10 กุมภาพันธ์ 2548 21:26 น.
ดาหลา & ปะการัง
ไม่รู้เวลา ผ่านไป เท่าใดแล้ว
ที่ต้องแกร่ว รอเธอ ที่ตรงนี้
ไม่รู้ว่า หลอกกัน นะคนดี
รู้ไหมที่ เธอทำ แทบวางวาย
ไม่รักหรือ จึงทำ หมางเมินพี่
น้องคนดี ทำเป็น ไม่รู้จัก
ทำไม่เห็น เหมือนว่า เคยรักกัน
หรือเธอมั่น กับใคร แล้วกลับกลาย
เดินออกจาก ที่ตรงนั้น ฉันห่อเหี่ยว
ใจปีนเกลียว หวั่นไหว หมดความหมาย
เคยหวานล้ำ กลับกลาย แล้วแหนงหน่าย
ต้องแพ้พ่าย รักขม ตรม อุรา..........
10 กุมภาพันธ์ 2548 08:41 น.
ดาหลา & ปะการัง
หนทางไกล ไม่ไกล เท่าใจคิด
แอบส่งจิต เพ้อพร่ำ สม่ำเสมอ
ฝากผ่านฟ้า ผ่านลม ไปหาเธอ
ว่าอยากเจอ คนดี ที่อยู่ไกล
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คุณจะรู้ บ้างไหม ใครคิดถึง
ใครรำพึง รำพัน เพ้อฝันหา
นั่งก็คิด นอนก็ฝัน ถึงขวัญตา
เห็นแต่หน้า มาวน คนไกลกัน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อยากเขียนกลอน อ้อนใคร ที่ไกลห่าง
อยากเคียงข้าง ควงใคร ที่ไกลแสน
อยากเคียงคู่ ควงใคร ไปทั่วแดน
อยากควงแขน อ้อนไป ถ้าใช่...เธอ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
8 กุมภาพันธ์ 2548 00:34 น.
ดาหลา & ปะการัง
ใครชมคุณ ไม่สวย หลอกกันน่า
คุณเจรจา พาที น่าเกรงขาม
งามนามเพราะ เสนาะหู น่าติดตาม
เที่ยวสอบถาม คนงาม บ้านอยู่ไหน
อยากรู้จัก อยากถาม แม่งามพิศ
ขอใกล้ชิด ตามติด เจ้าทรามวัย
อยากมาใกล้ มาอิงแอบ แนบหัวใจ
ขอได้ไหม ขอใจ มาแนบทรวง
คงได้แต่ แอบมอง เหมือนหมาบ้า
ที่แอบพา ความฝัน ที่ยังลวง
อยากขอพบ ทีในฝัน แม่พุ่มพวง
จะเดินควง อวดคน ทั่วเมืองคอน
6 กุมภาพันธ์ 2548 23:53 น.
ดาหลา & ปะการัง
วันเวลา ผ่านไป ไวจริงนะ
ผ่านไปจะ เป็นสาว แม่ขาหมู
เหมือนวันวาน ยังดิ้น ดุ๊กดิ๊กอยู่
แม่โฉมตรู่ วันนี้วิ่ง ซนข้างเรา
ชีวิตที่ให้ เจ้ามา เฝ้าถนอม
เลี้ยงเจ้ากล่อม เกลี้ยงไร้ ริ้นไรเลา
รักสุดจิต สุดใจ ไม่ห่างเงา
คอยตามเจ้า ทุกก้าว เจ้าย่างเพลิน
สิบสามแล้ว แก้วตา ลูกที่รัก
แม่ปกปัก รักษา ยามย่างเดิน
อยากให้เจ้า เติบใหญ่ ใครไม่เมิน
ขอให้เจริญ เป็นผู้ใหญ่ ตามใจฝัน
เจ้าคงรู้ แม่รักเจ้า ไม่ห่างหาย
ยุงไม่กราย ริ้นไม่ไต่ ห่างไกลมัน
ด้วยดวงใจ คนดี ที่รักฉัน
ขอให้ขัวญ เจ้าอยู่ เคียงคู่กัน
อยากเห็นเจ้า เป็นสุข สนุกสนาน
เจ้าเบิกบาน ไร้ทุกข์ และสุขสันต์
อยากให้ฝัน ที่วาด ที่นานวัน
แค่เพียงปัน สุขเพียงนิด กลับคืนมา..........
ไม่ขอมาก จากเจ้า สุดที่รัก
ไม่มากนัก ขอจง จักขยันหา
ร่ำเรียนเพียร เร่งรุด การศึกษา
เพิ่มปัญญา ให้แตกฉาน เพื่อวันหน้า
เพราะปัญญา แม่ให้เจ้า ได้แค่นั้น
หากไม่หมั่น ตักตวง จะเหนื่อยยาก
อย่าชล่าใจ กายานั้น จะลำบาก
เพราะศึกษา ปัญญาน้อย ด้อยกว่าใคร............
ดาหลา & ปะการัง
๒๓.๑๕ น.
5 กุมภาพันธ์ 2548 21:49 น.
ดาหลา & ปะการัง
ผิดด้วยหรือ ห่วงหา แลอาทร
ผิดด้วยตอน ที่ถาม ความเป็นอยู่
ผิดด้วยหรือ เฝ้าถาม เพราะอยากรู้
ผิดห่วงพธู ทุกราตรี แลทิวา
ผิดด้วยหรือ อาทร คนดีที่รัก
ผิดที่รัก และคิดถึง ตลอดหนา
ผิดด้วยหรือ ที่ห่วง หวงมากนา
ผิดที่มา รักคุณ มากเกินไป
ผิดด้วยหรือ ที่คอย เฝ้าห่วงหวง
ผิดตรงตวง ชั่งรัก รักนอกใจ
ผิดตรงที่ คุณนั้น เป็นของใคร
ผิดตรงไหน ตรงที่ มาช้าเกิน
ผิดที่ฉัน ควรรู้ อยู่ตรงไหน
ผิดที่ใจ ห้ามไม่ได้ ทั้งอยากเมิน
ผิดที่เลินเล่อ มีเธอ ไมjเผื่อใจ
ผิดที่รัก รักเธอ ยากถอนไถ่...............
ปล.รู้สึกว่ายัง ไม่รื่นหูนัก อ่านไปแก้ไขไปเด้อ ค่าเด้อ