19 มกราคม 2548 19:06 น.
ดาหลา & ปะการัง
เพลงพิณ เพลงนั้น ดีสี คีเคาะ ไพเราะ เสนาะ หู
ในใจว้าวุ่น ว้าวุ่นอีกแล้ว ...............
เพลง หวานปนเศร้า กระทบ หัวใจ ให้ไหวหวั่น
ให้หวั่นไหว ตามแรง พริ้วเพลงรำพึง...........
พิณเพลง รำพึง เหงาเศร้าเค้าน้ำตา.............
ไม่ได้ฟังเพลง พิณของจีน และขลุ่ยจีนมานาน
ได้สดับ วันนี้ ............ร้าวรอน เหมือนจะถอนพิษไข้ ......
ในใจ หวลให้ รำพึง.ถึง
ใจหนอใจคิดถึง รำพึงถึงคนไกล ที่ปลายฟ้านั่น
อยากจะรู้ อยากจะเห็น เธออยุ่อย่างไร ในยามนี้............
หนาวร้อน นอนสบายหรือไม่ ใจห่วงหา...........
เห้อ .....ความรัก เสน่หา .............
มันทำให้จิตใจร้อนรุ่ม ร้อนรน ............
แบบนี้เองหรือ..............
แต่ก่อน ไม่เคยรู้ว่า รัก และคิดถึงใครสักคน
เป็นอย่างไร............
ฉันเรียนรู้เรื่องความรัก จากคุณ...........
เรียนรู้ที่จะอยู่กับมันอย่างมีความสุข............
เลือกที่จะ จดและจำ ในสิ่งที่ดีของคุณ............
เลือกเก็บความทรงจำ ของเรา เอาไว้ ที่ ก้นบี้งของหัวใจ...........นานเท่านาน
โดยมี จิตใต้สำนึกเตือนเสมอว่า .........
มีคุณ อยู่ เพียงเคียงข้างหัวใจ............
นาน เท่านาน............. นะ
ดาหลา & ปะการัง
๑๙ มกราคม ๒๔๘
เวลา เย็น ๆ ๆ๑๘.๓๙ น.
ฟังเพลง บรรเลง พิณและขลุ่ยจีน
ขอ เขียนถ่ายอารมณ์ ที่ พึงสัมผัสได้เวลานี้
ปล. เพลงประกอบ หาไม่ได้อย่าง ที่ ใจคิด แต่ แนว ๆ ๆ ๆ ๆและ หวานปนเศร้า ............
18 มกราคม 2548 23:30 น.
ดาหลา & ปะการัง
ไม่รู้ว่าอะไรเหมือนกัน........ฉันเวลานี้
กับ..............
ความจริงที่เป็นอยู่..........
ชีวิตมีแต่วันนี้ และวันนี้ เท่านั้นหล่ะ
ไม่มีใครล่วงรู้ได้เลยว่า..............วันพรุ่งนี้จะมีไหม.................
จะได้มีโอกาสลืมตามองโลกที่แสน วุ่นว่าย
มองเห็นศัตรู เด็ก ผู้หญิง ผู้ชาย ลูกเล็กเด็กแดงหรือแม้แต่คนรัก
อื่ม.........ไม่มีใครล่วงรู้ได้เลย
มันเป็นคำถาม ที่ ไม่มีคำตอบเลยจริงๆๆ
ชีวิตของเราอยู่กับความจริงครึ่งหนึ่ง และอยุ่กับความฝันครึ่งหนึ่ง
ในโลกของความจริง คุณ!!! ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะมีฉันเคียงข้าง ไม่มีแม้แต่จะเอื้อมมือมาสัมผัสฉัน
โลกของความจริงทั้งคุณและฉัน.............เราต่างต้องยอมรับมัน
ต่างรู้หน้าที่ที่พึงกระทำ อย่าให้บกพร่อง
นั่งที่โต๊ะตัวเดิม คอมตัวเดิม ๆ เพลงเดิม ๆ
ครอบครัว คนรอบข้างเดิม ๆ
เขียนสิ่งที่มันอยู่ในหัวใจ อยู่ในความคิดของฉัน
ฉัน.............
ซึ่งไม่รู้ว่า ............หากพรุ่งนี้ ฉันไม่มีแม้แต่ลมหายใจที่จะลุกมาเพื่อ ส่งข้อความถึงคุณ ได้และไม่รู้ด้วยว่าจะมีแม้แต่ จะได้บอกลาคุณไหม !!!
