24 มกราคม 2548 17:38 น.
ดาหลา & ปะการัง
แค่รู้ว่า............ว่ายังแคร์............ใจฉันอยู่
แค่รู้ว่า..........คิดถึงกัน...........วันละนิด
แค่รู้ว่า........คุณมีฉัน........เต็มดวงจิต
แค่นี้ก็.......รัก.........คุณเต็มเต็ม สี่ห้องใจ.................
ดาหลา & ปะการัง
๒๔ มกราคม ๒๕๔๘ ........เวลา นี้ ๑๗.๑๐ น.
ทีละบท ทีละบท
ขาด ๆๆ เกิน ๆๆ แต่ อยากบอก อ่ะ......
23 มกราคม 2548 23:37 น.
ดาหลา & ปะการัง
ก็.......แค่เหงาเศร้าหัวใจ...........อย่ามาสน
ก็.......แค่คนนอกสายตา.......... เวลาเผลอ
ก็.......แค่คนผ่านมา .................พาให้ละเมอ
ก็.......แค่เพียงบอกมา...............ว่าน้อยใจ...........
ทีละบท ทีละบท ค่อยไป นะเจ้า
ดาหลา & ปะการัง
๒๓ มกราคม ๒๕๔๘ น.
เวลา ๒๓.๑๔
23 มกราคม 2548 15:33 น.
ดาหลา & ปะการัง
เมื่อความเหงา เข้ามาประชิดหัวใจ
ทำให้รู้สึก.........หัวใจร้าวรอน
อ่อนล้า ................
อ้างว้าง..................นะ
บอกไม่ถูก จริงๆๆ ..................
อารมณ์ ที่ มันไม่สามารถที่จะบรรยายได้แบบนี้.........
เจ้ามาจากไหนนะ ความ เหงา
เคยได้ยินว่า ความเหงา มันอยู่รอบๆๆ กาย
มัน ....เป็นเหมือนไวรัสตัวหนึ่ง แบคทีเรียนชนิดหนึ่งที่อยู่กับชีวิต
พร้อมที่อยู่เป็นเพื่อน .......เมื่อยามเรา รัมความสุข
และก็พร้อมที่จะทำร้าย เราได้ตลอดเวลา เมื่อเรา อ่อนแอ..............
ใช้เวลา ปรับ และปรับหัวใจ
เหนื่อยนัก.........พักเสียบ้าง คนดี
นอนพัก หลับ ให้อิ่ม สัก อิ่มเถิดนะ..............
ไม่นาน ก็ดีขึ้นนะ.............
ดาหลา & ปะการัง
๒๓ มกราคม ๒๕๔๘
เวลานี้ ๑๕.๐๓ ย.
เวลานี้.....ความเหงา บุกรุกหัวใจ..........
23 มกราคม 2548 12:06 น.
ดาหลา & ปะการัง
ในความรู้สึก ที่บอกว่า......รัก
คำบอกทุกคำ ที่บอกว่าคิดถึง...........
คิดถึง แบบนี้ หล่ะ
คิดถึงคิดถึง............
ชีวิตรัก เรา แม้เพียงเงาของกันและกัน
เราก็อยู่ ใกล้กัน หัวใจแนบ หัวใจ
ใจต่อใจ ...........
ส่งถึงคุณ ไม่ห่าง แม้นนาที...........
จนรู้สึก ว่า อยู่ ใกล้เธอเกินไป หรือเปล่า........
ใกล้เกิน ไป จนรู้สึก ว่า .......อะไรบางอย่างมีนหายไป ....ไหม
อยากถอยห่างคุณสักก้าวหนึ่ง..........ไหมคะ
ถอยออกมาไม่ได้หมายถึงฉันไม่รักคุณ
แต่ อยาก ถอยมา ปิด หู ปิด ตา เสียบ้าง..........
เปิด หัวใจของตัวฉันเอง ...........ให้กว้างและสดใส มากกว่านี้
ฉันกลัว กลัวที่จะ .........เห็นคุณเดินจากชีวิตฉันไป.......
คุณคิดถึงฉัน คุณแคร์ ความรู้สึก ฉัน เสมอ ฉันพอ ใจและ รู้สึกดี......เพราะ ในห้วงความรู้สึก ฉันรู้ว่าคุณและฉันมันไม่ต่างกัน
เวลานี้..........แคร์ หัวใจคุณ
ขอแค่คิดถึง กัน ก็มาก เกินไปไหม.........
ดาหลา & ปะการัง
๒๓ มกราคม ๒๕๔๘
เวลา ๑๑.๒๖ น.
เวลา ที่รู้สึก เหมือนมีเส้นบาง ๆ ๆ กั้นหัวใจ
22 มกราคม 2548 23:44 น.
ดาหลา & ปะการัง
การรอคอย
ใครเข้าใจคำคำนี้บ้าง
ช่วยอธิบายให้ฉันเข้าใจหน่อยสิ
ฉันไม่ค่อยเข้าใจนัก...........
รอ แปลว่า อาการที่เฝ้ามองหา ใช่ไหม
คอยแปลว่า อาการที่เจ่าจุก มองหาเมื่อไหรจะมา ?
รวมๆๆกันคือ ชะเง้อหา เมื่อไหรจะมา..........ป่ะ
ในชีวิตนี้...........
มีอะไรที่เราต้องรอคอยไหม ?
ชีวิตนี้รอและรอคอยมาตลอดเส้นทางการเดิน
ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกนานไหม ที่ต้องรอและคอย อยู่อย่างนี้
ตอนนี้ รู้สึก อ่อนล้าจังเลย
รอคอย อย่างไร้จุดหมายแบบนี้
เจ๊บอยู่เนืองๆๆ....
เหนื่อยใจจังเลย...........
ถอนหายใจอีกแล้วกับความรู้สึกสับสนในหัวใจ เวลานี้.........
ฉันมองหาคุณ...ตลอดทางเดินที่ฉันเดิน
คุณหายไปไหนนะ...........
เส้นทางปลายฟ้านั้นที่ใครๆ บอกว่า มัน อีกไกลนะ
ไกลและ คงเดินไปไม่ถึงหรอกปลายฟ้านั่น
เพราะชีวิตของเราจะ จบแต่ กลางทางเท่านั้น........
และกลางทางนั้น ๆ ๆ ไม่มีใครบอกได้ว่า...........
คุณจะกลับมาหาฉันไหม ?
หรือ..........
ฉันจะมีคุณเดินเคียงข้างไป จนถึง จุดหมายนั้นไหม .....
แต่ อย่างไรก็ตาม ..........
ฉันรักคุณ ฉันจะรอคุณอยู่ที่นี่ และคอยคุณตลอดไป............
ดาหลา & ปะการัง
๒๒ มกราคม ๒๕๔๘
เวลานี้ ๒๓.๐๙ น.