำนงค์
ต่อตัวตน ตามเติบโต โอ้อัตตา
ตั้งหน้า ตามหา ตัณหาเร้า
ไม่สุขเศร้า เร้าละโมบ ครอบงำ
เพราะคิดไว้ ยิ่งใหญ่ ใคร ใครจำ
เงินตราไซร้ สิ่งจำเป็น สำหรับตน
สร้างอำนาจ ระบาด คาดหวังไว้
ต้องยิ่งใหญ่ ปฐพี มีใครอ้าง
ผู้ยิ่งใหญ่ เข่นฆ่า ประกาศกร้าว
ความเลว ให้บาป ตราบจนตาย..
ดาหลา & ปะการัง
21-10-2004
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
845