คุณจะเป็นอย่างไร.............
คุณเป็นคนดีที่สุดที่ วางหัวใจไว้เคียงข้างหัวใจคุณ !!!
คุณเป็นผู้ให้สิ่งดีดีกับฉัน............
อยากบอกว่า ...................ขอบคุณ
ที่ทำให้โลกความฝันของฉัน สมบรูณ์ และมีค่ามีความหมาย ที่สุด
สำหรับ หนึ่งชีวิตนี้ของฉัน พึงจะได้รับมัน.........
น้ำตา แห่งความปิติ เกิดจากหัวใจเวลานี้
คุณบ่นเสมอว่าฉันอ่อนไหว ฉันอ่อนแอนะ
ฉันรู้ตัว ตัวตนที่เห็น เป็นเพียงเปลือกนอกของชีวิตเท่านั้น
ใครๆ ก็คิดว่า ฉันแข็มแข้ง แข็งแกร่ง เกินหญิง
แต่จริง ๆ ฉันอ่อนแอ ฉันไม่มีความแกร่งอย่างที่เห็น
ฉันไม่แตกต่างจากผู้หญิงทั่ว ๆไป สักเท่าใด
ไม่รู้สิ ..........
กระนั้น.............ฉัน
ฉันจะ...........รอคุณ อยู่ ปลายฟ้าโน้นนะ
ฉันจะรอ...............
รอวันหนึ่งที่ ฉันมีคุณอยู่ ทั้งโลกจริงและโลกฝัน
rami_ta
ดาหลา & ปะการัง
๑๘ มกรา ๒๕๔๘
เวลา นี้ ๒๓.๐๕ น.
18 มกราคม 2548 09:39 น.
ดาหลา & ปะการัง
อะไรคือ...........ความถูกต้อง..........
อะไรคือ............ความรู้สึก สำนึก..............
อะไรคือ...........ผิด ชอบ ชั่ว ดี หน้าที่ และ ความรับผิดชอบ
ต่อการกระทำ.................ฉันไม่เข้าใจ นะ..............
ทำไม .............
อะไรๆๆ ที่เห็นอยุ่ เจออยู่ ในแต่ละวันของชีวิต.............
เห็นคู่รัก หลายคู่ แรก ๆ ๆก้ รักกันหวาน พ่อจ๊ะแม่จ๋า .............
หวานกัน จน แอบแอจฉา เนืองๆ ๆ ๆ ...............
อยากได้อะไร หาให้ อยากทำ อยากไป ไปด้วย ..ไม่อยาก ห่าง แม้แต่ เซ็นต์เดียว
เวลา..............ผ่านไป
ทำไมเหรอ สิ่งที่เคยบอกว่า ให้ได้ ตลอดเวลา มันหายไป ทีละนิด
ความหวาน ทั้งหมด ทั้งมวล...........
อื่ม อะไร..........หรือ ...........
จำได้ว่า เคยเขียนเรื่องนี้ มาครั้งหนึ่ง ..........
อะไรที่อยู่ ใกล้เกินไป มัก มองไม่เห็นค่า............
แต่ เวลา ผ่านไป ชินกับการ ที่ อยู่ด้วยกันนานๆๆ .........
ลืมที่จะเอาใจใส่ อย่างเคย ซึ่ง ไม่ต้องมากมาย
แต่ คงขอแค่ แคร์กันบ้าง..........
ขอแค่ สนใจ .........มองกันสักนิด..........
การอยู่ ด้วยกัน สถานะคู่รัก .......คู่ครอง ..........
ต้องปรับตัว..ทั้งคู่ เพราะต่าง มาจากคนละ ถิ่นเกิด ต่างการเลี้ยงดู
แต่มิ ได้หมายความว่า ต้องลง ทุนปรับอะไรมากมาย.........นี่นา
เพราะคุณลงทุกที่รักกัน และเคียงข้างกันมาแล้ว..........
ต่อไป ก็คิดว่าจะทำกำไร..........ให้ชีวิตเป็นสุข
หรือ ทุกข์ เพราะขาด ทุนรัก.......( ทำกันเจ๊บหัวใจ )
ดาหลา & ปะการัง
๑๘ มกราคม ๒๕๔๘
เวลา ๐๙๐๕ น.
17 มกราคม 2548 22:09 น.
ดาหลา & ปะการัง
พอใจ..........
ความพอใจ.............
