15 กุมภาพันธ์ 2548 18:15 น.
ดาหลา & ปะการัง
อีก สิบวัน วันพระ มาฆะบูชา
ปวงประชา ไปวัด มุ่งใจสร้าง
อีกสิบวัน ชวนกัน เดินตามทาง
ที่ทรงถาง รกพง ดำรงพุทธ
อีกหลายวัน เตรียมตัว ปฎิบัตธรรม
ให้น้อมนำ จิตใจ ใสบริสุทธิ์
ห่างว่างเว้น เส้นทาง ที่ชำรุด
ดีที่สุด ทำบุญ สุนทานกัน
อยากเรียนบอก บุญมา ยังพี่น้อง
ที่อยากคล้อง นำบุญ สู่ภายหน้า
จะนำของ เด็กเล่นขนม แลเสื้อผ้า
อีกตำรา การ์ตูน เพื่อสนานสนุก
นำไปให้ เพื่อเด็ก น้อยไร้โอกาส
ที่ยังขาด เติมเต็ม ซึ้งความสุข
จึงขอบอก ใคร่ขอ วอนอ้อนบุญ
เอื้อเกือกูล ให้เด้กด้อย โอกาสไซร้
กำหนดการ ยังมิได้ กำหนดไว้
แต่คงไม่ นานเนิ่น จนเกินไป
ขณะนี้ได้ ระดม ด้วยปัจจัย
หากมีใจ ขอโปรด ช่วยกันโยม
ต้องการนม ขนม และเสื้อผ้า
ล้วนขาดมา นานนม ต้องขื่นขม
เรายื่นมือ เข้าแบ่งปัน ให้ได้ชม
รอยยิ้มเจ้า ตัวน้อย ข่อยสุขใจ
ดาหลา & ปะการัง
๑๕ กุมภา ๒๕๔๘
ปล. หา มีใจร่วมทำบุญ วานบอก ขอรับแต่ของ ขนมนมเนย ของเล่นเสื้อ ผ้า ตามศรัทธา ค่ะ.......
14 กุมภาพันธ์ 2548 19:59 น.
ดาหลา & ปะการัง
เขาว่ากัน วันนี้ วันเสียสาว
ใจแม่ร้าว ระทม ขมตรมใน
เขาชวนไป ลุกยา เชื่อแม่ไหม
อยากออกไป คบชายไหน ให้หมองศรี
แม่รักลูก กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงเจ้ามา
อุตสาหา ให้ได้ กินอยู่ดี
ขอจงเชื่อ ฟังแม่ รักแท้มี
ที่คนดี พ่อแม่ ไม่แปรผัน
วาเลนไทน์ ว่าไว้ วันเสียสาว
โปรดอย่าเอา เยี่ยงอย่าง ฝรั่งเขา
ไม่ใช่ขนบ ประเพณี ของของเรา
โปรดได้เข้า ใจใหม่ มันไม่ดี
ขอให้รัก นวลเนื้อ เพื่อวันแต่ง
และเข้มแข็ง อดทน ยั่วเย้าครอง
ชายใดมี อารมณ์ ขอสมปอง
จงอย่าคิด ลิ้มลอง ต้องเสียใจ
หากมีรัก ในใจ กับชายหนึ่ง
ขอจงพึง ระลึก ตราตรึงไว้
ขอให้เข้า ตามตรอก ออกตามไท้
บ้านเมืองไทย นิยม ชมชอบเอย......
13 กุมภาพันธ์ 2548 22:36 น.
