21 ธันวาคม 2547 18:01 น.

แอบเพ้อ....แอบฝัน....

ได้แค่แอบ แอบรักเธอ ละเมอไป
ได้แค่ แอบ แอบมอง ยามเธอเผลอ
ได้แค่แอบ ติตามคอย แอบห่วงเธอ
แค่ละเมอ ลักยิ้มคนดีที่ จำไปเพ้อ.........

เธอคนดี จะรู้ไหม ใครแอบเพ้อ
ใครคนหนึ่ง แอบมองเพ้อ แอบละเมอ
ทุกวันเพ้อ ฝันเพราะรัก ต้องพบเจอ
วันนี้เจ๊บ เจ๊บเพระ เธอมี ใครจับจอง

ไม่ขอเธอ รัก ฉัน ในวันนี้
ขอแค่มี เพียง สายตา อาทรคล้อง
ให้ฉันสุข กับรอยยิ้ม เติมให้ใจพอง
หวังเพียงสักวัน เธอมองมา ด้วยหางตา..........

เห้อ เวลา ใน ประทศไทย......๑๗.๒๕ น.
ดาหลา 7 ปะการัง
๒๑ ธันวาคม ๒๕๔๗

1288

love

comment

20 ธันวาคม 2547 23:39 น.

คิคิ.....นอนม่ายหลับ

ดาหลา & ปะการัง

อยากบอก บอกว่า ว่าคิดถึง
อยากบอกไปว่าใจเฝ้าคำนึง
อยากบอกไป รักรำพึง
อยากบอกไปว่ายังเฝ้ารอ

บอกไปอย่างไร เธอไม่รู้หรอก
บอกไปไกลแค่ไหน ถึงไหมหนอ
อยากบอกว่า รอและรอพนอ
ก้อแค่ได้แค่บอกมันออกไป

เห้อ เพ้ออะไรเวลานี้หนอ
เพ้อแล้วเพ้อ ก่อนนอนคงไม่ไหว
เพ้อแบบนี้จะข่มตาได้อย่างไร
เพ้อเพ้อไปมิใยไม่หันมอง

พี่พี่น้องๆๆอย่าเพ้อเมินหน้านะ
พี่พี่น้องจ๋าสาระไม่ได้คล้อง
อยากพ้องคำหวานผ่านไตร่ตรอง
ไปให้ถึงถึงบังอรที่เมืองคอน..............

ดาหลา & ปะการัง
๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๗
เพ้อ........ละเมอ ที่ เวลา ๒๒.๕๙ น.
เวลาประเทศไทย.............รักเธอประเทศไทยยยยยยยยยย

776

love

comment

20 ธันวาคม 2547 17:41 น.

ค้นหาก่อนใจ...........สิ

ดาหลา & ปะการัง

เวลานี้ ............เหงา ๆ
มองออกไป ไกลและไกลจนสุดสายตา...............
เห็นความวุ่นวายภายนอก ..........

แต่ในหัวใจร้าวรอน เหลือ เกิน
ทำไมนะ ..........
ทำไม ในบางช่วงเวลา รู้สึก เงียบเหงา

ฉัน วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่งหนี มัน !!!!!
แต่ ทำไม ฉันหนี มันไม่พ้นนะ...............

มีคนมากมาย แสวงหาอะไร ๆต่าง ๆๆ ที่จะมาทำให้คลายเหงา.......
ฉันก็ไม่แตกต่าง จาก คนเหล่านั้น

วิ่งหนี มัน ความเหงา !!!
แต่หาพ้นเงื้อมมือ มันไปได้...........แม้แต่วินาที ยิ่งหนี ก็ยิ่งเจีบปวด..............

เหงาอีกแล้ว...........
ไม่รู้จะทำอย่างไรดี...........กับมัน...........
น้ำตาริ้นรื้อ ที่ขอบตา ............
หันหน้า เข้าไป หามัน ................เจ้าความเหงา

เจ้าบอกฉันทีสิ ว่าทำไม....ทำไม ฉันจึงเหงา แบบนี้
เจ้า เอง รู้จักตัวเองไหม ว่า อะไร ทำให้เจ้าเหงา เจ้าทบ ทวนสิ เจ้าความเหงาร้องถาม
ฉันไม่รู้

เจ้าลอง คุยกับตัวเองบ้างไหม คุยตามลำพังสิ แล้วเจ้าจะค้นพบนะ
ว่า ในความเงียบเหล่านั้นเจ้าจะพบกับตัวเองและรู้ว่าควรจะอยู้กับเราได้อย่างไร
โดยไม่ร้าวรอน............ลองดูสิ ....