ตรงกับคำว่า ได้ตามความรู้สึก ............
พอใจอะไรบ้างหนอ ในการ อยู่ ทุกวันนี้........
พอใจที่มีคุณอยู่ ใกล้ ๆ ๆ ในหัวใจ
เก็บใจคุณแนบกับใจฉัน...........
พอใจในความรู้สึกที่ห่วงหา อาทร.........
พอใจเมื่อเค้า ล่วงรู้ ไป ถึงความรู้สึกของฉัน..........
พอใจกับการง้อทุกครั้งที่ฉันงอน............
จนบางครั้ง......ให้เกรงว่า.............
คุณจะหายไป.............เพราะความงอนนี้
ถามว่าพอใจกับ วันเวลา ที่เป็นอยู่อย่างนี้แล้วหรือ............. ไม่
ฉันว่าฉันพอใจและสุขใจนะ.......
แม้นว่าในวันข้างหน้าจะจบที่...............เสียใจ
ฉันก็..............พอใจ
พอใจในวันนี้และพรุ่งนี้ เพราะว่า...........
ไม่รู้ว่าวันมะรืนจะเป็นอย่างไร.............
ดาหลา & ปะการัง
๑๗ มกราคม ๒๕๔๘
เวลานี้ ๒๑.๔๐ น.
16 มกราคม 2548 15:39 น.
ดาหลา & ปะการัง
อุปะโหลก วันนี้ เป็นวันครู.........
แต่ ใครรู้บ้าง วันครูที่แท้จริง วันไหน........
สำหรับ ฉัน............
วันทุกวันของฉัน...........มีแม่เป็นครู ใฝ่ให้รู้ สาระพัน
แม่ผู้มีบุญคุณ ล้นท้น .........
น้ำนม กลั่นจาก เลือดในอก ให้ดื่มกิน...........
ไม่สิ้นความรู้สึกระลึกถึง............
ไม่ลืมเลือน.............คุณแม่ครู
เวลานี้เป็นแม่ ผู้ให้ชีวิตหนึ่ง
จิตสำนึก ระลึกเตือน ตำแหน่งครูผู้ยิ่งใหญ่.........
.สั่งสอน ฟูมฟัก รัก บุตร..........ให้ได้ดี.....เป็นคนดีของ บ้านเมือง ...........
ดำเนินตามรอยแม่ครู ผู้สอนสั่ง................
ให้เติบโตเป็นเด็กน้อย เดินต้อยๆๆตามครูที่ สถานศึกษา ...........
เสริมปัญญาจาก ความรู้ ครู ผู้ ให้............
วันนี้ วันครู ผู้สั่งสอน..........
แต่ขอก่อนขอก่อน........ขอ..........
ขอกราบแทบเท้าบิดร มารดา .......ผู้ให้กำเนิด เกิดมา ............
กราบแทบตักคุณครู ผู้ เติมเสริม ปัญญา ให้แตกฉาน
และต้องขอบบขอบคุณ........
ขอบคุณ......เงินในกระเป๋าตังของพ่อแลแม่ ที่ ให้มา
ขอบคุณ........พ่อค้าแม่ค้า อำนวยให้ อาหารเรา............
และ อีกมากมาย นับแต่ลืมตาม มองโลก จน ปัจจุบัน..........
สิ่งสำคัญ วันนี้ไม่ได้พิเศษ สักเท่าไหร .........
วัน ปกติ แหละนะ ฉันว่า ..........
วันนี้ .........วันไหน หาก จิตใต้สำนึกระลึก คุณครู ............
เพราะ สอนสั่ง ให้ เติบโต เป็นบัว พ้นน้ำ งดงาม........
กราบพ่อ กราบแม่ .........แม้ท่านไม่ได้เลี้ยงดู...........
.เท่ากับ ได้ ระลึก คุณครู...ที่แท้จริง
บ่งบอก กตัญญู......
ดาหลา & ปะการัง
๑๖ มกราคม ๒๕๔๘
วันครูแห่งชาติ ไทย................
อยาก ส่ง ความรู้สึก ว่า เวลานี้...........
ครู ..........ต่างจาก ครู แต่เดิม............ๆ ๆ ๆ ๆ มากมาย...............
บางส่วน ยัง สักแต่ ใช้คำว่าครู
แต่ บาง ส่วนก็ นะ ขาด จิตสำนึกของการเป็นครู................แก้ไข ได้ไหม ?........
หน้าส่วนตัว
2989
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