ดาหลา & ปะการัง
วาเลนไทน์....... ต่างชาติถือ ..........วันความรัก
วันที่มัก ............มอบให้ ..............รักสดใส
มอบกันด้วย......ดอกรัก ...............จากหัวใจ
ที่คนไทย .........นำมา ..................ร่วมใช้ด้วย
วาเลนไทน์ .......เมืองไทย ...........เห้อกันหนอ
รีบไปขอ ...........จับจอง................ ดอกไม้สวย
วัดค่ากัน ...........ความรัก ............ที่ความรวย
คำสลวย........... สวยนั้น ...............สรรหาให้
วาเลนไทน์ ........ทำไม ..............แค่สิบสี่
เป็นวันที่ ...........มอบรัก .............จากจิตใจ
ความรักมี ..........มอบกัน ...........ทุกวันไป
ขอแค่ให้ ...........สม่ำเสมอ ..........ไม่เลอะเลือน
วาเลนไทน์ ........ที่รักจ๋า .............อยากบอกให้
บอกออกไป ........ห่วงหา .............เสมอเหมือน
ดางคอยเดือน .....คอยตะวัน ........ไม่ร้างเลือน
ตอกย้ำเตือน .......รักเสมอ ...........มิรู้คลาย
ทั้งสามร้อย ..........หกสิบห้า ...........มามอบให้
ร้อยดวงใจ ...........มอบพี่ ..............ที่มั่นหมาย
ทุกทิวา .................ราตรี ...............ไม่กลับกลาย
ขอเคียงกาย .........เคียงใจ............ ตลอดไป
12 กุมภาพันธ์ 2548 15:34 น.
ดาหลา & ปะการัง
เขียนกลอนอ้อน น้ำคำ มาขอโทษ
ขออย่าโกรธ อย่าเมิน อย่าละเลย
อยากได้ยิน คำอภัย อย่าทำเฉย
ขอโทษเคย หึงหวง เพราะหวงคุณ
ให้อภัยเถิด ขอร้องจากหัวใจ
ที่ทำไป ใช่ไม่รัก เสียเมื่อไหร่
ก็เพราะรัก มากไป ใจหวั่นไหว
เกรงว่าใคร มาอิงแอบ แทนทุกยาม
อยากขอบคุณ คนดี ที่รักฉัน
ที่ทุกวัน คอยห่วง คอยทวงถาม
อยากขอบคุณ ที่เฝ้า แนทุกยาม
คอยติดตาม ถามข่าว เฝ้าห่วงใย
คุณรู้ไหม วันนี้ ใจเป็นสุข
ไม่เป็นทุกข์ ห่วงห่วง หึงหวงไม่
จงรู้ไว้ รักนั้น ต้องทำใจ
ไม่สร้างให้ ร้าวฉาน การกระทำ
ทำจิตใจ ให้สงบ ไม่รบรัก
คนที่ภักดิ์ รักมั่น จงจดจำ
หากรักมั่น อย่าคิดมาก เกินน้ำคำ
โปรดตอกย้ำ ให้รัก และเข้าใจ
ขอโทษนะ เธอที่ ทำเมินเฉย
ที่เกินเลย ด้วยจิต ที่ริษยา
ด้วยรักมาก รักเธอ ล้นอุรา
ย้อนกลับมา ขอให้ รักดังเคย
11 กุมภาพันธ์ 2548 22:40 น.
ดาหลา & ปะการัง
ยามนี้ไกล ไกลห่าง อ้างว้างนัก
สุดที่รัก เคยอิงแอบ เคยแนบนอน
ยามนี้ฉัน อ้างว้าง สุดร้าวรอน
ไม่ทอดถอน รักที่ให้ ตลอดกาล
ขอเพียงรัก และรักกัน อยู่อย่างนี้
ขอคนดี คิดถึงกัน นั่นนานนาน
ขอเพียงเธอ เจือให้ เหมือนวันวาน
ขอเพียงสาน ต่อรอวัน สุขสมใจ
@@@ *___* @@@
เธอจะรู้ไหม ปวดใจกับ น้ำใจเขา
หยิบยกเอา มากำนัล หมั่นมาให้
เธอรู้ไหม ร้อนหนาว ร้าวหัวใจ
เห็นทีไร น้ำตา ไม่ขาดสาย
ยามเราห่าง กันกลัว เธอหวั่นไหว
กลัวว่าไหล หลงเพ้อ กลัวกลับกลาย
กลัวเพราะเขา เฝ้ามาหา กลัวใจหาย
แตกสลาย กลัวกลัว เธอหายไป
@@@ ^ Q ^ @@@@
หยาดน้ำตา รินรด เหมือนน้ำกรด
ที่ต้องซด ซึมซีบ ให้จางหาย
เหมือนยาพิษ รัดร่าง ให้วางวาย
ดุจร่างกาย ที่ไร้ ซึ้งวิญญาณ
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
1111