คุยกับตัวเอง ฉันพึมพำ....แล้วฉันจะคุย รู้เรื่องไหม นะคุยกับตัวเอง.....

แต่น่าลองทำดูนะ

ฉันค้นพบ ว่า...... ในความเงียบนั้น ๆ พบว่า ฉันอ่อนแอ อ่อนไหว
แต่มันไม่ได้ ทำร้ายฉันเลยนะ แล้ว ใครเล่า ทำร้ายฉัน.....
ฉันไม่พอใจที่จะมี ชีวิต เพียงแค่นี้ ไหม ? นั่นคือ คำถาม....

ทำไม ฉันไม่ลอง พอใจในสิ่งที่มีอยู่ และพอใจ ในชีวิตเล็ก ๆๆ ของฉัน

สร้าง ความสุขจาก สิ่งที่อยู่รอบๆๆกาย
เข้าใจในความแตกต่าง ระหว่างคน แต่ละคน
มอง คนอื่นๆๆ เหมือน เรา .......
และ จงอย่าลืม ว่า คำว่า..... ขอบคุณ ขอโทษ

มันควรจะ อยู่ ชิดริมฝีปาก และ หัวใจฉันเสมอ...........แล้ว มันไม่เหงา

ไม่เศร้าใจ..........เพราะใจสุข

อื่ม ..........ฉันเข้าใจแล้ว หล่ะ .........

ใจฉันนี่เอง สร้าง ให้เกิด เหงา เพราะไม่ เข้าใจ แม้กระทั่ง ใจตคัวเอง

ตอ่ไป นี้ ความเหงา จะอยู่เป็น เส้นขนาน ของชีวิต ตลอดไป .............

ดาหลา & ปะการัง
๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๗
เวลานี้ ที่ประเทศไทย..........๑๗.๐๕ น.
รักเธอประเทศไทย.................

870

love

comment

19 ธันวาคม 2547 13:20 น.

ในความ.....ว่างเปล่า....

ดาหลา & ปะการัง

..ในความว่างเปล่า..

ในความว่างเปล่านั้น ......
อย่า อย่า พยายามที่จะหา ความเป็น ใคร ในความ ว่างเปล่า
ความว่างเปล่า ในใจ ของคนที่เค้าไม่มี เราอีก แล้ว
ไม่มีแล้วที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของความคิด
ซึ่ง มันกลายเป็นความ ว่างเปล่า ของวันนี้

เราต้อง ทำ ตัว ให้เบา และ เบา เข้าไว้

ทำไมต้องตัวเบา
ก้อ เพราะ มันรู้สึก เหงา รึเปล่า
ทำไม มันต้องตัวเบา
ก็เพราะ รู้สึก ว่า ว่างเปล่า ไม่
ทำไมต้องตัวเบา
และ ทำไม ทำไม ทำไม รับมันไม่ได้ซะ ที

ในการยอมรับ ที่บอกว่าทำไม่ได้ สักที
ยังยังคงเหลือ ความหวัง ลม ๆ ๆ แล้ง ๆ ๆ ๆ
อยู่ หรือเปล่า............

วันคืน มัน ผัน ผ่านไป ทุก ที ทุกที
มันไม่มีวันที่จะเดินย้อน ถอยหลังไป
และเราก็ไม่มีวันที่จะเดินถอยหลัง
กลับเข้าไป ในความว่างเปล่านั้น

ในความว่าง เปล่าของ หัวใจ ของเค้าได้อีก ..........แล้ว

ดาหลา & ปะการัง
๑๙ ธันวาคม ๒๕๔๗
เวลา ที่นี่ประเทศไทย.....๑๒.๕๔ น.

ในความ.....ว่างเปล่า....

1165

love

comment

19 ธันวาคม 2547 09:09 น.