14 มกราคม 2548 16:42 น.

ให้ใจ.....ให้ใจ

.............ชีวิต นี้ หนึ่ง ชีวิต............

ที่..........ฉันไม่รู้ ............
วัน เวลา และ อนาคต...............
ชีวิตที่รู้ว่า อยู่ตามหน้าที่.............

ชีวิตที่รู้ว่าตื่นมา ต้อง ทำนั่นโน่น นู้น..............
ชีวิตที่ไม่รู้ วันว่าง วันหยุด คือ อะไร............
ชีวิตที่ไม่หัวใจ............มีแต่ร่างกายและกลไก............

ชีวิตที่โหยหาแห้งแล้ว ขาด การดูแล ..........
ฉัน อยู่อย่างโดด เดี่ยวและเดียวดายท่ามกลาง ผู้คนมาก มาย

ฉันอยู่ท่ามกลางกฎเกณฑ์ ต่างๆๆนานา
ฉัน เพียร รักษา ชีวิต เพื่อ อีก หลาย ๆ ชีวิต ที่ต้องการดูแล

แล้ว.........แล้ว.........

แล้วจะมีใคร.สนใจที่........ จะ.......... เอาใจเขา ทั้งหลาย มาใส่ ใจฉันบ้างไหม ?

ฉันเดิน ยิ้มแย้ม ท่ามกลางคราบน้ำตาแห่งความรันทดใจ
เหงา.......เหนื่อย........ท้อแท้.........หมดหวัง.........

จะมี ใครสักคนไหม สนใจ............

จากวันนั้น ...........
วันที่คุณเดินเข้ามา ในชีวิต
ไม่รู้จาก พรหมลิขิตหรือกรรมเกี่ยวข้องกัน..........

ฉันไม่รู้หรอก ...........รู้แต่ว่า
วันเวลาที่เรา พบกัน ไม่นานก็จริงอยู่ ..........
กำลังใจที่ คุณมี ให้ฉัน ความรู้สึก ห่วงหา อาทร...........ตลอดเวลาและเสมอมา

นั่น เป็น สิ่งที่ดี ที่สุด ..สำหรับฉัน

ไม่รู้ ว่าเกิด อะไรขึ้น กับความรู้สึกและหัวใจของฉัน

รู้แต่ว่า วันนี้ ชีวิต มันมีความหมาย
เหมือนต้นไม้ได้รับน้ำ ที่เย็นฉ่ำ คืนชีวิตชีวา

ที่ทำให้ต้นไม้ ที่ชีวิตใกล้ตาย มีความหมายค่ะ...........

ขอบคุณค่ะ ...........สุดที่รัก.........
ขอบคุณ ............

ดาหลา & ปะการัง
๑๔ มกราคม ๒๕๔๘
เวลา ๑๖.๐๖ น.
สงวนความรู้สึก และเขียนไว้
เวลานี้ที่รู้สึกว่า นะ..........บอกไม้ถูก อ่ะ

1464

love

comment

13 มกราคม 2548 19:33 น.

หนี้.....ชีวิต

ดาหลา & ปะการัง

ในโลกเรามีหนี้หลายอย่าง

หนีเงิน หนี้บุญคุณ ...............หนี้

หนี้.........ชีวิต

หนี้.............

ชีวิตของฉันเป็นหนี้คุณ ซะตั้งแต่เมื่อไหร..............
ทำไมนะ ในทุกห้วงคำนึ่ง ..................
ทุกห้วงของอารมณ์ ..............
ทุกห้วงของลมหายใจ...............

ทำไมคุณวนเวียน อยู่ ในชีวิตของฉัน ตลอดเวลา.............

แต่ถึงแม้ฉัน จะเป็นหนี้..............
เป็นลูกหนี้ของคุณ..............

แต่ก็นะ................

ฉันยอม แหละ ยอมเป็นหนี้ชีวิตของคุณ ............
ตลอดไป .............

ชั่วนิจนิรันดร์.................

ฉันรักคุณนะ....................

ดาหลา & ปะการัง
๑๓ มกราคม ๒๕๔๘
๑๙.๑๑ น
เวลาที่ คิดถึงเจ้าหนี้..................

1796

love

comment

13 มกราคม 2548 17:08 น.

ลาเจ้า อาลัยใจ

ดาหลา & ปะการัง

รำพึง รำพัน ฝันหา
สบตา กานดา ยาหยี
แรกพบ ยิ้มแย้ม คนดี
ครานี้ ตัดใจ ไม่ลง

ลาน้อง แสนไกล ให้หลง
ใจพวง ห่วงเจ้า เฝ้าหวง
ร้องบอก ถึงเจ้า ฤดีดวง
แนบทรวง มีแต่ รักเอย

วานลม บอกรัก ร่ำเฉลย
เหมือนเคย ร่ำร้อง ก้องไป
บอกไว้ ปลายฟ้า แสนไกล
ส่งไจ มอบรัก ภักดิ์เจ้า

วันนี้ แสนเศร้า ใจเรา
Miss เจ้า คนไกล ปลายฟ้า
สั่งฟ้า ฝากลม ไปหา
กานดา น้องเจ้า พี่รอ............

ดาหลา & ปะการัง
๑๓ มกราคม ๒๕๔๘
เวลา ๑๖.๕๔ น

รำพึงรำพัน เพ้อไป เรื่อยเปื่อย

อยากลอง กลอน ๖ ตกน้ำ ดุ
รู้ว่า ถ้อยคำยังไม่สะสวย แต่เอาตาม ตำรา มาก่อง.............
.เด๋ว เค้าจะเสียจายยยยยยยยยย

ลาเจ้า อาลัยใจ

917

love

comment

13 มกราคม 2548 10:03 น.

รัก...และเข้าใจ

ดาหลา & ปะการัง

รัก...........คำเดียวสั้น ๆได้ใจความ............
คิดถึง.........เป็นคำบอกเล่าของความรู้สึก..............

ที่ นะ.........ทำให้ร้อนหนาว.........มิส่าง

ห่วงใย.........ก้อคือการกระทำของให้ใจสั่งให้ทำให้บอก
รักกัน...........มันเกิดขึ้นได้อย่างไรนะ
ใครบอกได้บ้างป่ะ........

ความรู้สึกที่เติมเต็มหัวใจ..........

คงไม่เต็มง่ายๆ หรอก..........
ความรักต้องการการเอาใจใส่และดูแลกัน...........

เติมแล้วหมั่นดูแลใจของกันและกัน

รักยามหน้าแล้ง หัวใจจะไม่แล้งหรอก

ขอให้.................
มีคุณ..........มีฉัน..............
คุณให้........ฉันให้......................
ฉันทุกข์..........คุณทุกข์แล ปัดเป่า....................

มีสุขเราร่วมเสพ ร้อยหัวใจ...........ต่างมีกันและกัน............
เดินเคียงข้างกัน.................ไม่ทิ้งกัน

ตามจุดหมายของความรู้สึกที่ดี.........ที่มีให้กัน
ในเส้นทางของรักและเข้าใจกัน.............ของเรานะคะคุณ

ดาหลา & ปะการัง
๑๒ มกราคม ๒๕๔๘
๒๒.๐๐ น.
เขียนและสงวนสิทธิ์.........ในนามเราเอง

รัก...และเข้าใจ

1334

love

comment

12 มกราคม 2548 19:32 น.